گاهی نمی شود از کنار بعضی چیزا، ساده گذشت.

این حرف های مُفت ونا انسانی، گاهی چنان حلقه روزگار، را برایت تنگ می کند که حتی ذهن برای چند سطر نوشتن قد نمی کشد. به آدم می فهماند، که دیگر این فضای پر از حیله جای خوبی برای نفس کشیدن نیست.

در فضای زندگی می کنیم و با آدمایی سرو کار داریم که انگار آفریده شدند تا ما رنج بیبریم!

گاهی این چیزایی که مُفت به نظر می رسند؛ به لحظه هایت چنان هجوم می آورند که صدای شان تکه های دلت را بند می زند و تاریکی را برایت زمزمه می کند.


هموطن

>>>   مثلا از کنار چه ؟ بگو ! نترس . خود سا نسوری ممنوع .
نامجو نجرا بی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است