درحالی به نود و ششمین سالروز استقلال افغانستان می رسیم که سالیان سال است دیگر کشور ما چیزی برای افتخار ملی و بین المللی ندارد و هنوز به انقلاب 8 ثور و استقلال 28 اسد و موارد این چنینی افتخار می کند بدون آنکه قیاسی از اوضاع کنونی افغانستان با آن زمان داشته باشد.

استعمار به طرق گوناگون در فرهنگ، سیاست، نظام امنیتی و اقتصاد جامعه بیداد می کند ولی چون نام کشور ما جمهوری اسلامی افغانستان است هیچ کس تقابلی با این مسایل ندارد. رژه سربازان 57 کشور خارجی در خاک افغانستان، اقتصاد وابسته و شکننده، تاراج معادن، قاچاق مواد مخدر و حکومت دست نشانده غرب شاهدی بر این مدعا است.

کاش می شد چشم خود را بر این همه تبعیض نژادی و ظلم و بی عدالتی و اختلاس و دزدی های کلان و غصب زمین و فساد گسترده اداری و باندبازی و تعصبات کورکورانه مذهبی و قومی و فقر و اعتیاد و ناامیدی نسل جوان و بلاتکلیفی و آوارگی اتباع افغانستانی در کشورهای دیگر بست و با لبخند استقلال نمادین کشور را گرامی داشت.

قریب به یک قرن پیش پیر و جوان افغانستانی فارغ از رنگ و نژاد و مذهب و حزب سیاسی دوشادوش هم خون ها ریختند و جان های شان را فدا کردند تا پس از سه جنگ در سال های 1838، 1842 و 1919 اولین شکست روباه پیر را در کشورهای شرقی و مسلمان رقم بزنند به امید آنکه امروز ما سردمدار قدرت و اقتصاد و امنیت در منطقه باشیم اما...

اما اینک جنگ بر سر قدرت و ثروت سیاستمداران بی سیاست و ثروتمندان غاصب و فاسق را کور و کر ساخته و همانگونه که بر هیچکس پوشیده نیست اعتماد ملی به دولت، اعتبار بین المللی، منابع ملی برای نسل های آینده و نیز حق آزادی و امنیت مشروع شهروندان دست مایه منافع کوتاه مدت حکومت قرار گرفته است.

امان الله خان با وجود تمامی مخالفت های نزدیکان و فرماندهان زورمند و ثروتمند آن زمان انگلیس استعمارگر را در"پیمان راولپندی" وادار به برسمیت شناختن استقلال و تمامیت ارضی افغانستان نمود و اگر دسیسه های روزگار اجازه می داد اصلاحات و اقدامات موثر و بزرگ دیگری در کنار رفع تحجر و تبعیض نژادی و طبقاتی و جنسیتی می توانست شکل دهد.

در یکصد سال گذشته ابتدا انگلیس، بعد شوروی و اینک امریکا هرکدام با شعاری و به شکلی بر خاک مقدس افغانستان و بر خون هزاران هزار جوان این کشور که برای دفاع از حقوق اولیه و مشروع آزادی امنیت و استقلال ریخته شده بود گام برداشتند و حرمت و حیثیت حکومت را به سخره گرفتند تا درحال حاضر همه چیز گویای آن باشد که افغانستان در متزلزل ترین و پست ترین جایگاه خود قرار دارد.

آمار تکان دهنده و تامل برانگیز فساد گسترده اداری، اختلاس های کلان، کشتارغیرنظامیان ، افزایش بی سابقه خشونت علیه زنان، اختلافات پوچ احزاب، آوارگی جوانان در کمپ های غربی، گسترش فقر و فحشا، خودکامگی حکومت و از همه مهمتر دخالت های کشورهای منطقه در تعیین و تبیین سیاست و امنیت افغانستان، معنای واژه استقلال را زیر سوال برده است.

با تمام مشکلات کنونی در دولتی که عین و غین عهده دار حکومت آن هستند به ویژه مسایل امنیتی، نیم نگاهی می اندازیم به گفته ی امان الله خان در 96 سال قبل:« من خودم و مملکت خودم را از لحاظ داخلی و خارجی کاملاً آزاد و مستقل اعلان نمودم . بعد از اين کشور ما، مانند ساير دول و قدرتهای جهان، آزاد است و به هيچ نيرویی به اندازه يک سر موی اجازه داده نمی شود که در امور داخلی و خارجی افغانستان مداخله نمايد و اگر کسی به چنين امری اقدام نمايد، گردنش را با اين شمشير خواهم زد.»

به راستی که اگر این شعار امان الله خان توسط هر شخصی در افغانستان اجرا می شد، اکنون کشور ما مستقل ترین کشور جهان بود، ولی حیف که در حال حاضر امان الله خانی وجود ندارد که ببینند درباره جزیی ترین مسایل سیاسی افغانستان هم، این خارجی ها هستند که تصمیم می گیرند نه رییس جمهور افغانستان.

کد (10)

>>>   احساس وطندوستی ... (و مسلماْ شجاعت و وطنخواهی شاه امان الله) از هر نگاه قابل تمجید است.... تاریخ ساکن باقی نمیماند و ایدالها ها و کردار انسانها از نسلی تا نسلی دیگر دستخوش تحول میشود. هرگاه این دو قانون تکامل انسان را در نظر بگیریم، مقایسهء اوضاع و اشخاص کنونی با اوضاع و اشخاص سال ۱۹۱۹ امر با اعتباری به نظر نخواهد رسید.
جهاندیده کابل

>>>   امان الله خان که چنان کرد سرنوشتش هم چنان شد! حالا اگر ارمیکا نباشد پاکستان می آید همین بهتر است که امریکا باشد: داستان خورده شدن قورباغه ها از طرف لک لک ها و مارها مارها قورباغه ها را می خوردند و قورباغه ها غمگین بودند، قورباغه ها به لک لک ها شکایت کردند. لک لک ها مارها را خوردند و قورباغه ها شادمان شدند. لک لک ها گرسنه ماندند و شروع کردند به خوردن قورباغه ها قورباغه ها دچار اختلاف دیدگاه شدند: عده ای از آنها با لک لک ها کنار آمدند و عده ای دیگر خواهان باز گشت مارها شدند. مارها بازگشتند و همپای لک لک ها شروع به خوردن قورباغه ها کردند. حالا دیگر قورباغه ها متقاعد شده اند که برای خورده شدن به دنیا می آیند، تنها یک مشکل برای آنها حل نشده باقی مانده است: اینکه نمی دانند توسط دوستانشان خورده می شوند یا دشمنانشان!
(( ر ))

>>>   خداوند مغفرت کند شاه امان الله خانرا یگانه پادشاهی و طن دوست ومهره بان بود مگر یگانه جفای که بحق مردوم افغانستان کرد این بود که درهمان وقت امر کشتن چند دوزد که زیاد تر هزار نفر نمی شد میداد امروز افغانستان به این شکل نمیبود قدرت بدست خاندان .... نادری افتاد که در 50 سال سلطنت خود این خاندان بجوز از ...کشتن روشنفکران وتبعیض نژادی مزهبی بسته کردن مکتب ها دیگر هیچ کاری نکردند که ماامروز حاصیل همان بدبختی آنهارا درو میکنیم
حاجی احمد گل از کیف

>>>   شعار این فرزند صدیق افغانستان را کیها اجرا نکرد همین خاندان غدار ووطن فروشان نادری
حاجی حمیدگل

>>>   دولت وملت که یکجا ویک سو نباشند وآینده نگری نداشته باشند وبه فکر منافع ،منابع وارزشهای دینی خود نباشد هر کشوری که زورش برسد مردم آن کشور ضعیف واز هم گسیخته را پایمال:منابعش را غارت وارژشهای دینی شان اهانت خواهد کرد،

>>>   با تقديم احترام به دوستان عزيزالقدر
نويسننده محترم مقاله، شما از يك ورق تاريخي اين سرزمين شيران ياد اوري كردي، واين حقيقت را به نسل جوان امروز ياد اورشدي،كه افغان ها تاريخ پر افتخاري دارد، وافغان ها از استقلال كشوربا شمشير اتحاد واتفاق با هر غليم ودشمن دست و پنجه نرم كرده، و خود فروخته ها نه بودند، غربت وفقر از ذلالت و غلامي ترجيح ميداد، وطن خود دوست داشتند، به ماديات و ثروت اجنبي ها خود را نمي فروختند،در حال حاضر نيز روشن فكران جوانان، ومشايخ، وسران اقوام و طن دوست وجود دارد، انشا الله روزي ميرسد كه همه اين غلامان حلقه بدوش اجنبي هارا از صحنه ور دارد، وهيچ متجا وز گر نه تواند به چشم بد به اين كشور زاد گاه شيران نيا كان ماببيند. زنده باد وحدت ملي...
وحيد از غزني

>>>   ... بر آن ... انگلیس و حلقه بگوش استعمار سیا که از طرق مختلف توانستند تا امروز تحت عناوین مختلف این کشور را مورد تاراج قرار دهد ما دیگر به این اوباشان و غلامان مرتد شان گوش نخواهیم داد ما کشوری فارغ از همه این بدبختی ها میخواهیم که صرف تحت نام انسانیت و ترقی زیست نمایند. تبعیض امتیاز و سایر حرف های بیهوده که کشور را تا امروز به منجلاب کشیده است باید فراموش کرد. وسلام

>>>   استقلال آقای غنی استقلال نیست ریشخندی است حالابیش از50کشور درافغانستان نیروی نظامی دارد.
ع

>>>   نه هرکه چهره برافروخت دلبری داند
نه هرکه آیینه سازدسکندری داند
این کجا وآن کجا!

>>>   پس ازان که این سر زمین طعمه ای تبار ... شد , حرکت امان الله کم تر ازان نبود !! امروز اگر این سر زمین مستعمره می بود خیلی بهتر ازین می بود که مستقل است .

>>>   شاه امان الله خان غازی روحت شاد و یادت جاویدان باد، و زنده باد اشرف غنی
خراسانی

>>>   اقای نویسنده تشکر از شما واقعا بسیار با ارزش و عالی فرمودید چند نکته را من اضافه میکنم شاه امان الله غازی سردار پر افتخار ملی افغانستان و دوستان و ملت سر فراز افغانستان که در آن دوران از خود شجاعت نشان دادند و این روز پر افتخار را برای مان به ارمغان اوردند که در ان عصر یک قیامت بر پا شد و همه جهان در لرزش امد که افغانستان استقلات خود از یک امپراطوری گرفت که در ان زمان تقریبا همه جهان مستعمره انگلیس بود که از برکت این استقلال افغانستان کشور های دیگر هم استقلال خویشرا گرفتند ولی بدبختانه از ان به بعد همه زمامداران افغانستان خود فروخته شده و بی احساس بودند الی اکنون امان غازی رفت و دیگه افغانستان کدام بچه نداره تا از این افتخارات دفاع نموده و انرا الگو خود قرار دهد
شغنانی کابل

>>>   جای افسوس درین است که در 96 سال ماتا هنوز نه استقلال اراده داریم نه استقلال اقتصادی ونه استقلال دولت داری وحتی به خاطر منافع کشور یک نگاه مشترک هم نداریم .

>>>   هرکس به این ملک خدمت صادقانه کند سرنوشت شوم در انتظارش هست

>>>   اشرف غنی خاک پای امان الله خان نمی شود. اشرف غنی وطن فروش است اما امان الله خان وطن را از زیر چکمه های انگلیس نجات داد. امان الله خان دلسوز ملت بود حال با هر سبکب که می خواست کشور را آباد کند حرفی در آن نیست. همین متحجرین و قوم اشرف غنی با کمک استعمار انگلیس شبه قاره هند کشور را از امان الله خان و امثال او محروم کردند و تا امروز این جریان در همین خط حرکت می کنند. امان الله خان شخصیت ملی کشور است که نامش با استقلال کشور گره خورده است. پس از او هیچ شخصیتی در کشور نداریم که برای استقلال کشور همت گماشته باشد بلکه استقلال کشور را به تدریج زیر سوال برده و کم کم دوباره پای استعمارگران را به کشور باز کرده اند.

>>>   اعلحظرت غازی امان الله خان بارکزایی یک پادشاه بود و پادشاه زاده بود و غیرت افغانی را دارا بود از غیرت و ایمانداری ملت اکاه بود به آزادی عشق و عقیده داشت افغانستان را وطن خود میدانست از بردگی عار داشت از جاسوسان و نوکران خارجی نفرت داشت مقابل هر نوع استعمار مقابله میکرد از معا ش خوران خارجی و لاتی ها سخت نفرت داشت و غیره اما امروز کفایت میکند که یک فرد از شعز مرحوم خلیلی ( شهر طوفان) را پیشکش کنیم تا اهل علم و معرفت و سیاست اگاه باشند:
نـــــــه پــیـــو نــد ی بـــه د يــر وز ی نــه ا مــیـد ی بـــه فــردا
د ل بــــــی حـــا صـــل مـــن شـهر طــو فــان بـــر ده دارر ....
با این غلا مان و برده ها چه اشرف غنی احمدزی باشد و یا قبل از وی دیگر وطن فروشان -- سرداران آ زادی ، عفت و غیرت افغانستان اگر زنده میبودند حیران می ماندن که اینها اولاد افغان هستند یا..؟؟
وهـاب زاده

>>>   ولی من در صبح روز استقلال کشورم، بعد از خوردن صبحانه متشکل از شیر و مربای وارداتی، پوشیدن لباس وارداتی، برای شرکت در مراسمی میروم که با تامین امنیت خارجی ها ممکن گردیده و حتی همان بیرقی که تکان میدهم هم ساخت چین است، در حالیکه نگرانم که مبادا با ختم امداد و کمک خارجی، کارم در بنیاد غیر انتفاعی به اعانه خارجی، درس خواندنم در مکتب اعمار شده از پول خارجی، متوقف گردد و در دلم دعای تداوم این کمک های خارجی برای بقای خود و خانواده ام میکنم!

>>>   ثابت کنید برایم.....هر سال وقتیکه بحث از "استقلال" کشور ما می شود بعضیها از استقلال جاپان که گویا در عین وقت بوده حرف می زنند و می گویند "افغانستان و جاپان در یک وقت استقلال خود را گرفتند، ما بکجا و آنها بکجا رسیده اند".لطف کنید ثابت بسازید برایم که جاپان از کشوری استقلال خود را در 1919 گرفته باشد؟ کدام کشور دنیا جاپان را اشغال کرده بود و یا مستعمره ی خود ساخته بود که جاپانیها از آن استقلال گرفته باشند... جاپان خود اش در آن زمان یک امپراطوری بود و بخشهایی از چین تحت اشغال اش بود.....بحث مساوات نژاد ها در سازمان "مجمع ملل" - "League of Nations" در 1919 شروع شد و امپراطوری جاپان خواستار حق مستعمره داشتن را منحیث یک امپراطوری در کنار سایر امپراطوریها و ملتهای قوی دنیا طلب می کرد... در 1920 "مجمع ملل" قبول کرد که جاپان هم حق استعمار را دارد..... ‎smile emoticon‎ . اما در ده ی 1930 غرب مستعمره های جاپان را زیر سوال برد که ادامه ی آن نزاع تا جنگ جهانی دوم و بمبارد اتمی جاپان توسط امریکا به درازا کشید... "مجمع ملل" بعد از جنگ جهانی دوم به همین سازمان ملل متحد تبدیل شد.....

>>>   امان الله خان از لقب "مغولى" خان استفاده نمى کرد که مغولهاى کبير به پتانها ويا پشتونها وياى افغانهاى هند داده بود. اين قوم از هند آنزمان آهسته آهسته بعد از سقوط دودمان بابرى به سرزمين خورشيد آمدند.هند درفش اش خورشيد دارد و از فاميل خور! گرچه شاه امان در بين شاهان افغان پشتون ويا مدنى بود ولى همين آقا نام افغان را به تمام مليت ها داد و زبان يک قوم را زبان ملى وملت اعلان کرد. امروز اين کشوردولت نه استقلال دارد و نه وحدت ملى! دولت تقلب , دولت وحدت مولى اس! گوسپندى هاى مثل رهبران ....سر خود را پيش ... جان کرى خم کردند! بيرون شويد از حکومت وحدت مولى, سرزمين تباه شد! چون کرى غنى شما را در چنگ خود گرفته اند. همه شان به مردم ناجوانى و غنى خيانت ملى کرد

>>>   استقلال جاپان در 1919 حرف پوچ وبی معنی است کسی که طوطی وار حرف های دیگران را بدون تفکر بیان میکند هست برای خود اندکترین زحمت نمیدهند تا اقلا یکبار ویکی پدیا را ببینند که جاپان چگونه تاریخی داشته است ایا براستی در 1919 بوده یا اینکه این یک حرف بی پایه وهوائی است؟
((ر ))

>>>   رییس جمهور ما هم از بهر ریشخندی بعضی حرف ها را میزند ولی قبل از قبل از باداران خود اجازه میگرد تا آن شخصیت های بزرگ ناراض نشود. آقای کرزی در مدت حکومت 13 ساله خود نتوانست که یک پیام واضح وروشن داشته باشد چون اجازه آنرا نداشت پس این هم نمی تواند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است