افغانها مردم شجاع ی هستند که تلاش زیاد میکنند و رنج فراوان کشیده اند. با وجود آن، نه تنها به زانو در نیآمدند بلکه مصمم هستند تا اهداف تازه برای آینده خویش تعیین کنند | ||||
تاریخ انتشار: ۱۹:۱۰ ۱۳۸۹/۲/۲۳ | کد خبر: 10327 | منبع: | پرینت |
در آغاز
گفتگو های دوجانبه میان افغانستان و ایالات متحده امریکا
سالون بنجامین فرانکلین، واشنگتن دی سی
خانم کلنتن، وزیر خارجه امریکا: تشکر از همه و خوش آمدید.
رئیس جمهور کرزی: صبح بخیر
خانم کلنتن، وزیر خارجه امریکا: به نمایندگی از رئیس جمهور باراک اوباما، حکومت وی، و مردم ایالات متحده امریکا مقدم رئیس جمهور کرزی و سایر مقامات جمهوری اسلامی افغانستان را به سالون بنجامین فرانکلین وزارت امور خارجه ایالات متحده گرامی داشته و ایشان را خوش آمدید میگویم.
جلالتماب رئیس جمهور کرزی، برایم جای بس افتخار بود که در مراسم تحلیف شما که در خزان سال گذشته در کابل برگزار شد، اشتراک نموده و جناب ایشان را بار دیگر در اوایل سال روان در لندن ملاقات نمودم. اما میزبانی از جلالتماب رئیس جمهور و هیئت بلند پایه معیتی شان در واشنگتن که خیلی تاریخی میباشد، برایم بی نهایت مسرت بخش است.
قبل از همه میخواهم بگویم در صورتیکه در جستجوی یک نمونه و سرمشق جهت فایق آمدن به چالش ها، تلاش، و کار گروهی هستیم، تیم ملی کرکت افغانستان یگانه محک در این راستا بوده میتواند. برای آنانیکه مسابقات کرکت را تعقیب نمیکنند که اکثر آنها را امریکائیان تشکیل میدهد، قابل یادآوری میدانم که ۱۰ سال قبل در افغانستان اصلاً تیم کرکت وجود نداشت؛ اما یکماه قبل این تیم جواز اشتراک در مسابقات جام جهانی کرکت را بدست آورده و منحیث یکی از بهترین تیم های کرکت عرض اندام نمود.
امروز مقامات افغان و امریکائی گردهم آمده ایم که در این گردهمائی وزیر دفاع، وزیر زراعت، رئیس سازمان مرکزی اطلاعات امریکا ، رئیس پولیس فدرال، لوی درستیز امریکا، آقای ریچارد هولبروک، رئیس سازمان انکشافی بین المللی ایالات متحده امریکا، آقای کارل ایکنبری، جنرال مک کریستل، آقای لیو، و سایر مقامات امریکائی به نمایندگی از اداره رئیس جمهور اوباما اشتراک نموده اند.
جناب رئیس جمهور، کمتر از یک هفته قبل هوشدار جدی دیگر را در خصوص چالش های فراراه هر دو کشور شاهد بودیم. تلاش برای انجام حمله تروریستی در چهار راه (Times Square) یکبار دیگر به اثبات رسانید که خشونت تندروان نه تنها مرز ها را نمیشناسد، بلکه از سرحد انسانیت نیز عبور میکند. رسیدگی به این تهدید مرگبار مسئولیت مشترک همه ما است. به همین منظور، اجازه دهید روی موضوع برگردیم که باعث نشست ما در اینجا شده این موضوع عبارت از همکاری های استراتیژیک ما است. این همکاری ها در واقع بیان کننده تعهدات دراز مدت مردم ایالات متحده امریکا به مردم افغانستان میباشد. ایالات متحده امریکا و افغانستان با همکاری جامعه جهانی تلاش خواهند کرد تا افغانستان را به یک کشور با ثبات و شگوفا مبدل کند که نمونه صلح، ترقی و تعالی، و کامیابی برای افغانها و منطقه باشد، و برای القاعده و سایر گروه های تندرو پناهگاهی امن نه بلکه به مثابه یک دژ و دیوار مستحکم قرار گیرد؛ به منظور نیل به این هدف ما امنیت هر دو کشور را تامین و بهبود خواهیم بخشید و این تعهد ما برای مدت ها بعد از خروج نیرو های امریکائی نیز باقی خواهد ماند چون ما از درس های گذشته تجارب زیادی حاصل نموده ایم.
قبل از ۱۱ سپتامبر نه امریکا و نه هم متحدین بین المللی ما به تلاش های افغانانیکه در جریان سالهای جنگ بیش از ۱ ملیون قربانی دادند، توجه چندان نداشتند. وضعیت بحرانی و جدی در افغانستان زنگ خطر به امنیت ایالات متحده و متحدین ما بود. در حالیکه افغانها از خشونت طالبان به ستوه آمده بودند، القاعده از افغانستان مراکز امن برای خود ایجاد کرده بود و از آنجا و حمله مرگبار و بی سابقه ای را در خاک امریکا به راه انداخت.
رئیس جمهور اوباما به صراحت اظهار داشت که افغانستان را بار دیگر تنها نمیگذارند. به همین دلیل بررسی جامع پالیسی افغانستان منتج به افزایش قابل ملاحظه مساعدت های ما نه تنها در بخش نظامی بلکه در عرصه ملکی نیز گردید. ما باورمند هستیم که نه تنها امنیت ایالات متحده و افغانستان وابسته به هم هستند بلکه آینده افغانستان و امریکا نیز باهم مرتبط میباشند.
افغانها مردم شجاع ی هستند که تلاش زیاد میکنند و رنج فراوان کشیده اند. با وجود آن، نه تنها به زانو در نیآمدند بلکه مصمم هستند تا اهداف تازه برای آینده خویش تعیین کنند، در قدم نخست با ملت و دولت خود و بعداً با جامعه بین المللی در امر تامین ثبات دراز مدت مساعی به خرج دهند.
در حالیکه معتقد هستیم مشکلات و چالش های بی شماری فراراه ما قرار دارد، باید بخاطر داشت که افغانستان راه طولانی و مسیر پرمشقت را پشت سر گذاشته است. امروز افغانستان دارای جامعه مدنی فعال و پویا بوده، رسانه های آزاد بوجود آمده که بیش از ۱۵۰ شبکه رادیویی در افغانستان فعالیت دارند. همچنان، در حال حاضر ۲۳ شبکه تلویزیونی در افغانستان نشرات دارد که چند سال قبل تعداد آن صرف به ۵ شبکه میرسید. افزون بر آن، شرکت های مخابراتی نیز در حال افزایش اند که فعلاً تعداد دارندگان تلیفون همراه ۱۰ ملیون تن رسیده است درحالیکه هفت سال قبل این رقم فقط به ۸۰ هزار خلاصه میشد. سیستم ارائه خدمات صحی نیز رشد بی سابقه داشته چنانچه اکنون بیش از دو ثلث نفوس افغانستان به خدمات صحی اساسی دسترسی دارند. علاوه بر این، سیستم تعلیم و تربیه که در رژیم طالبان نه صد هزار شاگرد آن هم صرفاً از طبقه ذکور را داشت، حالا دارای ۶ ملیون متعلم است که ۲ ملیون آنرا دختران تشکیل میدهد.
ترقی به مفهوم واقعی در افغانستان در حال رشد است اما خیلی شکننده و آسیب پذیر میباشد. این کشور هنوز مورد تهدید همیشگی از سوی تندروانی که خواهان استعمال خشونت جهت ختم پروسه سیاسی و افزایش اعمال جنائی به شمول قاچاق مواد مخدر هستند، قرار دارد. تلفات پولیس این کشور به مراتب بیشتر از نیرو های بین المللی است. مقامات دولتی نیز در معرض ترور مخالفین قرار دارند. چندی قبل موتر سایکل سواران در ولایت کندهار بالای کارمندان دولت حمله ور شدند و درست چند هفته قبل معاون شاروالی این ولایت را به قتل رساندند. بنابرین، افزایش دستآورد ها و کسب موفقیت های بیشتر حین مقابله با چالش ها نیاز به زمان و پایداری بیشتر دارد. مقصود از همکاری های ستراتیژیک ما نیل به اهداف ذکره شده از طریق همکاری های درازمدت و متداوم میان دول و مردم افغانستان و امریکا میباشد.
جلالتماب رئیس جمهور، در حالیکه ما با همکاران افغان و بین المللی خویش مشترکاً مساعی به خرج میدهیم، از سال آینده به بعد بیشتر مسئولیت های امنیتی افغانستان را حکومت شما و با همکاری و مساعدت دوامدار ما به عهده خواهند گرفت. توجه روی رشد اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و آموزش نیرو های امنیتی افغان در راستای ایجاد نهاد های موثر و پایدار برای تامین صلح و ثبات همیشگی یک امر ضروری محسوب می شود. میخواهم به صراحت بگویم با وجودیکه ما در تلاش انتقال مسئولانه و منظم ماموریت مبارزه در افغانستان هستیم، هیچگاهی مردم این سر زمین را ترک نخواهیم کرد. مساعدت های ما در عرصه ملکی تا مدت ها ادامه خواهد یافت.
میخواهم از اولویت های کاری ما در افغانستان به گونه خیلی مختصر یاد آوری نمایم که عبارتند از: امنیت، انکشاف اقتصادی، حکومت داری خوب، تامین صلح و ثبات استند. هریک از این اولویت ها وابسته به کسب و حفظ ثبات و ترقی است و باید گفت که تامین امنیت نخستین گام ما میباشد. امروز سربازان شجاع افغان شانه به شانه عساکر دلیر امریکا و ۴۰ کشور دیگر می رزمند. این همکاری در ارتقای ظرفیت افغانها مساعد واقع میشود تا بتوانند در صورت امکان مسئولیت رهبری وضعیت امنیتی کشور را عهده دار شوند. و ما نیرو های امنیتی افغان را تجهیز و حمایت نموده و آنها را تحت آموزش قرار میدهیم.
به همین منوال، ما همراه با همکاران افغان در تلاش هستیم تا نیروی موثر و مسئول پولیس را نیز ایجاد نمائیم. پولیس در حقیقت چهره دولت است که روزانه مردم با آن روبرو میشوند. موجودیت آنها بعد از کسب دستآورد های نظامی یک امر حتمی پنداشته میشود. پروسه بدست گرفتن مسئولیت پیچیده و پیشرفت در این راستا اندکی بطی است ولی ما برنامه های آموزشی را روی دست گرفته و نتایج آنرا از طریق پروگرام ها جهت جلب اعتماد و مسلکی سازی رتب، مشاهد میکنیم.
برای ما این قابل درک است که امنیت از انکشاف مجزا بوده نمیتواند. بناءً زمانیکه ما عساکر خود را در سال جاری افزایش دادیم، تعداد کارمندان ملکی امریکائی را نیز در افغانستان سه برابر ساختیم. این دیپلومات ها و افراد مسلکی دست به دست هموطنان نظامی و همکاران افغان شان داده اند تا در راستای تقویت نهاد ها و افزایش فرصت های اقتصادی به شمول زراعت مساعدت نمایند. با وجود آن، میدانیم که ثبات دراز مدت به ظرفیت بلند دولت در همه عرصه ها به شمول تلاش های دوامدار و همآهنگ جهت مبارزه علیه فساد اداری و تطبیق برنامه ها و اقدامات که جلالتماب رئیس جمهور کرزی در مراسم تحلیف شان و نیز در کنفرانس لندن بیان داشتند، نیازمند است. من شخصاً اقدام رئیس جمهور کرزی در امر مبارزه با فساد اداری به شمول تقویت نقش اداره عالی نظارت بر تطبیق استراتیژی مبارزه با فساد را تشویق و و از آن پشتیبانی نمودم که خوشبختانه رئیس این اداره امروز در اینجا با ما حضور دارند.
رئیس جمهور کرزی به زودی طرح مصالحه و آشتی را برای جنگجویان طالب و سایر افراد مسلح که صفوف القاعده را ترک کنند، قانون اساسی افغانستان را بپذیرند و از خشونت علیه حکومت افغانستان دست بکشند، پیشنهاد خواهد نمود. طوریکه رئیس جمهور اوباما نیز گفت، ما آماده هستیم تا از متحدین افغان خویش در امر تامین صلح حمایت کنیم و از جرگه مشورتی صلح را که به افغانها مجال خواهد داد تا نظریات و حمایت شانرا ابراز بدارند، قدردانی میکنیم. جناب رئیس جمهور، میخواهم بگویم که توقع داریم در برنامه های صلح و آشتی و در همه عرصه های جامعه مدنی سهم ارزنده زنان را شاهد باشیم. ما با شما کاملاً هم عقیده هستیم که زنان افغانستان در بازسازی و ثبات کشور نقش کلیدی را ایفا کرده و باید شرایط برایشان مساعد گردد تا سهم شانرا در زمینه ادا نمایند. نهایت مسرور هستم که امروز دو وزیر زن افغان را با خود داریم و باید گفت که موضوع زنان در آجندای تمام نشست های ما و جلسه ویژه تحت ریاست آقای ورویر و خانم افضلی وزیر کار و امور اجتماعی شامل خواهد بود.
امروز در نشست های ستراتیژیک گروه های کاری، مقامات بلند رتبه هر دو کشور روی اقدامات مشخص که برای تحقق اهداف امنیتی و انکشافی نیاز است، بحث و گفتگو خواهند نمود. این مباحثات در امر اجرای پلان های تطبیقی مساعد واقع میشود، در کنفرانس کابل که قرار است به تاریخ ۲۰ جولای برگزار گردد، مطرح خواهد شد و امیدوارم در راس هیئت بلند رتبه ایالات متحده در آن اشتراک نمایم.
جناب رئیس جمهور کرزی، در حالیکه ما به پیش میرویم، عدم توافق ایالات متحده و افغانستان روی بعضی موضوعات یک امر کاملاً عادی به شمار میآید. این عدم توافق روی بعضی موضوعات در سرشت روابط میان دو کشور مستقل نهفته است. با وجود آن، رئیس جمهور اوباما و رئیس جمهور کرزی معتقد اند که اختلاف نظر روی موضوعاتی که برای کشور و مردم هر دو دولت مهم است، مانع در راستای کسب اهداف مشترک شان شده نمیتواند. برعکس، این امر انعکاس دهنده انتهای اعتماد است که موجودیت همچو اعتماد در همه نشست های کاری و برای هر نوع همکاری های ستراتیژیک و متداوم از اهمیت خاص برخوردار میباشد؛ و امروز ما تعهد خود مبنی بر چنین همکاری را اعلام میداریم. با تقویت همکاری ستراتیژیک خواهیم توانست مشترکاً پیشرفت کنیم و میتوانیم روابط میان دو کشور و دو ملت را تحکیم ببخشیم که این روابط بعد از اینکه جنگجویان مخالف سلاح هایشان را به زمین گذاشتند، برای مدت ها باقی خواهد ماند. این عزم و اراده ماست.
تشکر.
و حالا نه تنها رئیس جمهور کرزی را خوش آمدید میگویم بلکه از ایشان تقاضا مینمایم تا بیانیه شان را ایراد فرمایند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است