فضای جنگ و صلح در افغانستان با گذشت هر روز پیچیده تر از پیش می گردد. چند صدایی در تعریف از جنگ و طالبان در افغانستان، ظاهراً سیاستمداران حکومت وحدت ملی را رو در روی هم قرار داده است. در چند روز اخیر از رییس اجرایی گرفته تا شورای عالی صلح و ریاست جمهوری باورهای متفاوت و متضاد نسبت به تلاش های صلح و تعریف از طالبان شنیده شده است. یکی جنگ با طالبان را جایز نمی داند و دیگری از تلاش ها برای تبرئه سازی عملکردهای طالبان هشدار می دهد. باورهای متضاد سران از طالبان و جنگ در افغانستان برخاسته از چیست؟

رحمت الله بیژن پور مشاور ارشد احمدضیا مسعود، نماینده ویژه رییس جمهور در برنامه «فراخبر» گفت: دولت باید خط مشی واحدی را اعلام کند و در همه سیاست ها، یکسان و موزون عمل کند. چرا که دولت نمی تواند از پنج حنجره فریاد کند. طالبان به مثابه یک جریان مخالف مسلح و دشمن مردم افغانستان با قاطعیت در حال جنگ بر ضد مردم هستند و با نیروهای افغانستان درگیری و نبرد دارند و مردم را نیز به طور روزمره می کشند اما دولت هنوز در تعیین یک سیاست خاص در برخورد با آنها از قاطعیت و وضاحت برخوردار نیست. مشکل اساسی دولت این است که از روزنه های گوناگون به این مساله نگاه می کند ولی از دروازه واقعی برای عمل وارد نمی شود.

وی، معتقد است هیچ وحدتی در حکومت وجود ندارد و افزود: حکومت وحدت ملی، یک حکومت ایتلافی است و وحدت ملی در آن وجود ندارد. این تعریفی از سوی ما است که بعد از تفاهم این نام را بر آن نهادیم. حکومت وحدت ملی آن است که اعضای آن به طور واحد عمل می کنند. حکومت وحدت ملی آن است که یک صدا عمل می کند. وقتی حکومتی هم صدا نداریم نمی توانیم بگوییم حکومت وحدت ملی داریم. این حکومت در بخش سیاست ها، در بخش اجرایی، در بخش اصلاحات و حکومت داری دچار مشکلات فراوانی است. فاصله کنونی میان دولت و ملت برخاسته از آن عدم اجرای تعهداتی است که به مردم داده است اما در مرحله اجرا به آن عمل نکرده است. این طفره رفتن از اجرا باور مردم را می شکند.

بیژن پور، با انتقاد از حکومت و جامعه جهانی برای نامشخص بودن رویکرد جنگ و صلح بیان داشت: دولت باید رویکرد صلح و مساله جنگ را به صورت قاطع و و اضح مطرح کند. چون مردم در جایگاهی نیستند که پنج سال دیگر از عمر خود را صبر کنند تا ببینند که این ابهام به کجا خواهد رفت. دوستان بین المللی نیز باید مشخص کنند که اگر طالبان دشمنان بین المللی برای آنها نیستند دشمنان مردم افغانستان خوانده شوند. از این جهت باید سیاست های برخورد با طالبان مشخص شود.

وی، ادامه داد: اکنون یک سال و نیم از حکومت می گذرد و هنوز خط مشی دولت مشخص نشده است. حکومت ها همیشه باید خط مشی خود را مشخص کنند و مطابق با آن به اجرا بیایند. متاسفانه دولت ما هنوز بر سر اختلافات تعیینات باقی مانده است. جز این مساله در عرصه های دیگر نیز دچار مشکلات فراوانی است. باید بگوییم که حکومت تقسیم سهامی نیست. حکومت یک مشی واحد است که برای اجرای مدیریت کلان و تطبیق سیاست ها در یک کشور انجام می شود.

بیژن پور مشاور ارشد احمدضیا مسعود، با بیان اینکه رهبران حکومت وحدت ملی بقای خود را وابسته به خارجی ها می دانند، افزود: این حقیقتی واضح است که دولت کنونی ما برخاسته از یک تفاهمنامه است. وقتی که قانون اساسی و اراده مردم نتوانست به نتیجه مطلوب برسد، بدیهی است که اندیشه های بیرون بر کشور حکم فرما می شود. وقتی اندیشه های بیرونی به نتیجه بنشیند خواسته های بیرونی هم باید عمل شوند. هر آنکس که نان می دهد فرمان می دهد.

بیژن پور، شورای عالی صلح را شورایی بی کفایت خوانده و بیان داشت: چند روز قبل، شورای صلح اعلام کرد که پاکستان همیشه برای ما خدمات بزرگی انجام داده است و دیگر مبارزه علیه طالبان جایز نیست و جنگ علیه طالبان معنی ندارد. اما رییس جمهور اعلام کرد که جنگ اعلام ناشده داریم و این جنگ دو روی دارد. متاسفانه هردوی این حرف ها از روی تخصص گفته نشده و از سر عدم سنجش بیان شده است. رییس شورای صلح، این صلاحیت را ندارد که چنین اعلامی کند. این سخنان به این معنا است که بر علیه مردم افغانستان حرف می زند. این اعلام ها حرف احمدضیا مسعود را تایید می کند که کسانی در حکومت هستند که به سمت طالبان تمایل دارند. فقط مسعود، نیست که این حرف را می زند.امروز استاد سیاف و داکتر عبدالله هم این مساله را بیان می کنند.

وی، در خصوص مذاکرات صلح گفت: روند صلح روندی موثر نیست. سال های قبل و تلاش ها برای صلح نشان می دهد که این بار نیز همین گونه می شود اما حالا که این مذاکرات آغاز شده است.، باید از روی اجبار آن را بپذیریم اما دولت باید روند آن را تصحیح کند و برای صلح واقعی تلاش کند. نشست های چهارجانبه هم دچار اشکالات فروانی است.

کد (30)

>>>   جامعه ای گوسفندی لایق حکومت گرگان است!
=========================
مسابقه ای مداحی، بازار شخصیت سازی، دکان بت تراشی، تنور عیار سازی، فضای کاکه نمایی، محیط اسطوره بافی و هوای قهرمان بازی چنان گرم و داغ است که انسان را به حیرت می اندازد…
وقتی جهالت و حماقت بنام عیاری ترجمه شود…
قوم فروشی و زبان فروشی بنام از خود گذری و گذشت تعبیر شود…
فساد پیشگی و بلند منزل سازی بنام کاکه گی تفسیر شود…
هویت فروشی و خود فروشی بنام وحدت ملی تبریه شود…
ووو
وای بر حال چنین جامعه ای!
من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هرچه کرد، آن آشنا کرد

>>>   شخصيت سخنور دانشمند استند . هـميشه خوب مسائل أفغانستان تحليل كردند . ايشان درست فرمودند . دولت بايد يك صدا باشد ، دوست و دشمن روشن و برنامريزى شده بايد كار كرد . دولت در اين مدت جز انحصار گرى كارى نكرده . دولت وحدت ملى از چنين شخصيت هـا بايد استفاده كند . خدا راستى مثل بيژنپور در دولت وحدت پيدا نمى شود .

>>>   بيسبار عالى و خوب به مشكلات اشاره كردند . دولت چند صدا و جز مردم فريبى كارى ندارد . إنسان توانمند و تحليلگر با تجربه استند . جناب بيزنپور هـميشه با بيان فصيع كه ايشان دارند بينده لذت مى برند كه در وطن چنين شخصيت هـاى فرهـنگى استند .
احمد زى كابل

>>>   بجا و كاملً درست فرمودند يك دولت و چند صدا . دولت قوم محور و شركت صحامى . جاى تاسف است با وجود اين شخصيت هـا يك مشت آدم نادان حكومتدارى مى كنند . مشكل دولت أفغانستان و اختلافات بين سران نظام را و چند دستگى جريان صلح و سخنان رهـبران درست فرمودند . با داشتن دولت چند بعودى به صلح نمى رسيم .
محمد از كندز

>>>   از فاجعه انتخابات و طرفدارى چند كشور از يك قوم بيچاره باعث لكه ننگ ملت أفغانستان شدند . اختلاف ميان سران دولت وحدت ملى . امنيت و اقتصاد ضعيف ، مهـاجرت و بيكارى هـمه از تتجه دولت ودت ملى است . با ايشان موافق استم . وحدت ملى وجود ندارد و دولت اتلافى است . دولتى كه پروگرام واحد نداشته شايسته نباشد بهـتر است .
قيومى .

>>>   نه دوست معلوم است و دشمن . دولت وابسته كابينه از احزاب و افراد دلشكته ، ريس جمهـور با غرور شكسته و ريس اجراى با اروزى كه در صندلى نشته . ملت از تاريخ نه اموزد هـر گز روح امنيت و آرامش را نمى بيند . دوست و دشمن در كابل و شوراى صلح به دمبل نخد سيا. آقاى بيژ ن درد دل ملت راگفتيد . اميد است مردىم و ملت بيدار شوند .
بشير هـلمند .

>>>   فرهـنك هـمپذيرى شروند بودن و قانونمند شدن در أفغانستان به وجود نيامده . غلامى پاكستان را كردند افتخار مى دانند و كشتن اقوام و مردم بى گناه را جايز . تا زمانى اتحاد بين سران به وجود نيايد اين راه كنونى به جهـنم است
دولت فرد محور و قوم محور بيشتر از اين تحول نمى كند .
خديجه بغلان

>>>   احمد 'مسعود' در جایگاه احمد شاه «مسعود» یک رویداد حساب شده و بسیار مهم سیاسی است.
این رویداد، به عربده کشی های گروه های ایله جار، دزدان چراغ به کف و «سوداگرانِ» شخصی باز، ضربه یی کارساز وارد می کند.
جمعی که دین شان، پول و ایمان شان غریزه بود، سال هاست که به عنوان جانشینان جعلی مسعود، جار زده شده اند. تنی چند از چاپلوسان «بیگار» وسبک مغز در افغانستان وهمچنین در خارج از افغانستان به این مأموریت حرام، خدمت ها کرده اند.
ظهور احمد مسعود، به زودی مسیر چاپلوسان و جعالان را به سوی خودش تغییر میدهد؛ اما وی کف دستان آلودۀ آنان را خوب میخواند.
بین میراث دارِ «کوه تقوا» و خرپشته های زباله، تفاوت بسیار است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است