تخریب تاریخ، وحشت فرهنگی است
فاجعه از بین بردن مجسمه های افغانستان نه تنها یک وحشت فرهنگی است، بلکه یک وحشت تاریخی برای تاریخ بشریت است. بشریتی که بخش هایی از تمدن و فرهنگ خود را از دست می دهد 
تاریخ انتشار:   ۱۹:۴۳    ۱۳۹۴/۱۲/۲۱ کد خبر: 113350 منبع: پرینت

پانزده سال قبل، طالبان در یک حرکت حیرت انگیز و بی پیشینه، یکی از سرمایه های ملی افغانستان را منهدم کردند. تخریب پیکره های بودا در ولایت بامیان، جهان را تکان داد و همه این عمل طالبان را به دیده حیرت نگریستند. هرچند روایت های گونا گون در بارۀ علت نابود سازی صلصال و شمامه وجود دارد اما در هر حالت، بسیاری ها تخریب این مسجمه ها را یادگار سال ها حاکمیت افراط گرایی مذهبی می پندارند. به طوریکه یونسکو آنرا وحشت فرهنگی نامیده است. اما تخریب این مجسمه ها، یک عمل مذهبی بوده یا سیاسی؟

عزیز رفیعی، فعال فرهنگی و رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان، در برنامه «فراخبر» گفت: مجسمه های بودا نه تنها برای مردم افغانستان، بلکه برای مردم جهان اهمیت فوق العاده ای داشت. بت های بودا دربامیان بخشی از میراث فرهنگی بشری است و بخشی از فرهنگ تمامی بشریت است که متاسفانه ناجوانمردانه منهم شد و وحشت بسیار بزرگ فرهنگی رابه جهانیان نمایان ساخت.

وی، در خصوص اهمیت مجسمه های بودا بیان داشت: این مجسمه ها برای افغانستان از چند جنبه اهمیت داشت. می توانست تنوع مذهبی افغانستان را به جهان نشان دهد. افغانستان سال های طولانی و درازی را محمل رشد فرهنگ و مذهب بودا بوده است. چنان که در چندین قرن زمینه رشد زرتشت و برای چندین قرن هم زمینه رشد اسلام بوده است. این نشان می دهد که مردم این حوزه تمدنی، مردمی بسیار آگاه و همراه با چگونگی حرکت زمان و آماده پذیرش خوبی ها بوده اند و توانسته اند خودشان را به جایگاه های مشخص فرهنگی برسانند.

رفیعی، وجود میراث فرهنگی مانند مجسمه های بودا را نشانی از وجود فرهنگ در گذشته های وطن دانسته و افزود: اینکه فرهنگ عربی، به بحث هایی در چگونگی رشد اسلام در خراسان مطرح می کنند، بخشی از انگیزه مثبتی است که در این حوزه تمدنی وجود داشته است. این حوزه در گذشته تمدن تولید و رشد فرهنگ برپایه دین بوده است. متاسفانه ما امروز به یک جامعه مصرفی تبدیل شدیم. در حالیکه در گذشته ها ما همیشه حوزه و منطقه تولیدی نه تنها برای فکر و فرهنگ بلکه در بسیاری از مسایل دیگر بودیم.

وی، ادامه داد: وجود مسیحیت بخصوص در غرب افغانستان، نشان می دهد که فرهنگ تسامح و دیگر پذیری در اینجا بسیار بالا بوده است و آگاهی و دیگر پذیری این حوزه را نشان می دهد. بزرگترین مراکز زرتشی در افغانستان قرار دارد، بزرگترین مراکز بودایی و بزرگترین نمادهای اسلامی هم در اینجا قرار دارند. همانطور که بلخ به عنوان پایتخت زرتشی و بامیان به عنوان پایتخت تمدن بودایی و هرات هم به عنوان مذهب مسیحی و یهودی شهرت داشته اند.

رفیعی، تخریب مجسمه ها را به بهانه از بین بردن عوامل بت پرستی، امری بی پایه خوانده و بیان داشت: حضور این مجسمه ها می توانست درس بسیار خوبی برای مسلمان ها و نمادی خوب برای پیروزی اسلام باشد. مثل جشن نوروز چون جشن زنده شدن طبیعت است. خداوند قدرت خود را به طبیعت نشان می دهد که من مرده را زنده می کنم و زمین را پس از مرگ دوباره احیا می کنم. جشن نوروز می تواند بهترین جشن اسلامی باشد، بزرگتری نماد اسلامی را تشریح کند و حکم خدا را نشان دهد که چگونه از یک جهان مرده، جهان زنده می سازد. این بهانه که وجود مجسمه ها، برخلاف آموزه های اسلام است و می تواند برای جهان اسلام امری منفی باشد کاملاً مردود است چرا که کسی که مسلمان است نمی تواند به ادیان قبل از اسلام رجوع کند. چرا که اسلام تصویر بسیار بزرگی از پرستش و ایمان را می دهد و کسانی که مسلمان هستند، نمی توانند به دینی دیگر رجوع کنند. بنابراین این بهانه ها، بهانه هایی برای فریب افکار عامه است.

این فعال فرهنگی، کار طالبان را جنایت فرهنگی خوانده و افزود: فاجعه از بین بردن مجسمه های افغانستان نه تنها یک وحشت فرهنگی است، بلکه یک وحشت تاریخی برای تاریخ بشریت است. بشریتی که بخش هایی از تمدن و فرهنگ خود را از دست می دهد. این تصاویر دوباره احیا نمی شوند. نه شمامه و نه صلصال به صورت قطعی دوباره زنده نمی شوند ولی هیچگاه تاریخ بشریت این جنایت را فراموش نخواهند کرد.

وی، آوردن افرای چون طالبان را به حکومت کاری غیر قابل پذیرش دانسته و گفت: وارد ساختن طالبان به حکومت، آن هم به بهانه صلح، مانند پیاده رفتن به حج، آن هم در این زمان است. طالبان رویکردی متحجرانه و عقب گردانه دارند. حضور آنها در حکومت و برمردم حکم کردن عقب گردی شدید برای افغانستان است. آیا کسی حاضر است در این زمانه پیاده به حج برود؟ مردم و افکار عامه این موضوع را نمی توانند بپذیرند.

رفیعی، با انتقاد از ساختار نظام در افغانستان مطرح کرد: متاسفانه در افغانستان، بحث قدرت بحثی مافیایی بوده است و این سبب می شود که تقسیم قدرت، تقسیمی مافیایی باشد. کسانی که امروز از راه مسالمت آمیز می خواهند مذاکره کنند، جایگاهی در نظام سیاسی افغانستان ندارند، کسانی که امروز با فکر مدنی می خواهند داخل معرکه افغانستان باشند، جایگاه ندارند، کسانی که با فرهنگ انسانی صحبت می کنند جایگاه ندارند ولی کسی که تفنگ دارد، کسی که زور دارد، کسی که قدرت دارد و کسی که می تواند قوم، مذهب و گروه های زبانی خود را فریب دهد، می تواند خود را در این ساختار مطرح کند.

وی از شورای عالی صلح، برای سخن جدیدش درمورد طالبان که جهاد در برابر آنان را جایز ندانسته، انتقاد کرده و افزود: این جنایتی بسیار بزرگ است که ایستادن در برابر کسانی که گردن های هموطنان و مسلمان کشور، را زده اند وخون میلیون ها نفر را در این سال ها ریخته اند، جایز شمرده نمی شود.

رفیعی، از بین بردن مجسمه های بودا را کاری غیر قابل بخشش دانسته و گفت: از نقطه نظر فرهنگی هیچ راهی برای اعاده حیثیت این جنایت وجود ندارد. بشریت باید طالبان را مجازات کند. چرا که آنها بخشی از گنجینه بشریت را از بین برده اند.

کد (30)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   بگو به خاک فروشان که دفتر ننگین تان از بابا عبدالرحمان تا بابا غنی باز شده است .
بگو به خاک فروشان که ننگ باد بر یک یک شما ،
بگو به خاک فروشان که جز فرهنگ خاک فروشی چیز دیگری هم در چانته دارید ؟
باقی را از عیار بشنوید :

>>>   چرا امریکا و غربیها طالب و داعش القایده را به سلاحهای پیشرفته تجهیز میکند ؟؟؟ چرا امریکاییها و ناتو داعش را از سوریه و عراق به ولایت ننگرهار قندوز و هلمند انتقال میدهد؟


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است