تفاهمنامه دندغوری، دردسری بزرگ برای نیروهای امنیتی شده است. نبرد نیروهای افغان، برای نابودی طالبان در دند غوری ولایت بغلان، وارد پنجمین روز خود می شود. این در حالی است که تفاهمنامه ای میان وزیر سرحدات با طالبان آن منطقه صورت گرفته است. تفاهمنامه ای که با واگذار کردن بخشی از قلمرو افغانستان امتیاز بزرگی برای طالبان به حساب می آید. همزمان قرار است مرکز این ولایت، از پل خمری به بغلان مرکزی انتقال داده شود. تمصمیمی که واکنش برانگیز شده است. امنیت بغلان چه تاثیری بر وضعیت امنیتی شمال افغانستان دارد؟

داکتر لطیف نظری استاد دانشگاه، در برنامه «باخبر» گفت: وقتی به مخالفان دولت امتیاز داده می شود، به این معنا است که به آنها مشروعیت داده می شود و این بسیار طبیعی است که با افکار عمومی در تعارض قرار می گیرد. این یک مشکل بزرگ ساختاری است. این فقط بحث یک فرد نیست.

وی، ادامه داد: اگر ما فرآیند گفتگو یا جنگ با مخالفان را مورد توجه و دقت نظر قرار دهیم، یک استراتژی جامع و یک سند راهبردی حتی درنزد رییس جمهور افغانستان قرار ندارد. اگر قرارداد دند غوری آگاهانه از سوی حکومت انجام شده باشد، مطمیناً آنها به پیامدهای آن وقوف داشته اند و می دانستند که ممکن است این روند پیش آید. این کار به این معنا است که دولت برای مخالفان مشروعیت قایل شده است، بخشی از افغانستان را در اختیار آنها قرار داده و برای آنها استراحتگاه داده است. این کار،حاکمیت افغانستان را زیر سوال می برد وبدین معنا است که آنها یک حاکمیت موازی را به رسمیت می شناسند.

نظری، تفاهمنامه با طالبان در دندغوری را هماهنگ شده از سوی حکومت دانسته و گفت: ساختار کلان حکومت با پرسش های بسیار جدی هم در سطوح داخلی و هم در سطوح منطقه ای رو به رو است. وقتی که برجسته ترین شخصیت های سیاسی و امنیتی افغانستان از جانب شماری از کشورها متهم به حمایت از گروه تروریستی داعش می شوند و در واقع بخشی از حاکمیت افغانستان متهم به این می شوند که در یک پروژه کلان بین المللی نقش دارند، پس به راحتی می توانند یک تفاهم نامه با طالبان داشته باشند. در واقع هیچ وزیری و هیچ شخصیتی بدون اجازه رهبری حکومت نمی تواند چنین تفاهمنامه هایی را مورد توجه قرار دهد. قطعاً قبلاً آنها توسط حکومت تجویز شده اند.

استاد دانشگاه، تحولات افغانستان را مرتبط با اهداف کشورهای ابر قدرت می داند و می گوید: تمامی تحولاتی که هرازگاهی در افغانستان، اتفاق می افتد، بی ارتباط با پروژه های کلانی که در منطقه از سوی قدرتهای بزرگ، در حال شکل گیری است، نیست. افغانستان، صاحب یک دولت ضعیف و دولتی است که دچار گسست های داخلی می باشد و همینطور تنش های اجتماعی روز بروز در مناطق مختلف افغانستان افزایش پیدا می کند. پس، بستری برای تقویت و رشد گروه های افراطی و تروریستی خواهد شد. این می تواند در راستای اهداف بزرگ قدرتهایی باشد که تلاش می کنند به گونه ای منطقه را ناامن کنند. بغلان دروازه شمال افغانستان است. شمال افغانستان دروازه آسیای مرکزی است. بنابراین برای ناامن سازی آسیای مرکزی باید گروه های افراطی در شمال تسلط پیدا کنند. در واقع تحولات افغانستان از سوی آمریکا برنامه ریزی شده است.

وی، معتقد است ناامنی ها در داخل افغانستان پروژه هایی از سوی آمریکا است و گفت: ماگر ما بخشی ازاین حاکمیت را در راستای یک پروژه بزرگ بین المللی ارزیابی کنیم، هم درسطوح داخلی و هم در سطوح منطقه ای و بین المللی، جریانی درون حاکمیت افغانستان با پروژه های کلان بین المللی و قدرت های بزرگ دمساز است. تغییراتی که در حال حاضر در کل شمال و از جمله در ولایت بغلان شاهد هستیم می تواند معطوف به همین پروژه بزرگ باشد. بنابراین این موضوع یک پروژه است و اگر مردم افغانستان در برابرش ایستادگی نکنند، این پروژه از دید استراتژیست های قدرتهایی که اهداف ژیو استراتژیک را در منطقه دنبال می کنند، باید عملی شود اما فراموش نکنیم که اینطور نیست که هر پروژه ای را که قدرتهای بزرگ برای ناامن سازی منطقه دنبال می کنند، می تواند زمینه تحقق پیدا کند. بسیاری از این پروژه ها را می شود با افکار عمومی و با مقاومت، ایستادگی، آگاهی و بیداری، خنثی کرد. بنابراین در حال حاضر بخشی از این روند بر می گردد به مردم و نخبگان افغانستان که اجازه ندهند هر پروژه خارجی در افغانستان پیاده شود.

کد (30)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است