درحالی که افغانستان به ظاهر از انزوای جهانی و انفعال بین المللی بیرون رفته و به لطف رژه ی سربازان بیش از 57 کشور جهان، تیتر اول اخبار امنیتی و سیاسی جهان شد اما در مجامع جهانی، همایش های بین المللی و نشست های فرا ملی هیچ حرفی برای گفتن نداشت.

بارها و بارها، نمایندگان افغانستان اعم از رییس جمهور، رییس اجرایی، وزیر امور خارجه، وزیر دفاع و رییس سازمان امنیت ملی در اینگونه گردهمایی های مهم و حایز اهمیت، همچون مجسمه ای مطیع و برده ای محض، سکوت اختیار می کردند و نظاره گر بودند و سمعا و طاعتا!

اما به لطف جهش یکباره ی محمود صیقل از زیر بیرق عبدالله و اشرف غنی، بالاخره افغانستان نیز لب به سخن گشود و موضعی محکم در سازمان ملل متحد اتخاذ کرد بدین ترتیب که از تخلف مرزی 56 باره ی پاکستان در سه ماه اخیر به شورای امنیت شکایت برد.

نماینده ی ویژه ی افغانستان در سازمان ملل متحد، که پیش از این در لیست کابینه، مشاور اجتماعی رییس اجرایی و پست های اینچنینی داخلی راه به جایی نبرده بود چرا که انجماد اشرف غنی و عبدالله مسری است؛ در چوکی نمایندگی از آرمان های ملی در جامعه جهانی خوش درخشید و از تمامیت ارضی کشور ما دفاع کرد.

تخلف های گاه و بیگاه و تجاوزهای این کشور دوست و همسایه و برادر که ولایات اینسوی دیورند را نیز حق مسلم و میراث پدری خود می داند بر کسی در داخل کشور یا در جامعه جهانی پوشیده نیست اما این انفعال مقام های افغانستانی بوده است که موجب بی اعتنایی سران غربی به نقض فقرۀ چهارم فصل دوم مسودۀ ملل متحد شده است.

اظهارات محمود صیقل درحالی است که رییس جمهور اظهار بی اطلاعی و در لفافه ناهماهنگی با نماینده ی ویژه ارگ در سازمان ملل می نماید و این انتقادی بجا و روا بر اشرف غنی در جایگاه شخص اول مملکت است که چنین سستی در قبال حریم مرزی کشور و غفلت از جان و مال مردم ملکی در کنر و نورستان و خوست از خود نشان می دهد.

با این پیشامد و پیشگفتار می توان مدعی شد چه بسیارند افراد مستقل و صاحب سبک و صاحب سخن که زیر بیرق خفقان آور روسای جمهور و اجرایی لب از لب نمی گشایند وگرنه می توانند مدافع عزت افغانستانی و آرمان های ملی باشند. نمونه های دیگری از این دست سراغ دارید؟

کد (8)

>>>   مردم فلسطین که از شصت سال بدین طرف در مقابل تخطی های اسراییل به سازمان ملل شکایت کردند، چه نتیجه داده است که شکایت های افغانستان در مقابل پاکستان نتیجه بدهد.
آنچه پاکستان انجام میدهد در هم آهنگی با سیاست های امریکا در منطقه است و امورات ملل متحد در هماهنگی با سیاست های جهانی امریکا است.

>>>   زیر پرچم دولت وحشت ملی افراد هستند که اکر برای خدا ومردم کار کند افغانستان را بهترین کشور دنیا بسازد؟ متاسفانه همه برای دالرو جیب خود کارمیکند....
یاران ابوذر

>>>   ماهنوز در اول راه سیاست هستیم ونمیدانیم که اقای صیقل غربی تر وتکنوکرات تر از عین وغین وکاف اند درینجا کس بدون اجازت نمیتواند به توالیت برود ویا پیالله ای چای را صرف نمایدچه رسد به اظهارات این چنینی ! اینها نیز از سیاست همسایه ها اموخته اند که از ارگانهای مختلف اوازهای مختلف وگوناگون بلند میشود تا نتوانند کسی را بگیرند ویگان وقت بی شرف هاشان نیز از کنج عزلت وحصر خانگی ابراز نظر مینماید ایکاش در کشور ما میتوانستند نفس بکشند وازاد تنفس نمایند خاصیت استعمار واشغال چنین است نه خلقی ها میتوانستند ونه هم اینها میتوانندونه هم طالب وحکمتیار میتوانندچیزی بدون کاغذ بخوانند یگانه کسانیکه توانستند {ربانی ومسعود } بود که زود به دادشان رسیدند ومحاکمه ای صحرای شدند در فعلی ها همه حیثیت لو دیسپیکر را دارند وسخن گو هامیباشند ازینها وصف نکنید وسزاوار چنین توصیفی نیستند
شاید میدانید کسیکه بان مقام بزرگ میرسد بعد از بسیار فلتر واختبار وتجربه وتجزیه نصب میگردداینها همه مصداق شعر شاعر اند که فرموده
پروبال ما شکستند ودر قفس گشودند
چه رها چه بسته مرغی که پرش کسته باشد
شیخ علی بلخابی سرپلی

>>>   شما درقسمت صيقل هم فكر نكنيد كه شخصيت برازندگي است ، نخير او آنقدر حقه باز و چالاك است كه در يك جيب غني وإدوارد و در جيب دوم عبدال را .
اين صدا وي بدون اجازه غني نيست.
زازي

>>>   آقای نویسندهٔ بی خبر!
مسایل بدین سادگی که تو فکر کرده ئی نیست. آقای صیقل کوتک بازی بزرگتر استخباراتی ای است که وظیفه دارد تا زمینه های بیشتر را برای مداخله و دشمنی اسلام آباد با کابل فراهم آورد تا بازیگران اصلی آب را خت کرده ماهی بگیرند. صیقل، یعنی کسی که برای پنج سال از کمپنی جایکا (جاپان) برای پلانگذاری شهر جدید کابل (ده سبز) ماهانه ۲۵ هزار دالر مفاش می گرفت، چنان ساده گه تو می گوئی نیست!
گلداد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است