صلحى كه سينه مرا نشانه گرفته است؛
اين گفتگو [صلح] ملى نيست. نسل من قربانى اين صلح است. اين قشر ددمنش خصومت خود را ثابت نموده است. و هنوز پافشارى به قتل من و ارزش هايم دارد. چگونه ممكن است با خود فريبى و مدارا منتظر مرگ خويشتن و هم نسل هاى خود باشم.

در هر معادله و پيامد برخاسته از اين گفتگو آينده نسل من و سرزمين من است كه در مخاطره قرار خواهد گرفت.
اين فاجعه بر ما تحميل شده و ناگزيرى كاذب و متوهمى را از آينده مسالمت آميزخلق كرده است.
نسل من و ارزش هايش در ذات خود در جهت مخالفت و همزيستى با تروريزم قرار دارد .
نسل من اكتساب مشروعيت براى تروريزم -در هر يونيفرم- را مغاير با بقاى خويش مى داند.

اين روند تدريجى كشنده و فرسايشى چيزى را جز فروپاشى چتر اميد در كشور با خود نخواهد داشت.
اگر نتيجه اين گفتگو بازگشت كشور به ٢٠٠١ باشد نبايد توقع داشت كه نسل من هم _معلولين ٢٠١٦ _ باور مند به انعطاف و مدارا باشد.

همه چيز را بايد در معادلات ٢٠٠١ ارزيابى كرد .
نتيجه اى از اين گفتگو[ زير نام صلح] كه ارزشها و دستاورد هاى نسل مرا به مرز تباهى ببرد براى ما مردود است.
نسل ما ناگزير است در مقابل اين نا آرامى قبل از طوفان بايستد.

وحید قتالی

>>>   همه صاحب نظران تلویزیونی برای اینکه از دیگران عقب نمانند می گفتند خوشبین هستیم ! واز پیش خود دلایل هم میتراشیدند چی شدخوشبینی؟؟ تا حال پاکستان را نشناختید؟؟ هرطالبی بخواهد صلح کند آی اس آِ گردنش را میزند !
ر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است