صلح و جنگ دو موضوع جنجالی هستند که سرخط همه رسانه های افغانستان و حتی دیگر کشورها است. با وجود تلاش ها برای رسیدن به صلح و آمادگی های فراوان برای عملیات های جنگی، چرا نه صلح به نتیجه می رسد و نه جنگ؟

احمدولی مسعود، رییس بنیاد احمدشاه مسعود گفت: قبلا برای پروسه صلح تلاشهایی صورت گرفته است. حتی قبل از این و در دوره مقاومت، نیزتلاش هایی برای صلح انجام گرفته است. تاوقتی که حکومت مجاهدین بر سر کار بود، احمدشاه مسعود، خود به تنهایی به میدان وردک رفت و با طالبان صحبت نمود.

وی، راه رسیدن به صلح را برنامه مدون ملی می داند و می گوید: حالا که صحبت های صلح در جریان است باید از راه آن وارد شد. راه آن هم صحبت از موضع قدرت است. متاسفانه شورای عالی صلح ما هیچ برنامه ای برای آن ندارد. تا به حال هیچ کس، برنامه ای از این شورا ندیده است. وقتی برای صلح برنامه ای ملی نداشته باشیم که ابتدا با ملت به توافق برسیم و بعد از آدرس ملت، یک پروسه ملی را به جریان بیاندازیم به صلح نخواهیم رسید.

مسعود، عدم وجود هماهنگی میان اعضای حکومت و دو تیم را از عوامل به بن بست رسیدن حکومت می داند و افزود: اعضای درون حکومت نمی توانند این بن بست را از درون باز کنند. آنها نمی توانند در بین خود یک دیدگاه و استراتژی واحد داشته باشند. جنرال دوستم که عضو ارشد حکومت است در مسایل کشور، یک موضع دارد، دستگاه رییس اجرایی، موضع جداگانه دارد، نماینده ارشد رییس جمهور حرفی متفاوت از همه اینها می زند. حکومت برای صلح برنامه ندارد.

رییس بنیاد احمدشاه مسعود ، معتقد است حکومت قبلی و فعلی اراده ای برای صلح نداشته و ندارد و بیان داشت: ما سیزده سال قبل برنامه ای به نام «آجندای ملی» داشتیم. حتی در آن زمان به حکومت وقت پیشنهاد کردیم که این برنامه پنج مرحله دارد و اگر اجرا شود صلح را تامین خواهد کرد. اول، اینکه یک گفتمان بین الافغانی شروع کنیم. دو، استراتژی واحد داشته باشیم. سوم، بین خود اعتماد سازی کنیم. چهارم، یک دولت ملی واقعی ایجاد کنیم. پنجم، ساختار را تغییر دهیم تا بتوانیم به صلح پایدار برسیم. سیزده سال قبل حکومت این موضوع را قبول نکرد و خواست زیر عنوان صلح، موضع خود راتحکیم بخشد و از طالبان به عنوان اهرم فشار استفاده کند. امروز هم مساله هیچ فرقی نکرده است و همانگونه است. رهبران راهکارهای واقعی صل را به مرحله اجرا نمی گذارند و از مساله صلح به نفع شخصی خود سود می برند.

مسعود، در خصوص گفته مقام های آمریکایی مبنی بر اینکه افغانستان دچار فروپاشی سیاسی خواهد شد، گفت: ما در واقع دولتی واحد، یک دست و همسو نداریم. وقتی مقام های ارشد دولت هرکدام یک حرف جداگانه می زنند و حتی تفسیری متفاوت از صلح دارند در واقع زمینه ای برای فروپاشی مملکت به وجود می آورند. همینکه نمی توانند توافقنامه را در مدت هفده ماه جامعه عمل بپوشانند و فقط هفت ماه از مدت اجرایی شدن توافقنامه مانده است یک نوع فروپاشی سیاسی به وجود آورده اند. اگر هفت ماه دیگر نتوانند انتخابات رابرگزار کنند، دچار فروپاشی سیاسی شده ایم. اگر هفت ماه دیگر، اساس مشروعیت آنها از بین رود فروپاشی سیاسی است. وقتی اعضای حکومت نمی توانند در چارچوب دولت خود، به یک تفاهم برسند، مطمیناً هم نمی توانند به اقتصاد، امنیت، صلح و روابط خارجی برسند.

وی، در خصوص وظیفه جوانان در کشور و در ارتباط با صلح در کشور اظهار کرد: جوانان افغانستان، با درک و آگاهی که دارند، منافع خود را منافع افغانستان در نظر بگیرند. دیوارهای قومی، سمتی و مذهبی را بشکنند، به یک وحدت برسند. به یاد داشته باشیم که اکثر رهبرانی که ما امروز داریم، به نام قوم، نان قوم را می خورند. آنها نه به خاطر جوانان، نه به خاطر پشتون، نه تاجیک، نه به خاطر هزاره و نه به خاطر ازبک بلکه به خاطر خود کار می کنند. به نام قوم، نان قوم می خورند. جوانان باید از این موضوع درس عبرت بزرگی بگیرند که با این کارها در مدت چهارده سال در این کشور چه گذشت. چه کسانی بازی های سیاسی کردند و کشور چرا به این بحران رفته است. با این عبرت گیری جوانان می توانند آگاهی بین خود را افزایش دهند، دیوارهای قومی را بشکنند، با تمام فهمی که دارند فریب شعارهای قوم گرایانه برخی سیاستمداران را نخورند و به شکاف های قومی بها ندهند و به آن دامن نزنند. این کار باعث تغییر در دیدگاه می شود و جوانان بااین کار می توانند بانی صلح در افغانستان شوند.

مسعود، زمینه های به وجود آمدن صلح را چنین برشمرد: داشتن یک دولت ملی مقتدر که متاسفانه آن را نداریم، تفاهم ملی مردم افغانستان، برنامه مدون که در واقع تمام ابعاد و عوامل جنگ را مد نظر گرفته باشد و از همه مهمتر در ابتدای کار، تغییر در خودمان در دیدگاهمان، در اراده سیاسی مان، در فرهنگ و گفتمانمان و فرهنگ سیاسی مان. اگر این تغییر نباشد و زمامداران ما صلح را فقط برای اینکه قدرت شان حفظ شود، دنبال کنند هیچ صلحی به کشور نخواهد آمد.

کد (30)

>>>   آقای ولی مسعود واقعاً مردی شجاع و صاحب مفکوره است. اگر ع و غ به حرف های او گوش دهند، بسی از مشکلات حل خواهد شد. ولی افسوس که غ فاقد درایت و ع شیفتهٔ فیشن است. با این وضع، پند و رهنمائی اشخاصی نظیر آقای مسعود چون شلاقی است که بر اسب مرده می زنند.
گلداد

>>>   جناب ولی مسعود واقعا همین طور است وحقایق انکارناپذیر را بیا نمودید.
بااحترام داکتر عبید .نجرابی.

>>>   جناب عالي هيچ نان مردم را نخورده است، شما ها خو خون مردم را هم ونشيده أيد، همه تان ... به وطن، ملت و دين بوده و هستيد. آيا زمرد و ديگر معادن پنجشير مال ملت افغانستان است و يا تنها ميراث فاميل خودتان و چند نَفَر محدود از ولسوالي (مملكت) پنجشير؟ قبلگاه صاحب مرحوم يك دگروال متقاعد بود، آيا اين سروت و... كه شما و برادران تان در داخل و خارج عيش آنرا ميكنيد ، از او باقي مانده، در خارج هم كدام مهندس يا داكتر جراح اعصاب نبوديد كه از زحمت كف دست كمايي كرده باشيد. از اثر ظلم و نا رواي ... تان آيا .... دين خود را ترك نكرده است، نزد خدا چه جواب خواهيد داشت، شما ميراث فاميل خود را حفظ نتوانستيد، در غم ملت مظلوم چه خواهيد بود. اگر مسلمان هستيد همين حالا توبه نمائيد و مال مردم را برايشان بسپاريد، بعد از مرگ توبه معني ندارد.
احمد از آستراليا

>>>   اگر ملت بیدار وهوشیار نشوند وبه فریب سخنان ترورستان طالبان بنام خواهان وایجاد حکومت اسلامی که جز فریب ودوک چیزی بیش نیست و فریب حکومت را زیر نام اوردن صلح وانجام کار های بنیادی واز بین بردن فقر وبیکار باورکنند بتایید از سخنان اقای مسعود صلح در کشور واز بین رفتن فقر وبیکاری وانجام کار های بنیادی در کشور ممکن نخواهد بود .

>>>   به اصل مفهوم متن فوق کاملن موافقم که سران قوم کتله ای عوام سواران هستند که بنام دین ووطن نه تنها نان قوم خویش بلکه درکل خون قوم وملت را دکل مکیدند وبا طرحهای عوام فریبانه ای شان نسل جوان مارا هم به گروگان گرفته اند . اگر نسل جوان کشور ماهم هرطرح انتقادی را پیش کش نمایند فورن بنام مخالف دین وسنت و آدات محکوم نموده به چنگال عوام الناس سنتی ویا بچنگال افراد مسلح وحشی خود میسپارند ویا هم ترورمینمایند مانند احمد سعیدی .
نصرالله نصرت باشنده غرب کابل . تیلفون

>>>   کاملا واقعیت های عینی را منعکس نموده اما پیشنهاد میشود که اول دوبرادر محترم به توافق ونظریات مشترک دید گاه واحدبرسند تا سرمشق سایرین باشد....
کابلی

>>>   کدام سران را میګوید. همان سر قوم را باید نام ګرفته بګوید که بعد از مرګ اش خانم اش با میلیونها دالر همرای یک هندی فرار کرد تو که فامیل خود را کنترول کرده نمیتوانی در مقابل مردم چطور این سخنان بیهوده را میزنی.

>>>   جناب شان خوب فرموده اند مگراین خونخواری ونان خوری ازقوم حالا شروع نشده بلکه چندین سال است که این پروسه دوام داردکه دوام دارد ومردم آنرادیده میروند

>>>   درست کفته ایدفقط به خاطر دالر است ...
یاران ابوذر

>>>   برو مسعود دیگر مردم به شما با ور ندارند به نام جها د و مقا ومتد و مردم را بازی دادید و خود را سیر نمو دید
شفعی از خو ست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است