چه کسی حرف آخر را در "پاکستان" می‌زند؟
 
تاریخ انتشار:   ۰۸:۴۱    ۱۳۹۵/۱/۴ کد خبر: 113757 منبع: پرینت

روزنامه "هندوستان تایمز" در مقاله خود به بررسی سیاست کشور پاکستان در قبال همسایگان این کشور و فرد آخر تصمیم‌ساز در اسلام‌آباد پرداخته است.
به گزارش "هندوستان تایمز"، بدیهی است زمانی که حرف هند به میان می‌آید، دولت پاکستان فقط به نظرات رییس ستاد ارتش این کشور اهمیت می‌دهد. تا حدی که جنرال "راحیل شریف" رییس ستاد ارتش پاکستان یا به طور " نظامی" به دولت مستقیم دستور می‌دهد و یا اینکه از نفوذ و قدرت خود برای اعمال نظریاتش استفاده می‌کند.

رییس ستاد ارتش پاکستان به قدرت بلامنازع و دیکتاتور فعلی این کشور تبدیل شده است. همچنین بر کسی پوشیده نیست که وی کنترل حکومت را به طور آشکار مانند معضلی می‌پندارد زیرا فساد در پاکستان، مساله تروریسم‌، مشکلات اقتصادی و نهادهای اجرای قانون همچنان در این کشور ادامه دارد.

قدرت مطلق جنرال در نتیجه موفقیت‌های وی در سرکوبی شبه‌نظامیان افراطی در کشورش می‌باشد.
هرچند که جنگ علیه شبه‌نظامیان و افراطی‌ها تمام نشدنی است اما به ظاهر گروه‌های مسلح متحمل شکستی سخت شده‌اند.

اگرچه همه چیز بر وفق مراد ارتش پاکستان است اما دستکم پنج سال دیگر زمان لازم است تا تهدید شبه‌نظامیان بطور کامل ریشه‌کن شود در نتیجه، پاکستانی‌های میانه‌رو انتقال ناامیدی به امیدواری را حس خواهند کرد.

دومین موضوعی که راحیل شریف بطور مستقیم در آن نقش دارد، سیاست پاکستان در مقابل دولت "اشرف غنی" رییس جمهور افغانستان است.

قدرت رییس ستاد ارتش پاکستان در حدی است که در کمتر از پنج نشست با مقام های افغانستانی، توانست مجوز دیدار با رییس جمهور افغانستان در کابل را کسب کند.

همچنین هنوز 48 ساعت از منصوب شدن جنرال «رضوان اختر» به عنوان رییس سازمان اطلاعات پاکستان (آی اس آی) نگذشته بود که موفق به دیدار اشرف غنی شد.

در واقع اشرف غنی متقاعد شد تا از مرکز فرماندهی رییس ستاد ارتش پاکستان در راولپندی نیز در سفرش به پاکستان دیدار کند و اداره امنیت ملی افغانستان نیز موافقت کرد تا به سازمان اطلاعات ارتش پاکستان اجازه دسترسی به اطلاعات بدهد.

از سوی دیگر، راحیل شریف برنامه سرمایه‌گذاری 46 میلیارد دالری راهروی اقتصادی چین و پاکستان که افغانستان نیز ممکن است از آن سود ببرد را به جریان انداخت.

رایزنی‌های رییس ستاد ارتش پاکستان در مقابل افغانستان نتایج مختلفی در پی داشت که دستور آموزش نیروهای امنیتی افغانستان در پاکستان یکی از این موارد بود.

همچنین سازمان اطلاعات ارتش پاکستان (آی اس‌ آی) و اداره امنیت ملی افغانستان تفاهم‌نامه‌ای را برای همکاری اطلاعاتی امضا کردند.

اشرف غنی ثابت کرده است که بیشتر از کرزی رییس جمهور سابق افغانستان در رویارویی با اسلام‌آباد برخورد دیپلماتیک دارد اما تاکنون غنی و "عبدالله عبدالله" رییس اجرایی حکومت وحدت ملی تحت تاثیر حیله‌های جنرال شریف قرار نگرفته‌اند که کابل را منطقه آزاد جنگی و کرزی و اداره امنیت ملی را مخالف و اخلا‌گران روابط افغانستان و پاکستان اعلام کنند.

راحیل شریف همچنین در دیدار با «جان کری» از سازمان اطلاعات هند به دلیل تخریب روند نزدیکی پاکستان و افغانستان شکایت کرد و حاضر شد برای این ادعا سند هم فراهم می‌کند.

رییس ستاد ارتش پاکستان به خوبی درک می‌کند که برای بهبود و ارتقای روابط دو کشور می‌بایست در ابتدا خاطرات تلخ حمایت از طالبان افغانستان را پاک کند که طی آن مجاهدین در سال 1996 میلادی از حکومت کنار زده شدند.

راحیل شریف همچنین به شدت بر موضع پاکستان در برابر کشمیر پافشاری می‌کند و معتقد است که این تلاش برای ادامه حیات کشورش ضروری است.
وی تاکتیک‌های قدیمی پاکستانی را برای گمراهی غرب به کار می‌برد تا فشارها را بر تسلیحات هسته‌ای هند بیشتر سازد.

براساس ارزیابی آمریکا، ارتش پاکستان تعداد 550 هزار نیرو دارد و راحیل شریف مدعی شده است که 182 هزار نظامی آن در مناطق مرزی با افغانستان و 150 هزار تن دیگر در منطقه کشمیر مستقر هستند. اگر این محاسبات و گفته‌ها درست باشد، این نیروها در مقابله با تحریک طالبان این کشور با ضعف روبرو هستند.

یکی دیگر از دلایلی که جنرال راحیل شریف را نگران کرده نفوذ افراد مرتبط با داعش است. این گروه به جنگجویان مزد بیشتری برای جنگیدن و پیوستن به آنها پیشنهاد می‌دهد.

پاکستان مدت‌ها قبل درک کرده است که در زمینه هسته‌ای نمی‌تواند با هند بطور رسمی رقابت کند. بنابراین، استراتژی خود را برای تضعیف برنامه هسته‌ای هند تغییر داده است.

استراتژی راحیل شریف گمراه کردن غرب توسط محاسبات غلط در مورد برنامه‌ هسته‌ای هند است تا آنها را وادار کند که تا بر دهلی‌نو برای برگزاری مذاکرات صلح فشار آورند.

حال اگر سیاست‌گذاران غربی "اقدام های اعتمادسازی" را به هند پیشنهاد دهند، جنرال راحیل شریف می‌بایست برای "توافقنامه تجارت آزاد هند و پاکستان" تلاش کند که در سال 2012 میلادی امضاء شد، اما هیچ وقت عملی نشد.

هند نمی‌تواند به رییس ستاد ارتش پاکستان پس از اینکه ارتش او از سال 1948 میلادی بطور مکرر آتش‌بس را نقض می‌کنند، اعتماد کند.

کد (6)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   هند نمیتواند اعتماد کند اما افغانها صدبار اگرفریب بخورند پنجصد بار دیگرهم فریب می خورند حتی طالبان ما تا انداازه جاهل هستند که در زیر ریش آی اس آِ میگوید ما ملااخترا قبول نداریم نمیداند که آن ملا نفر کی است وجاهلانه تر میگویند اگرحکومت افغانستان با فلان ملا مذاکره نکند ما میکنیم جزای این حرف ها زنجیر است وطویله آی اس آی مانند ملا برادر ملا رسول ملا عبید وده های ملای بی عقل دیگر

>>>   حرف اول را همان کسانی میگویند که در چندین دهه گفته بودند کسانی که با سرنوشت کشور ما بازی.کرده اند وبالاخره حرف آخر در پاکستان ودرهر جای دنیا که باشد حرف آخر را دولت پوشالی ودست نشانده نخواهد گفت بلکه حرف آخر را باداران شان میگویند ومانند همیشه اینها با امید به آینده وبا گپ دادن مردم وجامعه به. اصطلاح گوز شانرا با عطسه پنهان می کنند مانند اصلاح نظام انتخاباتی توزیع شناسنامه های برقی آوردن امنیت سرتاسری فراهم نمودن شرائط کاری برای همه مردم جلو گیری از فساد اداری وغصب زمین ودارایی عامه اصلاحات در ساحه معارف ودانشگاه های شخصی ودولتی جلو گیری از فساد اخلاقی در که در کشور به اصطلاح جمهوری اسلامی افغانستان بیداد میکند کوتاه سخن مغز متضرر اول وچوکره اش که حتی حق حرف زدن را ندارند چگونه حرف آخر را بگویند
جالب اینجاست که در روز زنگ مکاتب کشور خودرا مشروط میخواند آیا نمیداند یابکلی نمیبیند که با نتایج گرفته شده از دوران کاری اش ناکام مطلق است که باید خارج شود واقعا مسخره ومضحک است

>>>   اشرف غنی که نه مغزدارد ونه استقلالیت پس مجبورا ګوش خودرا به دهن نظامیګران پاکستانی ګذاشته وکارش راتنظیم نماید
احمدابوبکر

>>>   پاکستان حکومت دوسر است وقویترین ان نظامیان پاکستان است اما هردو سر حکومت پاکستان با همسایه های خود صادق نیستند ودشمنی شانرا ادامه داده اند هم با افغانستان و هم با هندوستان همیشه در تخاصم اند علاوتا حرف وعمل شان یکی نیست اعتماد به چنین کشوری دوکه باز مرکزی توروریزم ودهشت افگن محال است .

>>>   حرف اول را همان کسانی میگویند که در چندین دهه گفته بودند کسانی که با سرنوشت کشور ما بازی کرده اند وبالاخره حرف آخر در پاکستان ودرهر جای دنیا که باشد حرف آخر را دولت پوشالی ودست نشانده نخواهد گفت بلکه حرف آخر را باداران شان میگویند ومانند همیشه اینها با امید به آینده وبا گپ دادن مردم وجامعه به. اصطلاح گوز شانرا با عطسه پنهان می کنند مانند اصلاح نظام انتخاباتی توزیع شناسنامه های برقی آوردن امنیت سرتاسری فراهم نمودن شرائط کاری برای همه مردم جلو گیری از فساد اداری وغصب زمین ودارایی عامه اصلاحات در ساحه معارف ودانشگاه های شخصی ودولتی جلو گیری از فساد اخلاقی در که در کشور به اصطلاح جمهوری اسلامی افغانستان بیداد میکند کوتاه سخن مغز متضرر اول وچوکره اش که حتی حق حرف زدن را ندارند چگونه حرف آخر را بگویند
جالب اینجاست که در روز زنگ مکاتب کشور خودرا مشروط میخواند آیا نمیداند یابکلی نمیبیند که با نتایج گرفته شده از دوران کاری اش ناکام مطلق است که باید خارج شود واقعا مسخره ومضحک است

>>>   واه واه گل میدان نوازشریف آمدبه میدان.
ع


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است