از 5 سال بدینسو که در اتاق تجارت و صنایع افغانستان کار می کنم (مخصوصا زمانی که آقای حقجو رییس هییت عامل بود) همیشه حس خوبی داشتم که در نهادی کار می کنم که نسبت به سایر نهادهای داخلی و خارجی از تمام مصیبت هایی موجود در افغانستان همچون گرایش های قومی که تصمیم های اداری و مسلکی به اساس آن صورت می گیرد، اتاق تجارت و صنایع خوشبختانه مبرا است.

ولی از 5 ماه بدینسو احساس می کنم که رهبری اتاق (که البته مشروعیت ایشان نیز زیر سوال است) به همان بدبختی که بیشتر نهادهای دولتی و غیر دولتی آلوده هستند، اینان نیز دچار شده اند و تصمیم های اداری را نه به اساس مسلک و تخصص، بلکه به اساس مسایل قومی و سمتی، اتخاذ می کنند.

رسولی

>>>   درتمام ادارات دولتی روابط قومگرایی باتر از ضوابط وبالاتر از شایستگی بوده ودرین دوران وحشت ملی به اوج خود به شیوه افراطی آن رسیده است. بگونه مثال در وزارت دفاع] تدارکات, مبارزه علیه فساد , تفتیش مرکزی رادیوتلویزیون ملی ثارنوالی ها گمرکات از قوم خاص وبخصوص احمدزی ها زیاد شده حتا دراردو احمد زی ها بدون درنظر داشت بست ترفیع میکنند. لوژستیک قرار دادی ها خریداری ها وغیره پست های پر درامد بدست قوم خاص احمد زی ها وپشتون ها...

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است