خطوط قرمز آقایان استاد خلیلی، حاجی الماس و عبد البصیر سالنگی حالا رنگ باخته است.

حاجی الماس خود عضو کمیسیون بود و نتیجه کار کمیسیون که انتقال 300 میگاوات برق از طریق دوشی به بامیان باشد را تایید و قبول کرد و به همین علت قرمزی رنگ اش باخته شد، اما خلیلی در پیام اش تاکید روی توتاپ از بامیان داشت و مردم را دعوت به اعتراض ها، تظاهرات کرد اما نگفت که توتاپ خط قرمز ما است.

دلیل مساله شاید این باشد که خلیلی شاید در ته دل قبول کرده باشد که انتقال 300 میگاوات برق از راه دوشی بسوی بامیان، امر خردمندانه است.

خلیلی رهبر خردمند است و یکی از القاب ایشان در 13 سال کار با حکومت کرزی همین "رهبر خردمند" بود پس با همین علت اشاره به رنگ قرمز نداشته و آن را باخته می داند.

البته رنگ قرمز رنگ خوبی نیست و نماد از بی رحمی و خونریزی است. این رنگ را کنار بگذاریم. مردم، نمایندگان، علما، جامعه مدنی، رهبران احزاب سیاسی و... در ارگ ریاست جمهوری با یکصدا، خواهان عملی و اجرایی شدن انتقال 300 میگاوات برق به بامیان از راه دوشی بود و آن را تایید و یکی از پول ها بسوی عدالت و انکشاف متوازن می دانند.

ناطقی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است