پیام سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری اسلامی کشور درباره ثبت مثنوی مولانا در یونسکو بعنوان میراث مشترک ایران و ترکیه

بسم الله الرحمن الرحیم
در روز های اخیر گزارش هایی نشر شده مبنی بر این که دولت های ایران و ترکیه پیشنهاد کرده اند که مثنوی مولانا بعنوان میراث مشترک این دو کشور، در سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد(یونسکو) به ثبت برسد.

بدون شک مثنوی، مشهور به مثنوی معنوی یا مثنوی مولانا یکی از شاهکارهای بشری در عرصه ادبیات عرفانی است که امروزه نه تنها در حوزه زبان فارسی بلکه از نگاه عمق اندیشه و غنای زبانی و ادبی در سطح بین المللی آوازه بلند یافته است و ما مطمئن ایم که بعد از این، زمانه ما زمانه مولانا و قرن ما قرن مثنوی خواهد بود. حوزه مشترک تمدن و فرهنگ ما مفتخر است که چنین شاهکاری را به دنیای بشریت عرضه کرده است. از سازمان یونسکو هم بی نهایت سپاسگزاریم که سال 2007 میلادی را به نام مولانا نامگذاری کرد و اکنون هم در صدد ثبت مثنوی مولانا است. اما از سوی دیگر هیچ کسی هم نمی تواند نادیده بگیرد که افغانستان زادگاه اصلی مولانا است و مولانای ما یعنی جلال الدین محمد بلخی در سال 604 هجری قمری (1207 میلادی) در بلخ متولد شد و خانقای پدر او سلطان العلما بهاء الدین ولد در ولایت بلخ افغانستان قرار دارد و هم اکنون طرح بازسازی این خانقاه و زادگاه مولانا از طرف حکومت های افغانستان و ترکیه بطور مشترک تحت کار است و در حقیقت بلخ و قونیه بعنوان دو نقطه مکانی مبد و مقصد، هر دو در ظهور و بروز مولانا و شاهکار او یعنی مثنوی نقش برازنده داشته است. از این رو بسیار غیر منصفانه است که در ثبت مثنوی در یونسکو، افغانستان هم بعنوان زادگاه اصلی مولانا و هم بعنوان یکی از کانون های اصلی زبان و ادبیات فارسی نادیده گرفته شود.

از نظر ما این پیشنهاد، از طرف هر کسی که صورت گرفته باشد، کاملا یک جانبه، ناموجه، غیر دوستانه و مغایر با روحیه همگرایی و حوزه تمدنی مشترک بوده و نادیده انگاشتن حقوق مسلم فرهنگی و تاریخی افغانستان تلقی می شود. ما ضمن این که از سازمان یونسکو و دولت های ترکیه و ایران بخاطر احترام گذاشتن به مولانا و ارج نهادن به زلال ترین و ناب ترین اندیشه انسانی، صمیمانه تقدیر می کنیم، بطور جدی از خانم ایرینا بوکووا مدیر کل سازمان با اعتبار یونسکو، آقای رجب طیب اردوغان رئیس جمهور محترم ترکیه و آقای دکتر روحانی رئیس جمهورمحترم جمهوری اسلامی ایران می خواهیم که در این پیشنهاد تجدید نظر نمایند.

ما بر این باوریم که مثنوی مولانا باید بطور مشترک به نام افغانستان و ترکیه و ایران و بعنوان نمادی از فرهنگ و تمدن مشترک منطقه و افتخار اندیشه بشری ثبت شود.

کد(10)

>>>   واه واه گل میدان سرورآمدبمیدان.
ع

>>>   در جمله پیشنهاد کنندگان این میراث فرهنگی، میتوانند هر کشور دیگر منطقه،به شمول افغانستان خود را شامل سازند. کشور های ایران و ترکیه هیچ مخالفتی در زمینه ندارند.
اما به محض این که مولانا در بلخ زاده شده است،شما نمیتوانید آثار وی را که در کشور های ایران و ترکیه نوشته شده است ،مال خویش بدانید.

>>>   ترکیه ایی در کار نیست.جز اینکه مقبره ی مولانا اونجاست.
اگه قرار باشه میراث مشترکی باشه مربوط به ایران و افغانستان هست.افغانستان فعلی جزیی از خراسان اون زمان بوده و خراسان هم جزیی از ایران.
ترکیه سر پیازه یا ته پیاز که بخواد حرف از میراث بزنه؟؟؟!!!!

>>>   بار ک الله خوب پیشنهاد معقول انسانی ومتمد نانه میباشد حو زه فر هنگیی زبان فارسی ازهند تا ترکیه جز تاریخ گهر بار بشریی این حوزه است یو نسکو باید در همچو موارید بیشتر متوجه باشد که در حق فر هنگی این حوزه سلیقه ی عملی را انجام ندهند .و همچنان کشور های فعلی حوزه از جر کردن همچو افتخا رات فرهنگی دوری جویند . مثنوی مو لا نای بلخ نه تنها افتخار فر هنگیی این حوزه مشخض بلکه افتخار فرهنگی بشری است .
کاوه سرابی

>>>   چرا ترکیه
مولانا کذام شعر به زبان ترکی داره
خدایا توبه

>>>   نظر اقای دانش معاون دوم ریاست جمهوری کاملا بجا و عادلانه و گوای حقیقت مسلم است باید یونسکو با درک مطلب اقای دانش وحقوق وعدالت و حقیقت موضوع اجراات کند نه اینکه بخ.است دوکشور بهم جور امده بنفع خودشان ودور ماندن مستحق حقیقی ان .

>>>   در حقیقت مولوی متعلق به افغانستان است؛ چنان که تابعیت را امروزه به زادگاه اصلی فرد می شناسد؛ و این که دیگر دولت ها با این پر رویی یک شخصیت را از سرزمینش جدا می کنند؛ واقعا یک سرقت فرهنگی است.

>>>   در ایران کسی ایرانی گفته می شود که خون اریایی و ایرانی در تن او باشد حال بنگرید که به خاطر مولانا از این قانون خود خودشان پیروی نمی کنند و مولانا را از خود می دانند این ها همه به خاطر این است که اریایی ها مشاهیر و بزرگان کم دارند و می خواهند این کمبود را با بزرگان افغانستان پر کنند اریایی ها هم مانند انگلیسی ها مغرور و نژادپرست هستند چطور می شود کسی که پدرش افغان و از بلخ باشد و مادرش هم از بخارا ان وقت او ایرانی و اریایی باشد....

>>>   تشکر از معاون صاحب!
مولانا مولانا همه هست اما فرزند بهاوالدین بلخی زاده در بلخ

>>>   شعر مولانا!!
بلخی ام من بلخی ام من بلخی ام//////// شور دارد جهان از تلخی ام
مولانا خودش اقرار میکنه که از بلخ افغانستان است،

>>>   آن ....که نویسه کرده آریاها مغرور اند بداند اقوام شناسان و زبانشناسان پشتون ها را هم شاخه ای از آریاییها شاخه زبانهای ایرانی میدانند من خود ایرانی مسلمان هستم و تفاخر هم نمیکنم به نژاد

>>>   بلخ شهر باستانی ایران بوده و افغانستان نام جعل انکلیس است مولوی هم هیچ کجا نگفته من افغانستانی هستم بلکه در همه اشعار خود افغان را به معنی ناله و آه و درد استعمال کرده است.

>>>   کتاب التنجیم ابوریحان بیرونی را بخوانید تا حدود ایران برایتان متصور شود وی دانشمند خوارزم و ماوراالنهر بوده صراحتا خود را ایرانی میخواند و آن را یکی از هفت سرزمین جهان می آورد ، ایران، توران ، روم ، چین، هند، مصر ،سرزمین عرب ها

>>>   افغان ها خود از اقوام ایرانی هستند

>>>   مولوی هرگز افغان نبود بلکه فارسی گو بود

>>>   اصلا افغان یعنی چی؟؟؟
خود افغانستانی ها جزیی از مردم ایرانند.حالا چون جداش کردن و یه اسم من دراوری به اسم افغانستان گذاشتن شده کشور؟؟
نه داداش تاجیک ها و افغانستانی ها هه ایرانی انند.

>>>   جناب آقای دانش از اقدام به موقع و دفاع از کیان ادبی و فرهنگی و دلسوزی و دغدغه شما نسبت به این موضوع قدر دانی می شود، لکن عیب کار جنابعالی این است که پای حرف خود وا نمی ایستید، با اندک چراغ سبزی آرمانهای خود را به بهای اندک می فروشی، مثل لین برق کشورهای شوروی سابق، اول کار چقدر با مسأله داغ برخورد کردی و حتی حرف از استعفا و مبارزه مسلحانه زدی، یادت که نرفته! اما آخرش چه شد و چطور اهدافت را و منافع ملی ات را معامله و امید مردم را به نا امیدی مبدل نمودی، آخه مردم به امید حرفهای تو و امثال تو به خیابانها ریختند و جنبش تشکیل دادند، مرد آناست که وقتی حرفی می زند پایشبایستد، دیگه خود دانی معاون صایب!!!!!!!!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است