بی ثباتی سیاسی خطرناکتر از هر چیزی برای کشور
ما شاهد بی ثباتی امنیتی و بدتر شدن وضعیت اقتصادی در افغانستان بودیم و هستیم. حالا یک عامل دیگر نیز به آن افزوده شده است و آنهم بی ثباتی سیاسی است. این نوع بی ثباتی ، به مراتب خطرناک تر است 
تاریخ انتشار:   ۱۲:۲۵    ۱۳۹۵/۴/۲۷ کد خبر: 118283 منبع: پرینت

عوامل و اتفاقات چهار دهه اخیر زاده تصمیم گیری ها و استبدادهای سیاسی بود که مردم را به ستوه آورد و کسی به نام عقیده در اطراف یک حلقه جمع شدند و کسی به نام خدمت به مردم در اطراف حلقه دیگر.

داکتر ظهیر سعادت، عضو مجلس نمایندگان در صحن علنی مجلس گفت: ما شاهد بی ثباتی امنیتی و بدتر شدن وضعیت اقتصادی در افغانستان بودیم و هستیم. حالا یک عامل دیگر نیز به آن افزوده شده است و آن هم بی ثباتی سیاسی است. این نوع بی ثباتی ، به مراتب خطرناک تر است و حتی ساختار نظام را به چالش و فروپاشی می کشاند.

وی افزود: عامل این موضوع، این است که تمرکز قدرت در یک نقطه است و مشوره و تصمیم گیری با افراد غیر مسوول در همان نقطه صورت می گیرد.

داکتر سعادت، در خصوص وظیفه رییس جمهور در این بی ثباتی سیاسی گفت: امیدواریم که رییس جمهور نگاهی به تاریخ بیندازد و از آن درس بگیرد. عوامل و اتفاقات چهار دهه اخیر زاده این تصمیم گیری ها و استبدادهای سیاسی بود که مردم را به ستوه آورد و کسی به نام عقیده در اطراف یک حلقه جمع شدند و کسی به نام خدمت به مردم در اطراف حلقه دیگر. این بحران و بی ثباتی سیاسی به وجود آمد و فرمان های تقنینی رییس جمهور هم به جای اینکه به نفع مردم تمام شود و وضعیت را از این حالت بد به حالت بهتر روان کند وضعیت را روزبروز بدتر کرد.

این نماینده مجلس، در خصوص یکی از دلایل بی ثباتی سیاسی اظهار کرد: می دانیم که از معاونان رییس جمهور، وزیران و دیگر شرکای حکومت در نظام فقط به عنوان یک سمبل استفاده می شوند و آنها خود هیچ نوع صلاحیتی هم ندارند. اگر صلاحیتی هم دارند برای به دست آوردن امتیازات مادی و بودنشان در نظام، بی ثباتی ها و بی قانونی ها را می بینند و صدای خود را بلند نمی کنند تا در جایگاه خود باقی بمانند.

وی افزود: در صورتیکه اصل نظام، تفکیک سه قوا است و کابینه نظام هایی که بر اساس تفکیک سه قوا به وجود می آیند باید در جلسات از استبداد رای و تصمیم گیری های خودکامه و سلیقه ای، جلوگیری کنند.

وی، برای حل این مشکل دو پیشنهاد داده و در مورد اولی گفت: پیشنهاد اول به کسانی است که به عنوان وزیر، معاون رییس جمهور و دیگر شرکای قدرت در کابینه هستند باید صدایشان را بلند کنند. در جاهایی که استبداد صورت می گیرد اعتراض کنند و مانع این استبداد و هر نوع استبدادی شوند. اگر آنها صدای خود را بلند نکنند روزی ملت افغانستان به پا خواهند خاست و صدای خود را بلند می کنند. که در آن صورت، نه برای این افراد منزلتی باقی خواهد ماند و نه برای رییس جمهور و کسانی که بیرون از چوکات قانون تصمیم می گیرند و افکار و ذهنیت خود را بر مردم افغانستان تحمیل می کنند.

سعادت افزود: پیشنهاد دوم این است که ما به عنوان نمایندگان مردم افغانستان هم از حکومت و حتی از یک مدیریت گلایه می کنیم. در صورتیکه قانون این صلاحیت را به ما داده است که حرکت های حکومت را در قالب قانون تنظیم کنیم. و بر آن نظارت جدی کنیم. به جای اینکه ما از یک مدیر و یک رییس شکایت کنیم، چرا یک قانون نمی سازیم که هر کسی خلاف قانون عمل کرد قانون درمورد وی تصمیم بگیرد. امیدوارم از این گله و گذار برآییم و در هرجایی که نابسامانی وجود دارد مصوبه ای در آنجا صادر کنیم و قانونی را برای آن به تصویب برسانیم.

کد (30)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   کاملاًبجافرمودید اگراین کارشود که یک قانون ساخته شود ودرآن ذکرشود که هرکسی خلاف قانون عمل کند قانون درمورد وی تصمیم بگیرد آنوقت دیگرخلاف آن نه رئیس جمهور نه رئیس اجرائی ونه هیچکس دیگرنمیتواند عمل کند این کارباید توسط وکلای مردم درپارلمان همراه مشران جرگه ساخته شود که متأسفانه........
عبدالبصیر بریدمل اردوی ملی


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است