جنبش روشنایی همگاني است و بايد همگاني بماند. يك تعداد هيي زور مي‌‌‌زنند كه جنبش را تخريب نكنيد. من فكر مي‌‌‌كنم هيچكسي در پي تخريب جنبش نيست بلكه همه در تقويت جنبش هستيم. جنبشي را كه همه با خون دل تشكيل داديم يك قدم از آرمان و خواسته‌‌‌هاي مردم عقب نمي‌‌‌نشينيم. اما براي تحقق خواسته‌‌‌هاي جنبش كي‌‌‌ها را انتخاب كرده‌‌‌ايم و كي‌‌‌ها را نوازش مي‌‌‌كنيم و كي‌‌‌ها را مقصر مي‌‌‌پنداريم، بايد مشخص شود.

نمي‌‌‌گويم من خوبم و يكسره همگان بد هستند. من بار مسووليت شهدایی را بردوش دارم كه ميدان دهمزنگ را رنگين كرده است. ما همه در قبال اين حادثه مسؤوليم و پاسخگو. به هيچ عنوان نمي‌‌‌توانيم حكومت را تبرئه كنيم اما بي‌‌‌تدبيري خود مان را نيز روشن كنيم. براي چه و براي كدام هدف اين همه هزينه پرداختيم؟ براي رسيدن به اين هدف چه مي‌‌‌كنيم؟

فرق اساسي در جنبش تبسم و جنبش روشنایی هم همين است. آنجا همه مسؤوليت را بردوش كشيدند. روي ديوارهاي فيسبوك شان داد زدند و فرياد كشيدند اما امروز همه از مسووليت گريزانيم و حاضر نيستيم پاسخ بدهيم. من روايت‌‌‌هاي خودم را نوشتم. به دور از هياهو و تهمت و دشنام نوشتم. دوستان ما هم بيايند و بنويسند و به مردم پاسخ بدهند. متأسفانه كسي از آقاياني كه من از آنها در دو نوشته‌‌‌ام نام برده‌‌‌ام نمي‌‌‌پرسند و يكسره ما را متهم مي‌‌‌كنند.

من معتقدم كه "ستاد رسيدگي به شهدا و خواسته‌‌‌هاي برحق مردم" شكل بگيرد. افراد بيطرف وارد شوند. نه من باشم نه بهزاد و ناجي و رحماني و مهدوي و اميد و خليلي و محقق و مدبر و چهارتايي ديگري كه در شوراي عالي مردمي شريك بودند و يكي پس از ديگري براي اهداف سياسي شورا را ترك كردند و تعدادي هم براي برآورده شدن اهداف سياسي در شورا ماندند. ما افراد نخبه و كارشناس و استاد دانشگاه كم نداريم. اعضاي تيم تخنيكي شوراي عالي مردمي را كه پاك ترين در ميان همه بودند، نيز باخود بگيرند. كساني كه غرض و منظور سياسي از جنبش دارند بايد اخراج شوند. اين ساده‌‌‌ترين و كوتاه‌‌‌ترين راه رسيدن به هدف است. با شوراي عالي مردمي فعلي نه دولت طرف مي‌‌‌شود و نه مردم ديگر بر اين شورا اعتماد دارند.

رحمانی عضو شورای عالی مردمی و عضو شورای سراسری هزاره های اهل سنت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است