در نظام دموکراتیک رای مردم پایه‌ مشروعت نظام است. برای رسیدن به‌ مشروعیت، مهم‌ترین وظیفه‌ حکومت "اصلاح واحدهای ادرای (ولایت، ولسوالی) بر اساس نفوس است. در قانون اساسی به روشنی تمام بر اصلاح واحدهای اداری بر اساس نفوس تاکید شده است:

ماده 136: "واحد اداره محلی،‌ ولایت است. تعداد، ساحه، اجزا و تشکیلات ولایت ها و اداره های مربوط، بر اساس تعداد نفوس، وضع اجتماعی و اقتصادی و موقعیت جغرافیایی توسط قانون تنظیم می‌گردد."

اصلاح ادرای به این معنا است که بر اساس کل نفوس افغانستان، تعداد ولایت و ولسوالی تعیین شود. در این فرایند ممکن است یک ولسوالی بزرگ به‌ چند ولسوالی تبدیل شود یا چند ولسوالی یکی شود.

حکومت به شدت در راه اصلاح ‌اداری سنگ‌اندازی و مقاومت می‌کند. دولت بر اساس ماده 50 قانون اساسی وظیفه دارد: "به منظور ایجاد اداره سالم و تحقق اصلاحات در سیستم اداری کشور تدابیر لازم اتخاذ نماید. اداره اجرآت خود را با بی‌طرفی کامل و مطابق به احکام قانون عملی می‌سازد."

تک‌کرسی:
انتخاب روش تک‌ رای (روش کنونی) و تک‌کرسی، مبتنی بر اصلاح اداری است. تقسیم کنونی واحدهای اداری بر اساس نگاه قوم‌پرستانه‌ حکومت‌های استبدادپیشیه‌ پیشین طراحی شده و نماد تضییع حقوق ملت است.

پارلمان افغانستان در سال 1384 با رای مستقیم مردم این کشور تشکیل شد. در حال حاضر 249 نماینده در مجلس نمایندگان عضویت دارند که 25 درصد آن را باید زنان تشکیل دهند.

جمعیت افغانستان:
طبق‌ آخرين‌ برآورد بانك‌ جهاني‌ (جولاي‌2000 ميلادي‌) جمهوري‌ اسلامي‌ افغانستان‌ نزديك‌ به ‌25 ميليون‌ و 838 هزار نفر جمعيت‌ دارد. از مجموع 25 میلیون و 838 هزار نفر، 12 میلیون نفر واجد رای‌دهی هستند.

تعداد واجدان رای‌دهی، تقسیم بر تعداد کرسی پارلمانی (249)، برتبر با یک حوزه‌ رای‌دهی خواهد بود. بنابراین، هر 48 هزار و 192 نفر، حق دارند یک نفر نماینده انتخاب کنند.

مشکلات فرا رو:
1. شمار نفوس کل کشور مشخص نیست.

2. شمار نفوس ولایت‌ها و ولسوالی‌ها مشخص نیست.

3. حوزه‌بندی کار بسیار سخت و مشکل است. لازمه‌ این کار سر زدن به واحدهای اداری است. در دراز مدت ممکن است زمینه‌ انجام چنین روشی فراهم شود مثلا ولسوالی وغس در ولایت غزنی، 12 هزار نفر جمعیت دارد، ممکن است 6 هزار واجد رای‌دهی داشته باشد.

4. بر اساس تبعیض وارونه، 25 درصد کرسی‌ها حق زنان دانسته شده، اگر تک‌کرسی شود، عملا چنین حقی اعمال‌ شدنی نیست چون در هر حوزه حق 75 درصدی مجموع مرد و زن، در برابر آن خواهد ایستاد.

5. مهم‌ترین مشکل عدم شفایت رای‌دهی و اعمال اراده‌ ملی است چون در برابر 12 میلیون واجد رای، 20 میلیون کارت رای‌دهی توزیع شده، باید برای تضمین اعمال آرا و اراده ملت جسته شود.

6. مهم‌ترین اشکال کار این است که در این طرح، کسانی که اصل نظام نپذیرفته و شهروندانی که برای برپایی این نظان خون داده‌اند، یکی پنداشته شده و سهم باغی‌ها را محفوظ داشته و به نفع هم‌تبارانش مصادره می‌شود.

طرح تک‌کرسی با وضعیت واحدهای اداری، طرحی جهت انحصار قدرت قومی و "تــــــــــدام ســــــــــتم مــــــــــلی" است.

محمدی شاری

>>>   فاشیست هاو قومگرایان هر طرف دست اندازی کرده تا حاکم بر جان و مال این کشور شوند، چه قانونی چه دمکراسی????

>>>   آقای شاری گل گفتی حقیقت همین طور است
ابراهیمی جا غوری

>>>   از سال 2001 به این طرف یک کانون به رهبری خلیلزاد و کرزی در داخل ارگ ایچاد شد و از همان آغاز کار برای تحقق برنامه هایی فاشیستی و تحکیم پایه هایی حاکمیت قبیلوی با سازماندهی توطئه ها و کشتار و ترور علیه نیروهایی ضد طالبانی، از گروه هایی مختلف به خصوص گلبدین استفاده نمودند.
در مدت پانزده سال گروه های تروریستی گلبدین و طالب در کنار هم بدون کوچکترین آسیبی در فضای امن توسط کرزی و خلیلزاد و همین غنی تسلیح و تجهیز شدند و این پروسه تا کنون ادامه دارد.

>>>   در كشور مانند افغانستان متشكل از أقليت هاي نا خواسته، شورا، يا ولسي جرگه معني ندارد، چون در هر نوع انتخابات أقليت ها راضي نميشوند، آسانترين طريقه حكومتداري همانا امارت نام نهاد طالبي است، نه ضرورت به ميز و چوكي ، دريشي و نكتائي ، ظرف و ديكور قيمتي است، و نه ضرورت قواي امنيتي سه لك نفري. غربي ها حالا فهميده اند كه پول هر نوع رژيم افغانستان را انها بپردازند، و هر تجربه كردند فايده نكرد، اينبار همان حكومت ارزان و مقتدر طالبي را بشكل إصلاح شده آن خواهند آورد.

>>>   کرزی و خلیلزی دو عامل منطق قبیلوی بودند که بهترین فرصتی را که کشور برای آباد شدن و مردم سالار شدن بدست آورده بود، فدای اهداف قومی و قبیلوی، و فدای برادران ناراضی خود نمودند۰ این گروه سالها منافع علیای کشور را فدای منافع قوم و قبیله خود کرده اند۰
با آن همه کمک و پول جهانی افغانستان میتوانست یک کشور آرام شود ولی امروز تحت اداره کرزی آن همه امکانات هم حیف شدو کشور هم هنوز یک خرابه وحشناکی بیش نیست۰

>>>   پشتونها به مساوات برابری و احترام ارزش های متقابل دیگر اقوام باور ندارند. بهترین کاری که آنها میکنند اینست که بزور ویا به رضا یکسان سازی میکنند و اسمش را هم گذاشته اند وحدت ملی. هویت دیگران را هذف میکنند و همه را به جبر افغان نامگذاری میکنند و این یکسان سازی جبری را وحدت ملی تلقی میکنند.

>>>   پشتونها فرهنگ و تمدن آنرا ندارند که حاضر به تطبیق واقعی مردم سالاری واقعی شوند۰ فقط زور گوئی میکنند و اگر زور گوئی نشد به خیانت و تقلب روی می آورند۰

>>>   با این قوم بیفرهنگ وحشی کنار آمدن ممکن نیست۰ تجزیه یگانه گزینه میباشد۰ غیر پشتون ها متحد شوید و مسئله را یکبار و برای همیشه ختم کنید۰

>>>   بهترین راه رسیدن به یک اقتدار ملی ورشد یک کشور به شکل امن تجزیه است ـ تجزیه آنهم فقط از پشتونیزمی
با پشتون بودن هیچ افغانستانی آباد نمیشود.
شفق

>>>   اهل قبیله میداند که اگر درین کشور جلو خیانت و تقلب گرفته شود حاکمیت قبیله هم ختم است۰ به همین اساس از کوچی و تیم قبیلوی او که خود به اساس تقلب و خیانت بر قدرت نسب شده اند توقع نکنید که چنان بنیاد انتخاباتی ایجاد کنند که در آن امکان تقلب و خیانت کم باشد۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است