پانزده سال قبل، طالبان در یک حرکت حیرت انگیز و بی پیشینه، یکی از سرمایه های ملی افغانستان را منهدم ساختند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، عزیز رفیعی، فعال فرهنگی و رییس مجتمع جامعه مدنی افغانستان، در برنامه «فراخبر» گفت: فاجعه از بین بردن مجسمه های افغانستان نه تنها یک وحشت فرهنگی بود بلکه یک وحشت تاریخی برای تاریخ بشریت است. بشریتی که بخش هایی از تمدن و فرهنگ خود را از دست می دهد.

وی افزود: این تصاویر دوباره احیا نمی شوند. نه شمامه و نه صلصال به صورت قطعی دوباره زنده نمی شوند و هیچگاه تاریخ بشریت این جنایت را فراموش نخواهند کرد.

رفیعی، از بین بردن مجسمه های بودا را کاری غیر قابل بخشش دانسته و گفت: از نقطه نظر فرهنگی هیچ راهی برای اعاده حیثیت این جنایت وجود ندارد. بشریت باید طالبان را مجازات کند. چرا که آنها بخشی از گنجینه بشریت را از بین برده اند.

کد (30)

>>>   پشتون‌سازی در ستان ما نابود باد!
ادب سازى پاينده باد

>>>   طالبان -داعش و همه ای تکفیری ها بیشترین و بد ترین ضربه را به پیکر اسلام وارد کرده اند .طوریکه امروز در عقیده ای جوانان اسلام دغدغه هایرا می بینیم .
م.زمین بوس کابل

>>>   طالبان اولين و آخرين حاکمان پشتون نبودند که سرمایه های پیشینه فرهنگى هنرى ادبى و دينى مردمان غير پشتون را منهدم ساختند. بلکه پيش از طالبان چنين کارها شده است و پس از طالبان هم .

اگرچه در قانون اساسی افغانستان زبان‌های فارسی (بکار برد "درى" مگر درى لقب کدام زبان است? آيا دستور زبان اش فرق دارداز مصادر فارسى? ) و پشتو در قوانین این کشور از جایگاه برابر برخوردارند، ولی از مسئولان امور، که پشتو زبان هستند، استفاده از واژه‌های فارسی دانشگاه و دانشکده "غيرملى" خواندند و ژورناليستا را از کاراخراج نمودند تابلوی دانشگاه‌های این کشور با زور سپاهى پاين نمودند

پشتون‌سازی در بلخ در زمان بابه کلان امان‌الله خان و در زمان خود امان‌الله خان یکی از افراد او به نام وزیر محمدگل مهمند نایب‌الحکومهٔ ولایت بلخ شد. وی سیاست پشتون‌سازی را در این ولایت پیشه کرد و اقدامات زیر را انجام داد:

* غصب ۵۰ هزار جریب زمین آبی تاجیکان و اوزبکان و واگذاری آن‌ها میان پشتون‌های آورده‌شده به منطقه. اختصاص مالچرها (مراتع) به پشتون‌ها.
*نابودسازی آثار تاریخی بلخ از جمله سنگ‌نوشته‌ها و سنگ‌مزارهای زرتشتی و سغدی پیش از اسلام.
1- سوزاندن ۲۳۷ دست‌نویس کهن فارسی، يونانى باخترى و اويستايى وريگويدايى
2- مدارس منطقه تا سال ۱۳۴۵ تنها مجاز به آموزش به زبان پشتو بودند.
3- تغییر بیشتر نام‌های جغرافیایی منطقه از فارسی و ترکی به پشتو از جمله: چارباغ گلشن (شینکی)، دلبرجین (شلخی)، پلاس‌پوش (زوزان)، چهل‌ستون (غندان)، بوینه‌قره (شولگره)، آدینه‌مسجد (چاربولک)، سمرقندیان (زرغون‌کوت)، کدوخانه (باندگی)، ده‌دراز (غشی)، چقیش (استولگی)، یول‌بولدی (لیندی)، کول انبونه (مندتی) و…

در آن دوره، پس از پشتون‌سازی نام‌ها در ولایت‌های بلخ، جوزجان، سرپل و فاریاب، هر فرد بومی که نام بومی مکان‌ها را به زبان می‌آورده جریمه نقدی می‌شد.

از کارهاى پشتونها چه حاکمان وچه کوچى هاى احمدزى در هزاره جات و مناطق تاجيک نشين و فارسى نشين واوزبيک وتوارن نشين جنایت بشری انجام دادند.
غرب (آلمان رهبر اروپا) يک چشم اش کور است. همان چشم اش که اسراييل صيونيستى و پشتونسازى اقوام گريخته اوغان ساول بارک زى را مى بايست ببيند.جنايت بشرى اسراييل و اقوام فراراى اش حلال ولى از غير اسراييلى حرام
صيونيستى سازى فلسطين و شهر ک سازى اسراييل و پَشتون‌سازی (که همچنین افغان‌سازی نیز نامیده می‌شود) حلال !

مرگ بر پشتون سازى غير افغان!!!!
ستان ناب من پس ده
افغان ات بگير و بر خيز از ستان ام
پشتون سازى حرام
اگر مى سازى زبان پشتوبساز
که بيچاره زبان در حالت بى زبانى پشتو بساز براى پشتو زبانان و نه براى ياد گرفتن اجبارى براى غيرپشتونها
ديگر مکن فغ و فغان و افغان
اگر ميگى بگو انسان مگو افغان واپگان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است