در حال حاضر در بیشتر از پانزده ولایت کشور جنگ میان نیروهای امنیتی و گروه های هراس افکن جریان دارد و شماری از ولسوالی های این ولایت ها هرازگاهی میان طالبان و دولت دست به دست می شوند. ولسوالی های ارچی، چاردره، قلعه زال و بسیاری از دیگر ولسوالی ها در هلمند و دیگر ولایت ها از جمله ولایت هایی هستند که طالبان به نحوی در آنجا حضور دارند. چرا ناامنی در این سطح در کشور جریان دارد و چرا عملیات پاکسازی در شمال کشور نتیجه موثری نداشته است؟

عبدالمقدم امین استاد دانشگاه در برنامه «آخر خط» گفت: در ناامن شدن افغانستان دست بسیاری از کشورها دخیل است. افغانستان در یک موقعیت حساس حوزوی قرار گرفته است و بخواهیم یا نخواهیم در ناامن شدن افغانستان دست بسیاری از کشورها دخیل است. جنگ هایی که این اواخر بخصوص در صفحات شمال و در سراسر کشور به وجود آمده است، عوامل مختلفی می تواند داشته باشد.

وی، ادامه داد: در برخی موارد برای جلوگیری از این ناامنی ها، نیاز به جنگ نیست. از وظایف بالفعل دولت است که باید قبل از قبل آن را انجام دهد اختلافی که میان رهبران سیاسی وجود دارد نشان می دهد که آنها در قضایای کشور صادق نیستند بنابراین کمتر می توانند افکار عامه را با خود داشته باشند و حرفهایشان در رابطه با جنگ تاثیرگذار باشد. همچنین اراده جمعی در رابطه با تروریزم و یا از بین بردن افراط گرایی وجود ندارد. در بسیاری از ولسوالی ها قبل از اینکه طالبان حمایت های کشورهای بیرونی را داشته باشند، حمایت های خود را از دولت گرفته اند. این واقعیت بسیار تلخی است که حداقل پنجاه درصد از نظام از افراط گرایی حمایت می کنند.

استاد دانشگاه، در خصوص دیگر جنبه های ناامنی در کشور اظهار کرد: ما هنوز در ساختار سیاسی نظام خود مشکل داریم. در تعریف منافع ملی و در تعریف ارزش های ملی و در روابط بین المللی مشکل داریم. هر گروهی در نظام ما ارتباط بخصوصی با کشورهای مختلف دارد و هر گروه هم منافع اقتصادی خود را در درون نظام، حکومت و یا کشور دارد. رقابت های ناسالم و نامشروعی هم که وجود دارد باعث عوامل جنگ هستند. یکی از اهداف نظام مبارزه با مواد مخدر است اما می بینیم که روز بروز قاچاق مواد مخدر بیشتر و آسان تر می شود. مواد مخدر را مردم و دهقانان کشت می کنند. طالبان و دولت حمایت می کنند و خارجی ها قاچاق می کنند. پس همه در این قاچاق سهیم هستند. این مواد مخدر به صورت تن ها به اروپا و کانادا می رود.

وی افزود: نظام افغانستان وابستگی ها و گرایش های فکری آشفته و مختلفی دارد که همین باعث بسیاری از ناامنی ها و خیانت ها به افغانستان می شود. یک بدنه نظام متعلق به آمریکا است. یک بدنه نظام متعلق به روسیه، یک بدنه نظام پاکستان و یا ایران و یا متعلق به کشورهای دیگر است و یک بدنه نظام هم متعللق به خود مردم بومی افغانستان است.

امین، مردم را بی باور به کشورهای غربی در افغانستان دانسته و گفت: غربی ها و ناتو در افغانستان صرفا در حوزه جنگی فعالیت می کنند. در حوزه فرهنگی کمتر می توانند بر افکار مردم تاثیر داشته باشند. چنانچه کمونیست ها نتوانستند تاثیری بر افکار مردم بگذارند. مردم ما بومی بودند و در برابر شوروی مقاومت کردند و این رژیم را شکست دادند. آمریکایی ها هم تا 2005 خوب پیش آمدند. حکومت را سازمان دادند، ساختارهای سیاسی را تعریف کردند و چون مردم جنگ دیده بودند و حکومت سخت گیرانه طالبان را دیده بودند حمایت آمریکا را به فال نیک گرفته بودند اما بعد از 2005 آمریکایی ها تاثیر خود را از دست دادند. چرا که افراد بی خاصیت را در راس کار قرار دادند و مردم را از دولت فاصله دادند. اهداف سازمان های متعلق به بین الملل را تضعیف کردند. آهسته آهسته دیدیم که نیروهای خارجی هم در مواد مخدر دست بردند و هم به شکل منفی در افکار مردم راه پیدا کردند و تروریزم را هم حمایت کردند و جنگ بازهم ادامه پیدا کرد. پس جنگی که در افغانستان است فقط متعلق به افغانستان نیست و کشورهای خارجی در آن دست دارند.

کد (30)

>>>   من امريكا را دوست دارم اما گلبدين اش را هرگز!
وقتي امريكايي ها با تمام سران مقاومت تماس ميگيرند وهشدار ميدهند كه با آمدن گلبدين واكنش نشان ندهيد، اين قسمت كار دوست داشتني نيست.
تفنگ امريكايي كنار گلبدين هم دوست داشتني است، چون هدف را بدون پاداش ٢٥ ميليون دالري مي زند.

>>>   بیگانه حچ وقت قابل پذیرش نبوده اما خود صحبت کننده یک دوزد زمین است زمین های ده سبز را بالای مردم از سالیان متمادی بفروش رسانده است که حسابش مملوم نیست در حقیقت از خون مردم با فریب و چال بازی خود را تغذیه نموده این شخص خاین بیش نیست وغیره..؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است