برای رسیدن به صلح، ابتدا باید رهبران صلح کنند
در حال حاضر رهبران ما هنوز با هم به تفاهم نرسیده اند و دارای یک حرف نشده اند، تازمانیکه این اتفاق نیفتد نمی توانیم در میز مذاکره با طالبان موفق بیرون آییم 
تاریخ انتشار:   ۰۱:۲۸    ۱۳۹۵/۷/۴ کد خبر: 121544 منبع: پرینت

این روزها صحبت ها همه از صلح در کشور است. صلح با حزب اسلامی، حزبی که سال ها در جنگ وستیز با مردم و حکومت بوده است اما این کشمکش های صلح و صحبت ها درمورد آن بسیار طولانی شده است. آیا حکومت وحدت ملی تلاش برای صلح را به طور جدی انجام می دهدو اراده جدی برای برقراری آن در سطح کشور وجود دارد؟

سید احمد احمدی، رییس شورای جوانان بلوچ افغانستان گفت: از زمانی که شورای عالی صلح تشکیل شد، اعضای آن هزینه های گزافی را به مصرف رساندند اما نتوانستند کاری موثر را برای صلح افغانستان انجام دهند تا رضایت مردم را به دست آورند.

وی افزود: افراد در شورای عالی صلح مسوولیتی ندارند و در واقع کاری برای انجام ندارند. برخی اعضای آن حتی دو ماه یک بار هم در جلسات شرکت نمی کنند، در حالیکه معاش هایی آنچنانی می گیرند. با چنین اوضاعی از این شورا چه انتظاری می شود داشت؟

احمدی، در خصوص رویکرد دولت نسبت به شورای عالی صلح بیان داشت: با این وجود هیچ نظارتی بر این شورا نبوده و هیچ کسی از آنها سوال نمی کند. یعنی حکومت اراده ای برای صلح ندارد و شورای عالی صلح را به عنوان یک نهاد نمادین ایجاد کرده است. چرا که دیده شده است حتی اگر افرادی درستکار و قوی به شورای عالی صلح آمده بعد از مدتی حکومت وی را ضعیف کرده است. در واقع حکومت صلح واقعی را نمی خواهد.

وی، با بیان اینکه حکومت به هیچ عنوان به صلح واقعی فکر نمی کند، افزود: در حال حاضر اشرف غنی و عبدالله بیشتر به این فکر می کنند که از تیم خود وزیر و معینی در حکومت داشته باشند و در تقسیم بندی ها از یکدیگر عقب نمانند. در این دوسالی که گذشت این دو رهبر هیچ تلاشی برای اینکه همدیگر را خوب بشناسند و به تفاهم برسند تا بتوانند پاسخگوی نیازهای مردم باشند، نکردند. صلح در افغانستان زمانی معنی پیدا می کند که ما از صلح داخلی برخوردار باشیم و میان رهبران خودمان صلح وجود داشته باشد.

احمدی، با بیان اینکه می بینم که در حال حاضر رهبران ما هنوز با هم به تفاهم نرسیده اند و دارای یک حرف نشده اند، اضافه کرد: تازمانیکه این اتفاق نیفتد نمی توانیم در میزهای مذاکره با طالبان موفق بیرون آییم. در حال حاضر حکومت افغانستان شعار صلح سر می دهد اما افرادی از یک طرف رهبری شواری عالی صلح را بر عهده دارند و از طرف دیگر سلاح توزیع می کردند. از یک طرف برنامه ها و پالسی های وزارت داخله را پیش می بردند و از طرف دیگر فرماندهان جهادی و دیگر فرماندهان را آماده برای جنگ در هر وضعیتی می سازند. همه ما شاهد این وضعیت هستیم. با این وضعیتی که ما داریم کدام طالبان و با چه شرایطی بیایند و همراه ما بر میز مذاکره بنشینند؟

رییس شورای جوانان بلوچ افغانستان، معتقد است رهبران جنگ را به نفع خود می دانند و بیان داشت: در واقع افرادی که در راس کشور ما قرار دارند و کار می کنند به جنگ باور دارند. آنها به صلح باورمند نیستند. چرا که در بیشتر مواقع جنگ به نفع آنها و خانواده آنها می باشد. اگر جنگ وجود نداشته باشد آنها نمی توانند همچنان بر اریکه قدرت خودنمایی کنند.

وی، به شورای عالی صلح باور نداشته و معتقد است حکومت نیز نمی تواند برای صلح افغانستان کار کند و گفت: با این تفاسیر، کسانی که برای صلح افغانستان کار می کنند نباید افرادی باشند که در حکومت وجود دارند. آنها باید افراد خیرخواهی باشند که آرزوی رفاه و آرامش مردم افغانستان را دارند. افرادی که هم اکنون در شورای عالی صلح قرار دارند همه کسانی هستند که به همه چیز جز صلح در افغانستان فکر می کنند و این جایگاه را هم به عنوان سهمی در حکومت وحدت ملی گرفته اند.

کد (30)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   خداوند صلح با حکمتیار صاحب را یک صلح پایدار به افغانستان عزیز بگرداند انشاالله.
فهیم از کارته نو

>>>   حکمتیار جنایتکار بی سابقه تاریخ است از فکاهه های پشتونیزم ها صلح طلب نامیدن جنابتکاران است

>>>   من صلح همرای حکتیار را نمی پزیرم وهیچ گاهی اوصلح نمیکند.
ع

>>>   مجاهدین میرود حالا بر قبرها کمونستها ګل میګذارد .........توبه خدایه خدایه ....
عمرخیل


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است