سازمان ملل متحد از سال ١٩٧١ م بدين سو افغانستان را در رديف كشورهاي كمتر توسعه يافته قرار داده است. آمار هاي رسمي نشان مي دهد كه افغانستان از نظر مالي 70 فيصد به كمك هاي خارجي وابسته است. طبق گزارش احصاییه مركزي افغانستان واردات 13 برابر صادرات كشور است. ميزان بيكاري و فقر نيز 39 درصد مي باشد. وزارت صحت عامه كشور از موجوديت 3 ميليون معتاد در كشور خبر مي دهد.

آمارهاي متذكره مي رساند كه افغانستان در كوتاه مدت نمي تواند به توسعه اقتصادي برسد.
من 4 فرصت و 4 چالش را فرا راه توسعه اقتصادي افغانستان مي بينم.

1- موقعيت خوب ژيوپوليتيك:
افغانستان در قلب قاره آسيا موقعيت دارد. نزديكي جغرافيایی وي افغانستان با كشورهاي مهم و پر نفوس جهان مانند چين، روسيه و هند براي توسعه افغانستان مهم و سودمند پنداشته شود. همسايه هاي شمالي نيز از نظر انرژی گاز و پطرول غنی هستند. افغانستان چهارراه آسياي ميانه، آسياي جنوبي و خاورميانه مي باشد و اين فرصت بي نهايت سودآور براي توسعه اقتصادي افغانستان به شمار مي رود. افغانستان مي تواند انرژي آسيا ميانه را به كشورهاي نيازمند مانند پاكستان، هند، چين و كشورهاي خاورميانه وصل كند. پروژه هاي تاپی، كاسا يک هزار و بندر چابهار در دراز مدت براي توسعه افغانستان مفيد خواهد بود. افغانستان در دراز مدت براي توسعه اقتصادی اش و براي چنين پروژه هاي بزرگی، راه هاي آهن نياز دارد.

2-منابع معدن:
افغانستان سرشار از معادن مختلف النوع است. معدن مس عينک بزرگترين معدن مس در افغانستان و دومين معدن مس در جهان مي باشد. طبق گزارش وزارت معادن افغانستان ذخاير مجموعي اين معدن ١٢ ميليون تُن مي باشد. معدن آهن حاجگک، پطرول و گاز جوزجان از جمله پر ارزش ترين و مهم ترين معدن هاي افغانستان به شمار مي رود.

در سال 2010 اداره بين المللي معدن شناسي امريكا ارزش معادن افغانستان را يک تريليون دالر محاسبه نمود و بعدا دولت افغانستان ارزش معادن كشور را 3 تريليون دالر اعلام كرد. استخراج اين معادن، كشور را به توسعه رسانده، افغانستان را خود كفا خواهد ساخت.

3-نفوس جوان:
آمار هاي نشر شده نشان می دهد كه نصف نفوس كشور جوان مي باشد. كشوهايي كه نيروي بشري شان جوان است، سرعت توسعه ي اقتصادي شان نيز بالا مي باشد. در صورتی كه حكومت وحدت ملی از ظرفيت جوانان استفاده خوب كند، كشور در ميان مدت مي تواند به توسعه اقتصادي نسبی برسد.

4- منابع آبي و اقليم مساعد براي زراعت
منابع آبی كشور نيز در سطح منطقه كم نظير مي باشد. اما با تاسف افغانستان در حال حاضر فقط 30 فيصد منابع آبي خود را می تواند استفاده کند. دولت با سرمايه گذاری دقيق در اين عرصه می تواند برای توسعه اقتصادی كشور سود ببرد. بخاطر استفاده خوب از4 فرصت فوق به مديريت و مديران سالم نياز است.

جالش های پیش رو:

1-ناامني:
امنيت پيش شرط همه ي توسعه هاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي و فرهنگي به شمار مي رود. در نبود امنيت در هيچ يک کدام از موارد فوق نمي توان انكشاف يافت. امروزه بيشتر از نصف بودجه ملي به سكتورهاي امنيتي به مصرف مي رسد. بنابراین ناامني و جنگ بزرگترين سد راه توسعه افغانستان مي باشد.

2-فساد:
فساد اداری دومين چالش بزرگ توسعه اقتصادي كشور است. فساد منابع مالی را به هدر مي رساند، توسعه و رشد اقتصادي را كُند مي كند. كاركردهای دو ساله حكومت وحدت ملی نشان داد كه اراده قوي برای مهار فساد اداری وجود ندارد. رشوه، فساد در قراردادها، غضب زمين ها، قاچاق معادن و مواد مخدر و استخدام پست های دولتي به اساس ارتباط حزبی و قومی، مواردی هستند كه توسعه اقتصادي كشور را كُند كرده است.

نبود پلان های درازمدت اقتصادی و رشد ناكافی سكتور صنايع كشور نیز از جمله چالش های بزرگ برای توسعه اقتصادی افغانستان به شمار می رود.

نقيب الله عبيد

>>>   فراخوان
کهندژ محتاج کمک من و توست.
باید دست به دست هم داده و برای کهندژ در حد توان مان کاری انجام دهیم.
اولین کار که برنامه ریزی کردیم جمع آوری پول است
فردا اول وقت با گذاشتن صندق در محل کار مان، محل درس مان، جاه های مزدحم، فروشگاه های بزرگ و . . . اواین گام عملی را برای کمک کهندژیان بردارید.
و هم چنان از رفقا, همکاران، هم فکران و دوستان ما بخواهیم تا در این روند با همگام شده و مسوولیت دینی و انسانی شان را ایمانن و وجدانن ادا نمایند.
#کهندژ_نیامندکمک_من_و_توست.
هر نفر یک رسانه شده و برای کهندژ کار کنیم
پ.ن:- پول های جمع آوری شده را راس ساعت چهار همه با خود در پارک حصه اول بیاورند همه اون جا تصمیم انتقال آن را به کهندژ می گیریم.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است