به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper) ،نمایندگان بیش از ۷۰ کشور جهان، سازمانهای بین المللی و منطقوی و موسسه‌های مالی در 29 سرطان 1389به منظور بررسی و توافق نسبت به برنامه‌های دولت افغانستان برای توسعه، حکومت و پایداری بهتر افغانستان دور هم گرد خواهند آمد.

جلالتمآب رئیس جمهور حامد کرزی و آقای بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل، این کنفرانس را افتتاح خواهند کرد. کنفرانس کابل به ریاست مشترک زلمی رسول، وزیر امور خارجه و استفان دی میستورا نماینده ویژه سازمان ملل برگزار خواهد شد.

حکومت تمام وزارت خانه ها را به پنج حلقه که عبارتند از حلقه های زیر بنا ویا اقتصاد ، حلقه منابع بشری و ظرفیت سازی ، حلقه زراعت وانکشاف دهات ، حلقه حکومت داری و حلقه پنجم امنیت تقسیم نموده و هر حلقه برنامه ها و پیشنهادات خاص خود را برای جامعه ی جهانی در کنفرانس کابل ارائه می کند.

هفته گذشته اشرف غنی احمد زی که مسؤل کمیته برگزاری کنفرانس کابل است گفت تاکید دولت افغانستان برای بدست آوردن تعهدات جدید پولی نیست بلکه تلاش می شود تا درشیوه مصرف این کمک ها تغییر بوجود بیاید و درصد بیشتر کمک های بین المللی از طریق بودجه انکشافی دولت به مصرف برسد.

موجودیت فساد در اداره های دولتی چالش بزرگی برای دولت بشمار می آید که راوبط بین افغانستان و جامعه جهانی را نیز خدشه دار ساخته است.

قراردادهای امور امنیتی و بازسازی با شرکت های خارجی و هزینه کردن کمک های جهانی از طریق موسسات بیرونی یکی از عوامل عمده فساد در افغانستان شمرده می شود که تمرکز دولت در کنفرانس بین المللی کابل بر همین موضوع خواهد بود

بخش عظیمی از کمک های خارجی توسط کشورهای کمک دهنده هزینه می شود و بخش ناچیز آن به بودجه افغانستان محول می شود. جامعه جهانی اگر کمک های پیش بینی شده 15 میلیارد دالر دولت افغانستان را وعده کند، اولین تاکید دولت بر این خواهد بود که نیمی از کمک ها را به بودجه دولت واریز کنند.

کشورهای کمک دهنده در ارتباط به هزینه کردن کمک ها بر دولت افغانستان در شک و تردید هستند.به گفته آن ها، فساد موجود در دولت اکثریت کمک ها را حیف ومیل می کند.

شامل ساختن چنین موضوعات قابل بحث در کنفرانس بین المللی کابل حتمی است، زیرا بی باوری هایی که میان دولت افغانستان و جامعه جهانی بوجود آمده، از طریق بحث های روبرو و کنفرانس های بین المللی به نتایج موثری منتج خواهد شد.

دولت افغانستان باید در کنفرانس کابل ثابت سازد که افغانستان می تواند نیازها و قابلیت های خود را تشخیص داده و ظرفیت آن را دارد که کمک های جامعه جهانی را به شکل موثر آن هزینه کند.

به هرحال، کنفرانس بین المللی کابل فرصت خوبی برای دولت افغانستان و جامعه جهانی است که راههای پیشرفت کشور را جستجو کنند و از طریق تقویت حکومتداری خوب فاصله بین مردم، دولت و جامعه جهانی را از بین ببرند.

امیدواریم دولت از این کنفرانس که فرصت خوبی است استفاده کند و آرزوی مردم کشور که تامین امنیت در کشور ، رشد اقتصادی ،حکومت داری سالم ومبارزه علیه فساد اداری وازبین بردن آن است تحقق یابد.

>>>   به خدا جای خجالت است کرزای کیسه گدای را کی جمع می کند معلوم نیست. صد بار از این کنفرانس ها بر گزار شود یک بانک هم در میدانی از کابل ساخته شود که فقط پول چاب کند . تا وقتی این نظام پول خوری و نا کار آمد حاکم باشد کشور ما به جای نخواهد رسید. 9 سال است که این کشور ها میلیارد ها دلار را کمک کرده حالا سوال این است که این پول ها کجا شد؟ به امید افغانستان آزاد و آباد
عزیز امینی

>>>   اگر رئیس جمهور از خرد کامل برخوردار باشد خرج ومصارف که دریک روز برای نماینده گان 70 کشورخارجی مصرف میشود برای فقرای 5 ولایت افغانستان تقسیم گردد دیگر مساکین را در 5 ولایت بچشم نخواهیم دید ولی کرزی ازکیسه مردم پاه برهنه وشکم گرسنه افغانستان برای آنها مصرف میکند درحالیکه درفاصله 2 متری 10 نفر سائیل استاده است .
ثریا مسکو

>>>   متاسفانه کرزی و اعضاء کابینه اش با الفباء سیاسی آشنائی کامل ندارند. چون حاکمان افغانستان درطول تاریخ این کشور غنی ودست نخورده، نه توانسته اند که به افغانستان سودمند واقع شوند و نه توانسته اند که منافع ملی،اوضاع سیاسی، اوضاع جغرافیائی و منطقه ای را درست و کامل درک نمایند. از زمان یکه "احمد شاه بابا" این کشور مقتدر را بنام افغانستان نامگذاری نمود این به این معنی بود که { تفرقه،تجزیه، ناباوری مردم به دولت، قوم پرستی ، تبعیض زبانی، تبعیض مذهبی ، نسل کشی و غیره بدبختی های که تا به حال دامنگیر مردم ستمدیده افغانستان شده است، بانی سائر بدبختی ها همان حاکمان اسبق هستند.} مگر "حامد کرزی" بجای اینکه روی این زخمها مرهم بزند، بدتر ازاینکه نمک و مرچ میریزد. کرزی بجای زورگفتن و بدگوی کردن حداقل از عقل ومنطق خویش به نفع کشور و ملت خویش استفاده نموده تابتوانند سرمایه و اعتماد کشورهای دخیل در افغانستان راجلب نماید. کشورهای منطقه که نمی شد روی شان حساب بکنیم ولی فعلا در ناامنی های افغانستای عملا دخالت کرده روان هستند و کرزی هم سرخودرا برای آنها خم کرده و تسلیم شده است. و ملت خویش را که یکی از اعضاء فامیل و گل یک باغ میشود فراموش کرده و به نفع کشورهای منطقه کارمیکند. من واقعا نمیدانم که حاکمان و سیاستمداران ما چه گونه عقل و منطق دارند؟ کرزی خورکش و بیگانه پرور است. کرزی یک حکومت ، کابینه و پارلمان بی سواد تشکیل داده است و می دهد. یک حکومت فاسد هرگز نمی تواند بالای دشمنان افغانستان ستمدیده پیروز شوند.
محمدی الهی
کابل

>>>   این هفتاد کشور در 8 سال کاری نکرده اند و انشا الله از این به بعد هم نخواهد کرد
اینکه ما ساختمان های خوب و شهر ها و لایات کشور پر از موتر های رنگارنگ و تلویزیون های کاملا گمراه کننده و به نفع کفر سازی خود ایشان فعالیت میکنند به اینها نمیتوان پیشرفت گفت.
چطور؟
یک زن پلید و کفر از آن گوشه دنیا برمیخیزد به جهان و به ملت افغانستان خطاب میکند.اگر نیرو های خارجی از افغانستان خارج شوند این کشور 5 دقیقه هم از افغانستان دفاع کرده نخواهد توانست، آیا این جای نهایت شرم به حکومت داران بی غیرت افغانستان نیست؟
و ما مصروف مهمان نوازی انها در چنین کنفرانس ها!!!
((افغانستان تو چقدر زخم درزخمی))
ایوبی از پنجشیر

>>>   برادر شما از خانم کلینتون به عنوان کفر نام بردید اگه کفر هم هست از مسلمانی که امروز در افغانستان می بینیم بهتر است

>>>   به نظر اینجانب دونر ها یا کشورهای کمک کننده بهتر از که کمک های خود را از طریق دولت افغانستان به مصرف برساند که دولت بهتر از آنها درک میکند و اولیت بندی درست و مطابق ضرورت ولایات و قریجات و قصبات این کمک ها از طریق بودجه انکشافی به مصرف برساند یک گانه راه مصرف کمک های خارج از ظریق دولت صورت بیگیرد و اکثرآ کشور های کمک کننده کمک ها خود را نظر به ذوق و علاقه مندی خود به مصرف میرساند .
اگر این کمک ها به همین صورت ادامه پیدا کند هیچ وقت تواقع آن را نداشته باشیم که از این حالت ویرانه به یک کشور خود کفاه تبدیل کنیم
محمد فرهاد" قیومی "

>>>   باسلام و ارزوی افغانستان آزاد و عاری از تعصب های قومی و مذهبی، من فکر می کنم هزار راه برای پول دراوردن وجود دارد، اما یاد گرفتن صحیح مصرف کردن، کار هر کس نیست. بلکه یاد گرفتن مصرف کردن خود هنر است. رییس جمهور عزیز ما خیلی برای بدست اوردن پول های باد آورده تلاش می کند اما بلد نیست آن را کجا مصرف کند. در نتیجه برادرش برای نسل های بعد خود آن را در بانگ های خارجی سرمایه گذاری می کند. مهم تر از همه این که آقای کرزی اصلا از وضعیت موجود کشورش خبر ندارد، نمی داند مردم این کشور به چه چیز های احتیاج دارد. مردم نه به برق، نه به آب نه به ... وای چه بگویم از این بی خبری ها! بهتره بی خیال شویم حد اقل به سلامتی خود بیاندیشیم از غصه های فراوان سرطان نگیریم کسی به داد ما نمی رسه خدا خودش کمک مان کند هم وطنان عزیز.
صداقت

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است