حمایت پاکستان از گروه های دهشت افکن که برآیند بیش از یکصد و پنجاه هزار مدرسه دینی در پاکستان است حرف تازه ای نیست اما آنچه که در این روزها بحث های تازه ای را در رسانه ها ایجاد کرده و در عین زمان پرسش های زیادی را برانگیخته است. وزارت خارجه آمریکا می گوید که هیچ سندی را در دست ندارد که پاکستان را در ردیف کشورهای حامی تروریست و یا دهشت افکنی قرار دهد. پاکستان که غده ای سرطانی برای امنیت منطقه است پس چرا آمریکا از این کشور حمایت مستقیم می کند؟

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، عبدالمعین معین، نویسنده و پژوهشگر در برنامه «فراخبر» گفت: آمریکایی ها هیچگاه با دوست استراتژیک خود قهر نخواهند کرد و همواره این دوست استراتژیک خود که در مقاطع تاریخی و حساس با راهبردهای بسیار استراتژیک آمریکا همسو بوده از دست نخواهند داد. پاکستان از کشورهایی بوده است که در منطقه بسیار خوب توانسته حتی از زمان جنگ افغانستان با روس ها و در زمان مجاهدین و در زمان حکومت بعد از طالبان، نقش خود را به عنوان یک نقش برتر ایفا کند. پاکستان کشوری است که در منطقه بر خیلی چیزها می چربد و خصوصاً افغانستان بعنوان یک حیات خلوت برای پاکستان همواره مطرح بوده است. در جنگ مجاهدین و افغانستان با روس ها پاکستان بود که باکمک های کشورهای غربی و عربی توانست این جنگ را مدیریت کند و به نفع آسیاب آمریکا آب بریزد.

وی افزود: در زمان طالبان، پاکستان نقش محوری در مدیریت طالبان در داخل افغانستان داشت و بعد از طالبان و جنگ در برابر مخالفان افغانستان و جنگ در برابر افراطیت و جنگ در برابر شبکه های تروریستی و القاعده، پاکستان همواره نقش محوری داشته و کمک های هنگفتی را از کشورهای عربی خصوصاً عربستان و کشورهای غربی مانند آمریکا دریافت کرده است. اینها شواهدی است که نمی توانیم از آن چشم پوشی کنیم.

معین، در خصوص حرف ها در مورد به انزوا رفتن طالبان بیان داشت: چندی پیش مطرح شده بود که پاکستان به طرف انزوا رفته است و اینکه گویا آمریکایی ها دست حمایت خود را از پشت پاکستان برداشته اند. تریبون انتحاری سیاست خارجی آمریکا بسیار پیچیده است. در واقع چنین چیزی نیست و پاکستانی هاهمواره در حمایت غربی ها قرار دارند و هنوز پاکستان به عنوان کشوری در منطقه و کشوری مطمین برای آمریکایی ها مطرح است. پاکستان از تریبون های مختلف مورد انتقاد قرار می گیرد و ما احساس می کنیم که پاکستان دیگر رو به انزوا هست و آمریکایی ها گویا این رقیب استراتژیک و تاریخی خود را می خواهند از دست بدهند این موضوع یک امر خیالی خواهد بود و دور از منطق است و محاسبه غلط است.

این پژوهشگر، معتقد است فشارهای اندکی که آمریکا بر پاکستان وارد می کند منجر به قطع رابطه این دو کشور نمی شود و افزود: ابزارهای فشار در سیاست آمریکا مختلف و متفاوت است. یکی از آن ابزارهای فشار تحریم اقتصادی و فشارهای نرمی است که به کشورها صورت می گیرد و پاکستان هم از زیر این فشارها نتوانسته فرار کند ولی منوط به قطع رابطه راهبردی و استراتژیک نیست. یعنی ما نباید تعبیر کنیم که هر نوع فشاری که از درون دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی آمریکا بر پاکستان صورت می گیرد به مفهوم قطع رابطه است. چنین تعبیری تعبیر غلطی است. این عملی تاکتیکی است که آمریکایی ها در آن مهارت خاصی دارند. فشارهایی که آمریکا به پاکستان وارد می کند مقداری تعدیل می آورد و این مورد بسیار طبیعی است و منتج به قطع رابطه استراتژیک نمی شود.

کد (30)

>>>   شیطان از شیاطین هیچ وقت دوری نمیکند
هردو باهم دیکری احتیاج دارد
بدترین یکی پس از دیکری

>>>   این یک واقعیت است که امریکاهیچگاه پاکستان راازدست نمیدهدبخاطریکه اهداف امریکاتوسط پاکستان عملی میشودوپروژه ایکه ازطرف امریکابه پاکستان سپرده شده الی عملی شدن آن هیچ وقت آنراازدست نمیدهدهرزمانیکه هدف امریکابرآورده شدآنگاه یک بهانه رابرایش پیداکرده وبعدازآن دست بردارمیشود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است