به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، کودکان دختر اغلب قربانیان ازدواج در سن پایین هستند و فاصله سنی میان آنان و همسران شان دلیلی روشن بر خشونت و تعرض جنسی به آنان محسوب می شود، با تمام اینها پدران عقیده دارند این مردان از دختران شان در برابر تعرض حمایت می کنند.

به گزارش یونیسف، ازدواج کودک یا ازدواج زودهنگام مربوط به ازدواج با کودک زیر 18سال است. ازدواج اجباری ازدواجی است که بدون توافق معتبر یکی از طرفین یا هر دو زوج صورت می گیرد و در آن اجبار عاطفی یا بدنی، یک عامل اصلی است.

اجبار کودکان برای ازدواج در سنین خردسالی در حالی که کودک در حال کسب تجربه های ارتباط با محیط پیرامون و کسب مهارت های زندگی هستند و هنوز قادر به تجزیه و تحلیل قواعد پیچیده زندگی زناشویی در شرایط مختلف زندگی نیستند، تبعیض و ظلم بزرگی به دخترانی است که تجربه زندگی مشترک شان برای همیشه در هاله ای از ترس و تبعیض خواهد بود.

ازدواج کودکان در افغانستان یکی از مهمترین مسائلی است که گریبان ده ها هزار دختر و پسر را به مخاطره انداخته است که با پیشگیری آن می توان میلیون ها کودک را از ورطه فقر و محرومیت رها ساخت.

وزارت امور زنان روز گذشته اعلام کرد که برنامه عمل ملی برای محو منع ازدواج کودکان و ازدواج های زودهنگام که سه سال قبل آغاز شده بود، اکنون تکمیل شده است.

این وزارت با بیان اینکه ازدواج های کودکان خشونت است و شامل تطبیق منع خشونت بر زنان می شود، برنامه عرضه خدمات حقوقی برای زنان را اجرایی می کند.

ازدواج کودکان، افغانستان را در وضعیت وخیمی قرار داده است، 50 درصد دختران قبل از 18 سالگی ازدواج می کنند و نه تنها بر سلامت فردی تاثیر منفی دارد بلکه معارف، اقتصاد و اجتماع را دچار چالش کرده و مشکل بزرگ در راستای انکشاف است.

هر چند سن ازدواج در قانون مدنی افغانستان برای دختران 16 و پسران 18 سال تعین شده است اما قانون نانوشتهِ جامعه سنتی افغانستان این حق را به خانواده ها می دهد که هر گاه در مضیقه مالی قرار گرفتن با فروش دختران خود، آینده ای غمگین و نامعلوم را برای آنان رقم می زند.

گاه این عروسان کوچک تبدیل به بیوه ها و مادران کوچکی می شوند که پس از تجربه وحشت، پا به دنیایِ مشقت باری می گذارند که زندگی بار سنگی بر شانه هایشان می شود.

در افغانستان 80 درصد دختران به صورت اجباری ازدواج می کنند و 26 درصد مادران در نتیجه بیماری و بارداری پیش از موعد می میرند. بنا به گفته رییس امور زنان مجلس نمایندگان، بنا بر کمک های بی شماری که در عرصه جلوگیری از مرگ و میر مادران به کشور سرازیر شده است اما نه تنها این کمک ها در جایی دیگر مصرف شده بلکه مرگ و میر مادران کاهش نیافته است.

دنیای کودک دنیای بازی و شادی است که تمامی قوانین انسانی و شرعی حق زندگی را برای آنان قائل شده و تصور کن دختری که دنیایش عروسک و بازی است، وارد واقعیت های دنیای آدم بزرگی می شود که برایش تلخ و ویرانگر است!

کد (18)

>>>   ....غیرت مردانیکه منحیث پدر دختران وتوته های دل شان را از دنیای کودکانه شان بدور ساخته ودر قبال پولی ویا همسری در بدل وی برای خودش معاوضه میکند ویا میفروشد ......به مردان بیغیرت که میخواهند با کودکی همسن وسال ویا کوچکتر از اولادش همبستر شود ونفس حیوانی خود را که در حقیقت مریض روانی بیش نیست ارضا سازد در کشوریکه قانون همیشه بروی کاغذ باقی میماند ودولت مداران وکسانیکه در رأس مراجع قانون تطبیق قانون قرار دارند مشغول ومصروف فحاشی وگیر گرفت وحرام خوری های خود هستند چگونه وچطور توقع ویا ادعا قانونمندی نمود .غضب الهی دامنگیر همه ای خائنین بون و مردم گردد آمین

>>>   من جای پشتونها بودم دعا می کردم که زمین دوچاک شود بروم

>>>   اقای یوسفزی:
انسانم آرزوست. !!!!!!

>>>   من نمیدانم ای تحصیل کرده ها و روشنفکران پشتون چرا برای بالا بردن فرهنگ قوم خود تلاش نمیکنند.

>>>   مقالۀ خیلی عالی ست. تشکر از نویسندۀ محترم!
"بچه بازی" و ازدوج اطفال با مردان(طوری که در مقاله نوشته شده) تجاوز جنسی بالای کودکان است که روزانه به هزاران مرتبه در ملای عام به وقوع می پیوندد. اما وجدان اجتماعی ما آنقدر خوابیده است، که نتنها از این جنایت علیه اطفال جلوگیری نمی کنیم، بلکه در این نوع محفل ها نیز سهم می گیریم. به مفهوم دیگر، در این عمل ضد بشری و غیر اخلاقی به صورت "دستجمعی" امکانات تجاوز جنسی بر اطفال را مهیا می سازیم. آیا با این عمل، خود ما نیز غیر مستقیم در تجاوز جنسی بر اطفال سهیم نیستیم؟

>>>   سوال این است چرا اوغانها خارج از افغانستان
از اوغان بودنش ننگ میکند چرا به چه دلیل است
اکر سوال شود میگو ید ما اوغو نیه
ننگ برکسی که از هویتش ننگ میخورد
آدم کشان رسوا کردید بیچاره کردید آواره کرید
وسلام انسانم ارزوست==

>>>   گناهی هیچ کسی نیست فقط میراث ازپیغمبران مانده و اینها تطبیق بر سر خود میکنند

>>>   راه پایان بخشیدن به آین جنایت چیست ؟
همه میدانیم که لواط تجاوز به کودکان بزرگترین جرم در اسلام محسوب نمی شود وجزای آن سنگ سار وزیر دیوار ساختن متجاوز است پس بیا یید مجری قانون خداوند خود ما باشیم منتظر محکمه سارنوال پولیس ...نشویم که این طبقه خود آنها آلوده به این ویروس هستند اگر افراد متجاوز به شکل دسته جمعیازطرف مردم محل جزا عبرت انگیز داده می شود برای دیگران پند می شود ودرخود تغیر می آورد بزرگترین معضله امروز مشکل مکاتب حتی مساجد است که توجه خاص دراین مورد گرفته شود اطفال معصوم دردام ماافیا. جنسی گرفتار نشوند پدر ها مادر ها سخت مراقب بیرون شدن اطفال خود باشند از رفیق ها و دوستان شان آگاه باشند به طفل درس داده شود که چه قسم خود را حفاظت کنند دولت قانون بسیار سخت پاس کند

>>>   می گویند انسان بودن هم ارزو است اقای یوسف زی ، مگر این ازدواج های اجباری تقصیر من است . در جامعه که مردم ش سطح تحصیلاتش کم و درک و فهم ش کم باشد و به خواسته یک دیگر احترام قائل نشوند این ازدواج های لعنتی و اجباری عادی تلقی می شود . یک ملا احمق که داد از دین اسلام میزند میرود با یک دختر بچه 9 ساله ازدواج می کند متاسفانه این خبر را افغان پیپر در ارشیو خبری خود به نمایش گذاشته بودن . متاسفانه در جامعه ما قانون به خواب رفته است و کسی هم نمی تواند قانون را بیدار کند .
یوسف زی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است