تاریخ انتشار: ۱۰:۳۳ ۱۳۹۵/۸/۲ | کد خبر: 122907 | منبع: | پرینت |
ما در كشور خود كساني را مي شناسيم كه نمي خواهند واقعيت هاي جامعه شان را درک كنند و اصلا آمادگي ذهني براي فهم واقعيت هاي كشورشان را ندارند. تنها چيزي كه ياد دارند باز نمودن عقده های ناشی از شكست هاي سياسي، در طول مبارزات سياسي شان است. هميشه سياه را سفيد و سفيد را سياه مي بينند.
اگر در مورد پاليسي هاي حكومت انتقاد كني مورد نكوهش ات قرار مي دهند كه گويا چرا تيم انتخاباتي خود را انتقاد مي كني. اگر انتقاد نكني باز مي گويند كه چرا با درك نابساماني هاي موجود صحبت نمي كني. بودن ما در حكومت قابل انتقادشان است اما بودن خود عالي جنابان در حكومت مورد تاييدشان است. نبودن در حكومت را شيوه يك كار انقلابي مي دانند اما اگر از خودشان دعوت به عمل آيد كه در برابر انجام يك ماموريت بخصوص فلان چوكي حكومتي را برايت خواهيم داد، همه تعهدات انقلابي شان فراموش شان مي شود.
اين طيف شخصيت ها معتقد به يك مبارزه سياسي هدفمند نيستند و حتي اهداف مبارزه سياسي خود را تشريح كرده نمي توانند. آنچه مي تواند سبب رضايت خاطرشان را برآورده سازد جز خود نمایي سياسي و توهين به ديگران چيز ديگري نيست.
احمدضیا مسعود
>>> یکبارسربه گریبان کنید ، ببینید چه بود وحالا چه شد؟
درظرف 16 سال همه نخبه های تاجیک سردرنقاب خاک نهادند ودرعوض آشغال هایی مثل شما پیشوای تاجیک ها شدید.
مسعود درکمال مشقت وتهدیدات ودسیسه های شرقی وغربی میدان سیاست را به کسی خالی نکرد اما شما با داشتن همه امکانات همه را یک شبه به باد دادید. شما با فامیلی ساختن سیاست از راه مسعود عدول کردید ، شما حالا درفکرفرزندان تان استید نه به فکر قوم ومردم تان - شما همه اش به فکراین استید که پسران بی استعداد تان به کرسی های سیاست تکیه بزنند اما بدانید که ناکام استید چون فرزندان شما هم مانند شما ناکام استند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است