حکومت وحدت ملی پس از اینکه ایجاد شد و شکل گرفت، برای مردم افغانستان وعده ها و تعهدهای زیادی سپرده بود. از جمله وضعیت اقتصادی مردم افغانستان و و وضعیت کشور را آنچنان که آرزوی مردم افغانستان است و این آرزوی دیرینه مردم افغانستان که برای ساختن و داشتن یک اقتصاد خوب است، وعده سپرده بودند که حداقل کارهای بنیادی را در این حکومت انجام می دهند. رییس جمهور کشور هم پس از اینکه مراسم تحلیف را بجا آورد و سوگند یاد کرد، به مردم افغانستان گفت که در چند سال حکومتش کارهای کلان اقتصادی را در این سرزمین انجام می دهد اما پس از گذشت دو سال، وضعیت بدتر شده است. چرا این اتفاق افتاده و چه دلایلی این اوضاع دارد؟

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، سید مسعود استاد دانشگاه در برنامه «رو در رو» گفت: اوضاع سیاسی در این دو سال به گونه ای بود که نوعی ناباوری ها نسبت به پالسی ها و خط مشی های حکومت به وجود آید. این ناباوری ها عمدتاً علت هایی داشت که تعدادی از این ناباوری ها در درون سیاست های خارجی افغانستان و همچنین درون سیاست های اقتصادی افغانستان شکل گرفت. از زمان کرزی به بعد ما در منطقه دوستانی مانند هندوستان داشتیم که در محور خط های اولی کمک به افغانستان قرار داشتند و در حقیقت رقابت سالم چین و هندوستان باعث شده بود که تعدادی پروژه ها به وجود آید. همچنین آمریکایی ها و غربی ها در اینجا بسیار فعال بودند همچنین ایرانی ها و تاجیک ها نیز فعالیت زیادی می کردند. اما وقتی این حکومت جدید می آید همه این کمک ها از میان برداشته می شود. این کشورها از افغانستان خارج می شوند و حکومت تلاش می کند از طریق نزدیک شدن با پاکستان آرامش را به کشور بیاورد و دولت افغانستان بتواند حرکات اقتصادی خود را تنظیم کند.

وی افزود: بعد از آن یک نوع نزدیکی با هند و پاکستان و چین و عربستان سعودی صورت گرفت. اما این کشورها بر اساس تجربه ثابت کرده اند که خود در خط مقدم کمک نمی آیند چرا که به طور مثال جینی ها منافع افغانستان را از دید منافع پاکستان می بینند. چرا که پاکستان دوست استراتژیک آنها است. همچنین پاکستانی ها خط مشی سیاسی خاص خودشان را دارند و تعریف سیاسی در افغانستان دارند اما افغانستان دنباله رو و فاقد یک دولت قوی و اقتصادی قوی است. پاکستان هم با هر ترتیبی سیاست خود را در قبال افغانستان تغییر نمی دهد. پاکستانی ها حق دارند که چنین کارهایی را در برابر ما کنند چرا که آنها برای منافع ملی خود کار می کنند این ما هستیم که باید منافع ملی خود را در نظر بگیریم و خط مشی و سیاست های اقتصادی و دیگر سیاست های خود را تعیین کنیم و آنها را وادار به رعایت آن کنیم. از این لحاظ ما در دو سال گذشته حتی یک استراتژی نساختیم و پلان های درست نداریم و درحقیقت تمام پروژه هایی را که به امضا رسانده ایم دوام پروژه های قبلی بوده است. مثلاً تاپی دوام پروژه هایی بوده است که از وقت ببرک کارمل آغاز شده بود، بند سلما هم در همان زمان آغاز شده بود.

مسعود، با بیان اینکه دولت افغانستان فرصت های طلایی خود را از دست داده بیان داشت: دولت افغانستان در حال حاضر هر کاری کند بدرد افغانستان نمی خورد. اگر دولت یک تفکر زیربنایی اتقصادی را ایجاد نکند که به کدام خط می رود و خط ایجاد نکنیم و آن خط روی اندیشه های سیاسی نباشد با شکست مواجه می شویم. دید پاکستانی ها نسبت به افغانستان برای این کشورهای کمک کننده افغانستان بسیار مطرح است بطوریکه زمانی که ما می خواستیم که بند را در کنر بسازیم معاون وزارت آب رسانی گفت که وقتی ما تماس گرفتیم غربی ها گفتند باید موافقت پاکستان را به دست بیاورید بعد از آن به شما کمک می کنیم که این بند را بسازید. این موضوع بدین معنا است که آنها نمی خواهند پاکستانی را که بسیار بدرد آنها می خورد رها کنند و پروژه های منطقه را بدون هماهنگی با آنها انجام دهند.

مسعود در اخیر گفت: متاسفانه حکومت وحدت ملی وقت های طلایی خود را از دست داده است. هنگامی که اشرف غنی روی کارآمد باتوجه به شعارهای وی و با توجه به اینکه وی دانشمند اقتصاد است، مردم بسیار امید داشتند که اقتصاد افغانستان شکوفا شود. اما دیدیم که اینطور نشد، حتی بسیاری از چیز هایی را که داشتیم از دست دادیم.

کد (30)

>>>   ما فاقداقتصادنیستیم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است