باید تمام ظرفیت نظامی را در هلمند بکار بگیرید
تا زمانیکه ولایت هلمند برای دولت مثل سایر ولایت ها باشد و سیاست عمومی کل کشور بر هلمند هم اعمال شود، معضل حل نمی شود. هلمند باید به پدیده اورژانسی و اضطراری برای دولت تبدیل شود 
تاریخ انتشار:   ۱۱:۵۰    ۱۳۹۶/۱/۳ کد خبر: 130769 منبع: پرینت

شماری از اعضای شورای ولایتی هلمند می گویند، طالبان 95 درصد خاک هلمند را با حملات و نبردهای خونین به تصرف درآورده اند و در حملات طالبان، بیشترین تلفات به غیرنظامیان وارد شده و بسیاری از پروژه های انکشافی به همین دلیل متوقف شده اند.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، حسن رضایی استاد دانشگاه در برنامه "استدیوی خبر" درخصوص ناامنی های ولایت هلمند گفت: هلمند همواره خانه اصلی طالبان بوده و مخالفان مسلح در این ولایت همواره دست بالا را در برابر حکومت داشته اند و بعد از ترک نیروهای خارجی، طبعا اولین ولایتی است که توسط طالبان برای احیا و اسکان انتخاب می شود.

رضایی می گوید: هلمند، مقام اول تولید مواد مخدر در کشور را دارد و طالبان هم به عنوان نیروی نظامی محلی، می کوشند اراضی بیشتری را تصاحبت کنند و یک چرخه جهنمی میان کشت مواد مخدر و ناامنی به راه انداخته اند که هر چه کشت مواد بیشتر باشد، ناامنی بیشتراست و هرجا که ناامنی زیاد شود، طبعا کشت مواد مخدر در آن منطقه زیادتر شده است.

این استاد دانشگاه، درخصوص ناتوانی حکومت در کنترل ولایت هلمند بیان کرد: حکومت توانمندی پایینی دارد و ارتش افغانستان نمی تواند به موقع و بجا، با تاکتیک جنگی با دشمن مواجه شود. مثلا می بینیم که در طول سالها ولسوالی موسی قلعه بسیار کم در اختیار نیروهای دولتی بوده است و سایر ولایت های هلمند میان حکومت و مخالفین دست به دست می شود.

وی، درخصوص اینکه باشندگان اصلی هلمند نزدیکی بییشتری با مخالفین دارند تا حکومت اظهار می کند: یک مساله پیچیدگی وضعیت اجتماعی و شبکه های قومی مردم این ولایت با طالبان است که طبعا باعث یک سری همکاری ها با نیروهای مخالف دولت می شود و منافع زارعان و کشاورزان هلمند هم موضوع مهم دوم است.

رضایی می گوید:وقتی زارع از کشت مواد مخدر بیشتر از کشت گندم سود می برد طبیعی است که از هر کس از این پدیده حمایت کند و راهش را برای زارع هموار کند، حداقلش این است که در برابرش بی طرف باشد و یا واکنشی در تقابل نشان ندهد. در هلمند هم شبکه های قومی، مواد مخدر و شورشیان مسلح شبکه ای تشکیل داده اند که حل آن بسیاردشوار است و فکر نمی کنم که دولت بتواند با جنگ این مساله را حل کنند و باید راه حلی به جز خشونت و تخریب مزارع مردم پیدا کند و از طریق کنترل کشت، امتیاز مواد مخدر را از دسترس شورشیان خارج کند.

این استاد دانشگاه در همین رابطه افزود: هنوز هم شهر لشکرگاه، مرکز ولایت هلمند در کنترل نیروهای دولتی است و دولت باید فکر اساسی درباره هلمند بکند و مردم و شبکه های قومی را از مساله شورشیان و کشت مواد مخدر جدا کند و تازمانیکه این کار را نکند، طبعا معضل هلمند حل نمی شود.

وی، درخصوص اینکه گفته می شود جنگ هلمند، جنگ تریاک است می گوید: مافیای مواد مخدر، طالبان و دهقانی که سودش را در کشت مواد می بیند، سه ضلع یک مثلث اند و اگر مافیا تجارت نکند و سود به مخالفان و دهقان هلمندی نرسد، طبعا کشتی صورت نمی گیرد یا ضعیف می شود. ترانزیت مواد مخدر توسط مافیا، زمینه سودآور شدن کشت مواد را برای طالب و دهقان فراهم می کند و سود سرشاری که از این ناحیه می بارد نصیب مافیا و مخالفین مسلح می شود.

رضایی، در خصوص متهم بودن مقامات بلند پایه حکومت در قاچاق مواد اظهار کرد: دولت نبودن فساد را انکار نمی کند ولی مشکل اینجاست که فساد به طور ساختاری در کشور جریان دارد و حل این معضل حتی از عهده دولت هم خارج شده و تمام سیستم حکومتی، سیستم اداری، پولیس و اردوی ملی و نهادهای عدلی و قضایی را ناکارامد کرده است.

این استاد دانشگاه، درباره اینکه وقتی درشرایط خاموشی جنگ 95 درصد خاک هلمند در تصرف طالب باشد اوضاع در سال آینده چه می شود اظهارکرد: اگر سال 2017، مانند سال گذشته سپری شود، انتظار نیست که دولت بتواند مساله ناامنی را کنترل کند اما امیدواریم حد اقل بتواند اراضی ای که در دست دارد را حفظ کند و لازم است برنامه عاجل و اضطراری برای هلمند روی دست بگیرد. تازمانیکه ولایت هلمند برای دولت مثل سایر ولایت ها باشد و سیاست عمومی کل کشور بر هلمند هم اعمال شود، معضل حل نمی شود.

وی افزود: هلمند باید به پدیده اورژانسی و اضطراری برای دولت تبدیل شود و دولت این موضوع را به برنامه بگیرد و ازتمام ظرفیت نظامی استفاده کند.

کد (26)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   دغدغه يى مان اين نيست كه تنها تاجيكان و يا قومى ديگرى حق دارد تا اقتدار را به دست گيرند، بل هدف اساسى و بلند مدت اين است كه قبيله گرايان را حق ندهيم تا خود را مالك ملك و مال بدانند و حق اقتدار و حاكميت اين سر زمين را ارثى بپندارند. هركى يك خشت را هم با هر بهانه يى در استحكام قدرت استبدادى قبيله گرايان مى گذارد، در حقيقت به آينده سياسى اين كشور جفا مى كند و همه اقوام را بدون استثنأ برابر صدمه مى زند.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است