به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، فراگیری جنگ در افغانستان، زمزمه های صلح را در پی داشت اما با گذر زمان و تجربه های تلخ از صلح بانان این سرزمین که به مانند دشمن ویران کننده از درون حکومت و با مشروعیت قانونی برخواستند دیگر کمتر کسی در افغانستان دل خوش گفتگوها و نشست های صلح است.

اما تحرکات تازه برخی کشورها که خود را هم راستا با امنیت افغانستان عنوان می کند، بار دیگر نگرانی ها و ابهاماتی برای جنگی تازه تر به وجود آورد، مسکو که در تلاش است برای خط و نشان کشیدن در مقابل امریکا حضوری فعال در مناسبات سیاست کشور داشته باشد به تازگی میزبان 5 کشور منطقه ای از جمله افغانستان بود تا طالبان را تشویق به روند صلح کند.

اگر چه کشورهای شرکت کننده از تاثیرگذاران مناسبات افغانستان است به مانند پاکستان، منشا ناامنی و پای ثابت هر موضوعی که مربوط به افغانستان باشد اما جای خالی امریکا و کشورهای دخیل در جنگ با طالبان، محسوس بود.

امریکا آشکارا به نقد از دخالت های روسیه در رابطه با گفتگو با طالبان و آن را در جهت تضعیف حکومت افغانستان و ناتو عنوان کرد، هرچند روسیه نیز امریکا را شکست خورده در جنگ می داند و به نقد تند از رویکرد این کشور پرداخته است.

نکته حایز اهمیت، سفر وزیر خارجه به روسیه قبل از نشست شش جانبه و رایزنی با مقام های این کشور بوده و چرخش اساسی حکومت نسبت به اقدامات روسیه که اگر قبلا آن را دخالت این کشور می دانستند اکنون رویکردی برای صلح افغانستان عنوان می کند.

رییس دفتر استراتژی وزارت خارجه افغانستان در این نشست گفت که کشورهای منطقه از سیاست حکومت در برابر هراس افکنی حمایت می کنند و رابطه آنان با کابل دولت محور است که به طور قطع چنین گفته ای نشات گرفته از سفر ربانی به مسکو می باشد.

یکی از معظلات بزرگ حکومت در افغانستان که بر دامنه ناآرامی ها می افزاید، ضعف در سیاست خارجه و عدم دیپلماسی بااقتدار است، هر مقامی که به قدرت می رسد به عنوان یک فرد و از زبان یک قوم با کشورهای دیگر سخن می گوید و به همین دلیل، سال هاست که دوستی و دشمنی ها با اسلام آباد بر تروریزم و انتحاری های داخلی می افزاید.

کشورهای شرکت کننده این نشست هر یک منافعی در افغانستان دارند به مانند هند که در پی استفاده از افغانستان برای فشار بر پاکستان است و روسیه که بازیگر جدید صلح می باشد تا با سود بردن از قدرت منطقه ای بتواند بر یکه تازی های امریکا سدی قرار دهد از تروریستان.

از ابتدای حرکت های صلح جویانه قدرتمندان افغانستان، تمام تلاش صورت گرفت که طالبان را مبنای آمدن صلح و رسیدن به امنیت معرفی شود اما گروهی که از سوی پاکستان و عربستان تغذیه می شود و برای نابودی بنا شده اند چگونه اراده برای گفتگو خواهد داشت؟.

ظهور طالبان اگر از پاکستان است، بقای آن در گرو امریکا و عربستان می باشد که توانسته در امنیت خودی های حکومتی به قدرتی برسند که نیمی از افغانستان را در تسلط داشته باشد و حال با آمدن روسیه به معادله پیچیده جنگ، چه بر سر این صلح تکه تکه می آید؟

با نگاهی به تاریخ ورود آمریکا به افغانستان تا اکنون که دلیل اصلی قدرت روز افزون طالب و تروریست شده است، که از آن داعش برخواست، می توان به آینده ای نه برای صلح بلکه سراسر جنگ در رقابت رقیبانی چون مسکو و واشنگتن پی برد.

اگر امریکا افغانستان را سرزمینی برای اهداف خاورمیانه می بیند، روسیه نیز برای نشان دادن قدرت خود در منطقه، تنها به امن ساختن مرزهای جنوبی خود اکتفا نخواهد کرد بلکه برای ماندن و نقش آفرینی آمده است، برای مقابله با دشمن دیرینه خود.

کد (18)

>>>   رازهای حنیف «اتمر»؛ گروه مرگ داعش از کجا شده بود؟
توجه شما را به ملاحظه 25 سند رسمی و مؤثق در رابطه به تشکیل گروه قلابی «مرگ داعش» جلب می دارم. این اسناد شامل دست خط حنیف «اتمر» جوابیه وزارت دفاع، و تشکیلات زیر زمینی کندک «مرگ داعش» است.
به حوالۀ مدارک رسمی واصله به گزارشنامه افغانستان، سال قبل، حنیف «اتمر» مشاور امنیت ملی دکترغنی یک تشکیلات کاملاً مخفی را طرح کرده بود که «گروه مرگ داعش» نام داشت.
در ورق پیشنهادی مشاهده می کنید که وی با دست خط خودش به «نورزی» امریۀ (بدون امضا) صادر کرده است که این تشکیل سری را با وزارت دفاع در میان بگذارد.
اما حکیم «نورزی» چه کسی است و درارگ چه می کند؟
این شخص همان «حکیم گوندی» - خلقی معروف- است که زمانی رئیس دفتر حفیظ الله امین بود و سپس به معاونیت اپراتیفی رسید. این همان کسی است که صادق عالمیار معاونش بود که در محکمه لاهه به خاطر ارتکاب جنایات جنگی به شانزده سال زندان محکوم شده است. صادق عالمیار، برادر عارف «جودو» است که در زمان کارمل اعدام شد. صادق زمانی قوماندان بالاحصار بود و از بهر نقش داشتن در کشتار گروهی سال 1979 در کنر به دادگاه کشانیده شد. وی درآن زمان فرمانده یک قطعه ویژه بود و هزاران تن را زیر بلدوزر کرده است.
این طرفه حکایتی است که حامد کرزی، رئیس صادق عالمیار را به جای سپردن به دادگاه لاهه، از روی قوم پرستی به حیث نماینده ارزگان به ارگ آورد و معاون شورای امنیت ملی مقرر کرد.
حکیم گوندی بنا به اطلاعات چند جانبه و دست اول، متعصب ترین فردی است که علاوه بر دوستی نزدیک با جنرال طاقت و اسماعیل یون، دست آنان را از نظر احساس وافکار تشدد آلود، و تمایل به کشتار وحذف دیگران، از پشت بسته است. این شخص یک بلند منزل کج وکوله غیرقانونی در انتهای منطقه شیرپور مشرف به گور مسیحی ها اعمار کرده که میلیون ها دالر قیمت دارد و اندرین باب، فقط حامد کرزی می تواند به مطبوعات توضیحات دهد.
نکته حل ناشده این است که حکیم گوندی بعد از انفصال کرزی- فهیم از قدرت و آمدن غنی- عبدالله، قدرت بیشتر یافته است.
تشکیلات مرموز «گروه مرگ داعش» از سوی اتمر و گوندی ساخته شد. نکتۀ تعجب آور درین تشکیل آن است که اکثریت شاملان کندک «مرگ داعش» ظاهراً از مردم شمال و مردم هزاره می باشند. این افراد هزاره اند اما چه می داند در محلات، ایغور وچچینی و ازبک و ترکمن، یا همان اسمی ساخته گی به نام «طالبان روسی» جا به جا نشده باشند. گروه وفادار به پاکستان در داخل حکومت برای کم کردن فشار داخلی وبین المللی از سر پاکستان، پیوسته داعش را بزرگ نمایی می کنند و برای طالبان چند صاحب دیگر می تراشند. درعین زمان، تبلیغ می کنند که داعش در ننگرهار مرکز گرفته و سفربری گسترده به سوی شمال دارد. آیا این گروپ ترور است یا طالبان روسی؟ آیا همان کسانی که عملیات مرگباری بر کاروان نفرات جنرال دوستم در شمال انجام دادند، بخشی از ریزرف های همین گروه «مرگ داعش» نبودند که جنرال دوستم مستقیم حنیف اتمر را به ترور خود متهم کرد؟ این تشکیل درحالی فاش می شود که قرار گزارش ها، ده هزار میل کلاشینکوف که روس ها دراختیار افغانستان قرار داده بودند؛ مفقود است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است