آیا تقرر شخصیت‌ های سیاسی به سمت‌ های دولتی چیزی را تغییر می‌ دهد؟ پاسخ این پرسش زمانی مثبت است که جامعه، ظرفیت فکر کردن را داشته باشد.

شخصیت‌ های سیاسی ما فکرمحور نیستند، آنها قدرت‌ محور هستند. قدرت در افغانستان از منابع داخلی نشات نمی‌ گیرد. منبع قدرت افغانستان پول‌ های بین‌ المللی و پول‌ های سیاه داخلی هستند. از همینجاست که سیاست با فکر رهبری نمی‌ شود بلکه شخصیت‌ هایی‌ که به این منابع دسترسی دارند با سیاست معامله می‌ کنند.

این سازشگران، بازیگران نقش‌ های بی‌ هدف، کوچک و پریشان در میدان دکترین بین‌ المللی هستند. در افغانستان زیرک‌ ترین سیاستمدار، بهترین معامله‌ گر می‌ تواند باشد. این درحالیست که سیاست باید با فکر تغذیه شود و با مانورهای حرفه‌ ای نقش‌‌ آفرینی بتواند. در این حالت، کسانی‌ که به منابع جهانی، منطقه‌ ای و همسایه‌ های خوب و بد تعهد دارند، قدرتمندان محلی هستند.

گاهی وزیر می‌ شوند، گاهی وکیل می‌ شوند، گاهی رییس می‌ شوند، گاهی والی می‌ شوند و گاهی….

در اینجا فکر دچار کلافگی است یا بهتر بگویم فکر جدید و جایگزین بهتر ظهور نمی‌ کند و اپوزسیون شکل نمی‌ گیرد. در همچو وضعیتی، رهبران جذاب نیز قد بلند نمی‌ کنند. همه به منابع قدرت که پول‌ های باد‌آورده غرب است چسپیده اند. پس وا به‌ حال فکر و تعددگرایی در این جامعه فقیر.

ملک ستیز

>>>   ﺑﺲ اﺳﺖ, ﺩﻳﮕﺮﻓﺮﺯﻧﺪاﻥ ﺷﻤﺎﻝ ﺭا ﺩﺭ ﻫﻠﻣﻨﺪ و ﻗﻨﺪﻫﺎﺭﺑﻪ ﺷﻬﺎﺩﺕ ﻧﺮﺳﺎﻧﻴﺪ,,
ﻭﻻﻳﺖ ﻫﻠﻤﻨﺪ و ﻗﻨﺪﻫﺎﺭ اﺯ ﺧﻮﺩ ﻓﺮﺯﻧﺪ ﻫﺎﻱ اﺗﻞ و ﺑﺎﺑﺎ ﺩاﺭﻧﺪ ﻛﻪ اﺯ ﻭﻻﻳﺘﻬﺎﻱ ﺷﺎﻥ ﺩﻓﺎﻉ ﻛﻨﻨﺪ,,,

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است