با وجود سر و صداهای فراوان مجلس نمایندگان در خصوص افزایش ناامنی ها و ماه ها صحبت های مکرر از استیضاح مقام های ارشد امنیتی کشور، این مجلس در حرکتی متحیر کننده، روز گذشته به دو وزیر دفاع و داخله و رییس عمومی امنیت ملی رای اعتماد دوباره داد. این درحالی است که منابعی از درون وزارت دفاع ملی از خرید آرای نمایندگان توسط وزرا اخباری به بیرون نشر می کنند.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، باقی سمندر، فعال جامعه مدنی در برنامه "تحول" در خصوص ابقای مقامات ارشد امنیتی در مجلس نمایندگان گفت: کار پارلمان چشم اندازی از سال جدید را به همه نشان داد چرا که سالی که نکوست از بهارش روشن می شود.

سمندر می گوید: وزیران دفاع و داخله و رییس عمومی امنیت ملی هر سه باید به مردم پاسخگو باشند که در دوره تصدی آنان چه اتفاقی افتاده است. در شفاخانه چهارصد بستر بسیاری به خاک و خون کشیده شدند و داکتران همانند قصابان بیماران را سلاخی کردند اما از وزارت دفاع کشور تا کنون در اینباره خبری شنیده نشده است.

این فعال مدنی، درخصوص بی اطلاعی وزیر دفاع از محتوای فاجعه شفاخانه نظامی اظهار می کند: باید از وزیر دفاع کشور پرسید که تو چه وزیری هستی که در پایتخت کشورت انفجار می شود و اظهار بی خبری می کنی. اگر از چهارصد بستر، وردوج، قیصار، اچین، هلمند و فراه خبر ندارد، پس از کجا با خبر است که از او سوال کنیم!

وی افزود: چرا یک بی خبر باید در راس امور دفاعی این سرزمین قرار بگیرد. چهارصد بستر یک شفاخانه نظامی بود و کسانیکه در آنجا کشته شدند، کچالو نیستند که دوباره کشته شوند، اینها سربازان وطن اند که دیگر تکرار نمی شوند اما سه مسوول امنیتی کشور کاری که نمی کنند هیچ، که از آن اظهار بی خبر هم می کنند.

سمندر، در خصوص اخطار رییس جمهور به پارلمان درصورت احضار مقام های امنیتی بیان کرد: قبل از اینکه دو وزیر دفاع و داخله و رییس امنیت به مجلس فراخوانده شوند، رییس جمهور بر خلاف قانون اساسی اخطار داد که اگر اینها استیضاح بشوند، پارلمان را منحل می کند که در هیچ کجای قانون اساسی چنین صلاحیتی و حقی به رییس جمهور داده نشده است.

این آگاه سیاسی، در خصوص فساد و معامله گری ها در پشت پرده پارلمان گفت: روشن است که کسانیکه به اینها دوباره رای اعتماد دادند، ریگی به کفش شان است و یک سری حرف هایی در پشت پرده وجود دارد. همه نمایندگان فاسد نیستند اما شمار فاسدان هم کم نیست.

وی بیان کرد: 1400 افسر نظامی فاسد برکنار شدند، 2040 پرونده فساد نظامی به شمول جنرالان وزارت دفاع در دادستانی است و از 145 متهم به جاسوسی 43 نفر از کارکنان ملکی هستند، اینها اوضاع نهادهای امنیتی را روشن می کند. وقتی خون چه در کابل و چه در دورترین نقاط کشور در بدخشان، ارزگان، هلمند و هرات و در راکت پراکنی ها در ننگرهار و پکتیا ریخته می شود، نمی توانند خود را از مسوولیت مبرا کنند و آزادانه بگردند. سازمان های جاسوسی کشورها برای ما خدمت نمی کنند و وقتی دروازه خانه باز باشد و مسوول اش احساس مسوولیت نداشته باشد کوتاهی از این ها است نه از بقیه کشورها.

سمندر معتقد است هر اشتباه و کوتاهی در امورات نظامی اتفاق بیافتد، مسوول راس باید جوابگو باشد و می افزاید: به افراد در راس وزارت دفاع، داخله و ریاست امنیت ملی و تمام کسانیکه خون سربازان برای شان مهم نیست و چوکی شان ارزشمند است باید یادآور شد که در این چوکی ها افراد بسیاری آمده و رفته اند و اینها هم رفتنی هستند.

این فعال مدنی افزود: اگر یک شلغم هم از بازار بخرید باید پول بدهید اما در برابر خون انسان هایی که ریخته می شود کسی خود را مسوول نمی داند. در راس 350 هزار سرباز وطن، دو وزیر و یک رییس هستند که موکلین مردم در برابر بی مسوولیتی های شان سکوت کردند.

وی، درخصوص بی نتیجه ماندن نشست ها و هزینه های گزافی که صرف جنگ و صلح در کشور می شود اظهار کرد: مردم کشور باید هوشیار شوند که شهروند این کشور هستند و شجاعت به خرج بدهند و حتی نافرمانی مدنی بکنند که سرنوشت شان را انگلیس، آمریکا، فرانسه، سعودی، ایران، پاکستان و دیگر کشورها تعیین نمی کنند و خودشان می توانند کشورشان را اداره کنند.

سمندر افزود: در تمام مقالات کشورها همواره افغانستان مهره و اسباب بازی بوده است. این مردم در تاریخ کشورشان خون داده اند و یکبار دیگر نیاز است که آگاهی و شعور ملی خود را به نمایش بگذارند. هر کس که مجرم است را به پنجه قانون بسپارند چرا که براساس قانون هیچ کس حق ندارد سر خون یک انسان معامله کند و فرقی نمی کند که وی عسکر باشد، یک زن بیوه و یا یک طفل یتیم باشد و پارلمان هم حق ندارد در این مورد اغماض کند.

کد (26)

>>>   تحميل نمودن نام قومي يك قوم بالاي قوم ديگر ؛ آنهم در قرن بيست ويك؛ عمل فوق العاده احمقانه و عقبگرايانه است. شما فرض كنيد كه يكنفر بزبان خود بگويد ؛ نام من احمد است، اما دو نفر جاهل لجوج به او بگويد نخير؛ تو احمد نيستي، نام اصلي تو محمود است. اين چقدر كار سخيف و رذيلانه است؟ بناء توصيهء من به اين آقايون آنست : بگذاريد افراد يك جامعه را كه خودشان ؛ نام و هويت قومي، خانواده گي ومذهبي خودرا آزادانه تعريف كنند. چه كسي ازين حقيقت مسلم تاريخي منكر ميشود كه پشتونها، در سه زبان سه نام مختلف دارند. فارسها آنها را افغان گفته اند، هندي ها آنها را پتان صدا زده اند و خود پشتونها خودرا پختون يا پشتون گفته اند. درست همانند نام : جرمن در زبان انگليسي و آلمان در زبان فرانسوي و ( دوچ) در زبان خودشان. كجاي اين موضوع آنقدر پيچيده وغامض است كه آقاي روغ به فلسفه بافي رو اورده است؟ به اميد روزيكه عقل سليم غالب شود

>>>   راه حل ؛ حمایت گسترده از دکتر لطیف پدرام است /
رسول قیام/

>>>   دوستان عزیز وگرامی
اگر از خیانت وکلای خودفروخته و بی وجدان مبنی بر تایید وزرای امنیتی دولت بگذریم
دلیل تعین و پا فشاری غنی احمدزی براین سه وزیر مریض ، ناتوان و بی سواد حلقه بگوش درین شرایط حساس جنگی را چه می توان تعبیر کرد؟
خواهشمندم دیدگاه ها و نظریات تان با دیگر دوستان تان شریک سازید

>>>   روشنگر با وجدان صدای درد های مردم،آنکه سر به کفش گرفته برای عدالت و برابری می رزمد.
پدرام.

>>>   از این پس، تمام خون‌هایی که ریخته می‌شود، خانه‌هایی که خراب می‌شود و فسادی که صورت می‌گیرد، به‌دوش نمایندگانی است که به مسوولان نهادهای امنیتی #رای_اعتماد_مجدد دادند.

>>>   Nazari
سابق ها می گفتن یک با سواد روشنفکر یک قریه را رهبری ونجات میدهد اما در جامعه فعلی افغانستان به دنبال هر دوزد،قاتل بی سواد ،و رهزن ده ها باسواد وروشنفکر قطار اند .پس نتیجه جز بدبختی که داریم بهتر از از این نمی شود.

>>>   تا پکول بسر است هرانسان در به در است
دیوانه و هوشیار هردو هم سنګر است
تا پکول به سر است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است