تیتر روزنامه های افغانستان، شنبه 19 حمل 96
 
تاریخ انتشار:   ۱۰:۰۴    ۱۳۹۶/۱/۱۹ کد خبر: 131419 منبع: پرینت

*8 صبح:
واکنش بشار اسد، ایران و روسیه به حمله آمریکا
استفاده از گزینه هسته ای برای تایید صلاحیت قاضی پیشنهادی ترامپ
جستجوی پدر و مادر دختری که با میمون ها زندگی می کردند
اوضاع خطرناک خاورمیانه

*اصلاحات:
پیشکش منابع لیتیوم افغانستان برای جلب حمایت ترامپ
کشته و زخمی شدن شماری از افراد در حمله یک کامیون در استهکلم
آلمان صدها همکاری محلی نظامیان خود در افغانستان را پذیرفتند

*افغانستان
تلاش مشترک افغانستان و پاکستان برای نابودی مرض فلج کودکان
ناتو: تا پایان سال 1396 داعش در افغانستان شکست می خورد
اشرف غنی در دیدار رییس جمهور سنگاپور: جنگ تحمیلی بر افغانستان فرصت های زیادی را ضایع کرده است

*ویسا:
داعش در تلاش کنترل بر تولید و قاچاق مواد مخدر
درآمد سه میلیون افغانی طالبان از معدن طلا در «بدخشان»
پوتین: حمله آمریکا به سوریه نقض استقلال یک کشور مستقل است

کد(6)


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
روزنامه ها
نظرات بینندگان:

>>>   تابو ها را نمى شود با جبن و ترس و محافظه كارى شكست ، عدالت را هم نمى شود با گداى تحقق بخشيد ، براى رسيدن به اين امر بايد شجاعانه رزميد. در افغانستان نمى شود بدون خاتمه دادن حاكميت بدون قيد و شرط تبارى به عدالت اجتماعى دست يافت و جامعه مدرن ساخت ، ابتدا بايد تفكر مسلط برترى طلبى را دفن كرد . هيچ مردمى با جبن و ترس و كرنش در مقابل ظالمان به پيروزى نرسيده اند. مهم ترين عامل عقب مانده گى سر زمين ما سبكسرى و زورگوى قومى است وتحميل اقتدار يك قوم بر ديگران است ، با اين نسخه هاى كهنه تمى شود ديگر اين تن بيمار را مداوا كرد. ما نياز به تفكر وانديشه تغير راديكال داريم .

>>>   عبدالمنان شیوای شرق
رهبران زعامت فروش
تقدير اين نيست كه ما هميشه بازنده سياست و زعامت سياسي باشيم، فروپاشي اقتدار ما ريشه، در معامله ننگين، روزمرگي و كنش هاي نابخرد تيكه داران مان دَارد. اينها سوداي سربالا را به يك بسته كوچك پيشنهادي هميشه عِوَض كرده اند. فرمانده مسعود و مبارزه ٥١ سال استاد رباني براي كارمند شدن و زيردستي نبود ، آنها سنت تك روانه سياسي را نمي خواستند و خواستار اين بودند كه استبداد داخلي نابود گردد و مردم محق باشند به سرنوشت سياسي شان، اما با تأسف دكانداران و چهره هاي معلوم الحال، اين دستآورد سترگ را به هيچ معاوضه كرده اند و خود كارمندان سر به كف استبداد شده اند، سرود مي خوانند نه سرود ازادي؛ بل سرود تسليمي و بردگي. برداشت من از مبارزه مسعود ره و استاد رباني اين است كه براي تعيين سرنوشت و زعامت،مدت زماني يك ساعت و يك روز كافي است. أما با دريغ كه رهبران نا بخرد طولاني ترين فرصت ها را هدر دادند و مردم را محتوم به شكست أبدي كردند. چنانچه در انتخابات سال ٢٠١٩ دوباره ما با رهبران ترسو و معامله گر رو به رو هستيم! وأي دريغ

>>>   والا خانم بها صیب گاه گاهی نوشته ی جالب دارید، حالا افغان را چی مانده بر قصر داشتن و یا کاخ برای ریاست جمهوری چون عادت ندارند.تنها برای افغان ها (اوغان) کوه باشد و چندانه شتر و امثالهم.
اما جای خجل برای اقوام متمدن دیگر این سرزمین هم است.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است