هفتم ثور 1396 هجری شمسی مصادف است با سی و نهمین سال کودتای حزب دموکراتیک خلق که به سرنگونی دولت جمهوری محمد داوود خان نخستین رییس جمهوری افغانستان انجامید.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، در این روز اعضای حزب دموکراتیک خلق با یورش به کاخ ریاست جمهوری، نبردی ده ساعته دولت محمد داوود و دولت حاکم را سرنگون کردند و حزب دموکراتیک خلق به رهبری نور محمد تره کی را بر کرسی ریاست کشور نشاندند و فصل جدیدی در تاریخ افغانستان رقم خورد. سردار محمد داوود با شانزده عضو خانواده اش به شمول کودکی دو ساله در ارگ ریاست جمهوری تیر باران شد.

می شود افغانستان را سرزمین کودتاها و توطیه های سیاسی نامید. داستان جابجایی قدرت در این کشور همیشه خونین و غم انگیز بوده است. سردار محمد داوود که وابسته به حزب کمونیست بود با همکاری شماری از سرداران در 26 سرطان 1352 خورشیدی بر ضد سلطنت مشروطه پسر کاکایش محمد ظاهر شاه کودتا کرد اما پنج سال بعد خودش قربانی کودتای دوستان سابق اش شد.

در پی درگیری روابط دوستانه داوود خان با اتحاد جماهیر شوروی و تیرگی روابط او با حزب دموکراتیک خلق افغانستان کشور را به سوی کودتای نظامی دیگری برد. بعد از مرگ میر احمد خیبر نمایش قدرت از طرف حزب دموکراتیک خلق افغانستان داوود را واداشت تا سران این حزب را به زندان بیاندازد اما آن هایی که بیرون از حزب مانده بودند برنامه کودتا را اجرا کردند.

حکومت جدید به زودی از سوی اتحاد جماهیر شوروی به رسمیت شناخته شد و مورد حمایت قرار گرفت.

شعار معروف کودتاچیان 7 ثور خانه، نان و لباس بود اما گورهای دسته جمعی روایت دیگری از این کودتا دارد. بر مبنای این گورهای دسته جمعی و حافظه افغانستانی ها مرگ بجای نان و خون و کفن لباس و گور بجای خانه سوغات کودتا چی ها و دوستان روسی شان به مردم افغانستان بود.

کودتای 7 ثور پیامدهای دردناکی برای مردم افغانستان داشت. این پیامدها شامل کشته شدن 1.5 میلیون شهروند افغانستان و مهاجرت 5 میلیون تن به خارج از کشور و معلولیت صدها هزار تن از هموطنانمان و یتیم و بیوه شدن هزاران تن و نابودی زیر ساخت های افغانستان بود.

سرانجام با جهاد و مقاومت مردم افغانستان بعد از چهارده سال مبارزه مسلحانه بر ضد نیروهای اتحاد جماهیر شوروی سابق به حکومت کابل ریاست جمهوری داکتر نجیب الله به سقوط مواجه کرد و به تاریخ هشت ثور 1371 به رهبری حضرت صبغت الله مجددی حکومت اسلامی روی کار آمد اما جنگ های داخلی از افغانستان رخت بر نبست.

پس از سی و یک سال بقایای محمد داوود و خانواده اش در پل گون پلچرخی پیدا شد و در مراسمی با حضور مقامات و مردم دفن گردید.

به همین مناسبت امروز شماری از مقام های حکومتی کشور با بزرگداشت از این رویداد می گویند: هفت ثور کشته شدن سردار محمد داوود در افغانستان سر آغاز جنگ های داخلی، یک فاجعه بزرگ بوده است و بازی با سرنوشت مردم افغانستان در این روز آغاز شد که شعله های آتش آن هنوز هم خاموش نشده است.

کد(28)

>>>   با هفتم ثور از از اسارت ارتجاع بین المللی رها شدیم. با هشتم ثور دوباره تحت اسارت ارتجاع بین المللی رفتیم.
کابلی

>>>   سردارداودآغاذگرجنگ داخلی است . فضا دموکراتیک اعلان شده بود وقتیکه داود به دموکراسی قلابی خودپای مانده اعضای حزب را به زندان اندازد حیات بقیه نیز به خطر میافتد بغیرازسرنگونی رزیم داود چاره دیگری باقی نمیماند . پس داود خان است که ازراه سرکوبگری دیکتاتوری خودزمینه هرگونه خرابی آینده را موجب میشود . درغیرآن حزب دموکراتیک خلق افغانستان تا انقلاب هم فرصت داشت هم عجله نداشت . مگراعضای حزب درفکررفاهیت مردم خودبود اینکه پولخوران اجیر تاحال هم اسب گادی شدند کلیه مسولیت خرابی وطن بدوش پولخوران اجیراست نه اعضای حزب .عملا مشاهده میکنیم که ریش ملایی را هم قربان دالر کرده باانگلیس پیک جنگید کجایش مسلمان شد حالاهم درفکرخریداروطن است . یکصد سالدیگرهم وطن را به عقب زدند تا حکومت مستقل تشکیل شود . مرگ به وطنفروشان ! کمونیست

>>>   هفت ثور توسط افرادی که هیچ نوعه تجربه سیاسی نداشتند برپا شد پالیسی کشتار دسته جمعی یکی از بترین اهداف این حزب بوده که سبب خشم ملت در مقابل دولت وقت گردیده است ایشان می خواستند بدون نردبان به منزل بالا بروند (کاری را می خواستند که هنوز فرهنگ ان پیاده نشده بود )

>>>   نویسنده متن که به کد(28) خود را معرفی کرده ای!!!
حزب دموکراتیک خلق افغانستان برنامه عالی و انسانی را درقبال خود داشت که اگر دست امپریالیزم جهانخوار امریکا و نوکران جیره خوار آن عملاً بازی نمیکرد، مردم افغانستان و کشور عزیز مان حتماً پله های ترقی و تعالی را در ردیف سائر کشور مترقی جهان بزودی ها میپیمود. این امپریالیزم خونخوار امریکا بود که بخاطر دستیابی به معادن و مخازن افغانستان از سالهای سال قبل مداخلات بیشرمانه اش را آغاز کرده بود و همین رهبران خائین احزاب به اصطلاح اسلامی را در پاکستان و ایران بنام احزاب متحد هفتگانه و هشتگانه تقسیم کرده و هریکی را با سرازیر نموده کمک های مسلحانه و دالر برضد حکومت نو پای افغانستان که تازه راه ترقی و تعالی را بخاطر سعادت وخوشبختی افغانستان و مردم غریب و بیدفاع آن به پیش گرفته بود ، آماده نبرد ساخته و تا بالاخره منجر به سقوط حکومت داکتر صاحب نجیب الله گردیدند و صفحه جدیدی از خرابی و بربادی وطن و مردم ما با تحول 8 ثور در افغانستان شروع شده و هزاران هزار از هموطنان ما کشته ، معلول و مهاجر شدند و امروز همه ما و شما شاهد آن هستیم که امریکا و متحدانش چه ظلم و فجایع را بر سر مردم افغانستان وارد ننموده که هرگز شوروی به همچو اعمال دست نیازیده بودند. همچنان همین رهبران مجاهدین که خود را حامی اسلام در کشور میدانستند چطور غرق در زر اندوزی و فساد هستند و هریکی شان با اخذ چوکی های به اصطلاح پر درامد و اوج فساد اداری چه فجایع را برحق ملت و مهین ما روا میدارند و این امریکائی ها و متحدانشان چطور از منابع سرشار این میهن که تاکنون دست نخورده باقیمانده است ، استفاده غیر قانونی نموده جفای را برحق مردم و میهن ما انجام میدهند.
پس تو ای نویسندۀ متن !!! خود قضاوت کن که عامل بدبختی و خرابی این میهن کیست ؟ امریکای جهانخوار و متحدانش و یا حزب دموکراتیک افغانستان و اعضای وطن دوست و خدمتگار مردم افغانستان ؟
ث.م.ن .

>>>   هفتم وهشتم ثور هر دو روز در تاریخ گشور روز سیاه ثبت گردیده ولی سیاه تا سیاه فرق داردسیاه روشنتر هفتم ثور بوده زیرا افراد این روز چور چپاول وغارت ملی را انجام نداده از نگاهی پاکی وجدان و ضمیر به جیب خود نبوده واقعآ وطن پرست بودند اعضای آن صاحب یک نمره زمین هم در گشور وجود ندارد که به خیانت متهم شده باشد واقعآ در فکر ملت و گشور بوده انیکه اشتباه کرد موصوع جداگانه است واما روز هشتم ثور روز بدنامی اسلام در جهان روز چور وچپاول روز غارت بیت المال روز قتل وقتال مردم بی کناه روز بی ناموسی روز جنگ قدرت روز فروش گشور بنرخ گبار برای چهل گشور وبلاخره روز فناونابودی هست بود گشور توسط جاهلان نا اهل وبی فرهنگ گشور ثبت شده که تکرار حوادث ووقایع آن بشریت به حیرت خواهد افتاد .
قلندر شاه
>>>   هفت ثور نشده بود که اشرار به ضد داو.د خان درپاکستان جنگ را براه انداخته بودند

>>>   سر آغاز اينهمه بدبختي ها، كشتار ها، ويرانگري ها داود است. بهيچصورت در إينجا از شاه عاطل و باطل طرفداري نميشود. داود كه به سردار سرخ مشهور بود، از دوران جواني كه جنرال شد ، مزه همه پوست هاي قدرت تا صدارت را ديد. او فقط حرص نَفَر اول مملكت را داشت. هيج دليل موجه براي كودتا ي او وجود ندارد ، غير از خود خواهي و جاه طلبي. ده سال كامل او فقط دسيسه كرد و بالاخره با همكاري چند بيسواد وطنفروش گليم پسر كاكا را جمع كرد و كودتا بازي را در وطن رواج داد تاكه همين ببيسوادان وطنفروش و نمك حرام داود و خاندانش را سر به نيست كردند. دراين وطن ، چپ و رأست گرسنه قدرت است. اينكه وطن تباه شود و مليون ها إنسان به خاك و خون كشيده شود، به بالآي شان. جالب اينست كه كودتا گران هفت ثور هيچ از كار ها و كشتار هار خود ندامت نميكشند و به شهكاريهاي هاي خود كه ميكرويان هارا ساخته اند، افتخار ميكنند. بعنوان اختتاميه: از سال ١٨٠٠م تا ايندم ، بجز از امان الله خان، كدام رهبر افغانستان وابسته و نو كَر نبوده؟

>>>   هفتم ثور سرآغاز بیداری مردم بخواب رفته قرنها که زیر یوغ واسارت ارتجاع سیاهروزی خوشی ندیده بود!!!!!!!ولی ارتجاع توسط شوهرش (امپریالیزم) نګزاشت مغز این مردم روشن شود!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است