به‌ عنوان یک منتقد حکومت وحدت ملی، همواره کج‌ روی‌ ها و قانون‌ گریزی‌ های ارگ و سپیدار را به‌ نقد گرفته ایم؛ اما گفته‌ اند «عیب اش چو گفتی هنرش نیز بگو».

اقدام اخیر ریاست اجرایی حکومت مبنی بر انجام سفرهای ولایتی با جمع مسوولان حکومتی به‌ منظور سمع و رسیدگی به‌ مشکلات مردم، قابل تحسین و ستودنی است. این کار در تاریخ حکومتداری در افغانستان، یک ابداع جدید است.

رسیدگی به‌‌ مشکلات مردم در ولایات کشور، از دفاتر کولردار در کابل ممکن نیست. نمی‌ توان ادعای خدمت به‌ مردم کرد اما توقع داشت همه‌ چیز از مرکز و از دفتر خود ما بگذرد. هیچ چیز این کشور از ساختار جغرافیایی تا ساختار اجتماعی و قومی آن، با یک ساختار مدیریتی مرکز محور همخوانی و مطابقت ندارد.

پیش‌ فرض مدیریت و کنترل تمام کشور با یک ساختار به‌ شدت متمرکز ممکن نیست و نتیجه آن جز فساد و ایجاد فاصله میان ملت و دولت، چیزی دیگری نیست. ما به‌ ساختاری نیاز داریم تا صلاحیت‌ های بیشتر به ولایات داده شود و بیشتر مشکلات مردم به‌ جای اینکه به‌ مرکز راجع شود، در سطح ولایت ها و توسط حکومت محلی آن حل گردد.

تلاش ریاست اجرایی برای تمرکززدایی از قدرت و رسیدگی به‌ مشکلات مردم در سطح ولایات قابل تمجید است. مسوولین در قصر سپیدار باید تلاش کنند تا این نهاد را از یک‌ نهاد سمبلیک و نمایشی، به‌ یک نهاد موثر در چارچوب نظام مبدل ساخته و کارآیی آن را بلند ببرند.

هر چند مبنای قانونی ریاست اجرایی هنوز مشکلات خود را دارد اما این نهاد یک واقعیت عینی جامعه‌ ما است که بخش بزرگی از آرای مردم در آن تراکم یافته و دنیا نیز آن را به‌ رسمیت می‌ شناسد.

حسیب معترف

>>>   خانه گلبدين آباد، البته بعد از آمدن او همه در فكر بقاي خود شدند.

>>>   خدا کنه که رئیس اجرایی هم سفرهایش از جیب مردم و به نفع قوم خاصی نباشه و اگر مسافرت هایش به بدخشان و هرات و تخار و پنجشیر خلاصه شود از همین حالا سر انجامش پیداست. سعیدی

>>>   ر عبدالاه پدرش وکیل قندهارمنافع پشتون ها بود خودش نیزمنافع پشتون ها است اما باتظاهر... باتاجکهای که نمی فهمند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است