در افغانستان كنونى دو مدل دولت - ملت سازى، يعنى مدل مبتنى بر ارزش هاى قبيله اى و مدل مبتنى بر سنت دمكراتيک به مصاف هم آمده اند.

قبيله گرايان به شمول حكمتيار، كرزى و اشرف غنى به شدت تلاش مى ورزند تا مدل دمكراتيک را شكست داده و زمينه را براى تحكيم و توسعه مدل قبيله اى رقم زنند.

تا اينجاى كار بسيار خوب بازى كرده اند و امكانات جامعه جهانى را در جهت تحقق اهداف استراتژيک شان به نحو شگفت انگيزى مديريت نموده اند اما حاميان مدل دمكراتيک بدون درک درست از روش ها و غايات طرف مقابل و با نگاهى يكسره هنجارى و اخلاقى به ماهيت قدرت و سياست، تا اكنون بازى زيان بارى داشته اند.

این مدل، به علت بى برنامگى و گرفتار روزمرگى، فرصت هاى طلايى را از دست داده و براى نسل بعد از خويش ميراث وحشتناكى بر جا گذاشته اند كه چيزى شبيه مرگ ننگينى است كه فقط مى توان بر آن سوگوارانه گريست!

عبدالله پیمان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است