عَنْ أَبِى‌هُرَيْرَةَ قَالَ قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِs «كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ يُضَاعَفُ الْحَسَنَةُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا إِلَى سَبْعِمِائَةِ ضِعْفٍ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ إِلاَّ الصَّوْمَ فَإِنَّهُ لِى وَأَنَا أَجْزِى بِهِ يَدَعُ شَهْوَتَهُ وَطَعَامَهُ مِنْ أَجْلِى لِلصَّائِمِ فَرْحَتَانِ فَرْحَةٌ عِنْدَ فِطْرِهِ وَفَرْحَةٌ عِنْدَ لِقَاءِ رَبِّهِ. وَلَخُلُوفُ فِيهِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ».
مسلم/2763

ابوهریره می‌گوید، پیامبر فرمود: هر عمل نیکی که انسان انجام می‌دهد برایش از ده نیکی تا هفتصد نیکی نوشته می‌شود و خداوند می‌فرماید: (تمام اعمال نیک به همین صورت است) بجز روزه که برای من است، خودم شخصا پاداش آن را می‌دهم، (چون بنده‌ام) شهوت، و غذایش را به خاطر من ترک می‌کند و روزه دار دو خوشحالی دارد، که یکی هنگام افطار و دیگری هنگام ملاقات با پروردگار است و بدبویی دهن روزه دار نزد الله از بوی مشک و عنبر خوش‌تر است.

کد (5)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است