وقتی می خواهی حاکمان نالایق این حکومت را نقد کنی اتهام تعصب گرایی و قوم گرایی می زنند؛
وقتی می خواهی بگویی برادر عزیز پولیس گارنیزیون این حکومت به سوی معترضان فیر نمود و باعث کشته و زخمی شدن آنها شده است باز می گویند تو در صدد آشوب و بلوا هستی؛
وقتی سخن از برکناری جانیان و مقامات بیرحم در درون حکومت میزنی؛ باز می گویند بدیل شما چیست؟

باز همین افراد تمام شب و روز می آیند و از همین حاکمان نالایق و بیکاره دفاع می کنند، می نویسند، پرخاش میکنند، دیگران را متهم به صد اتهام واهی می نمایند و در هر نوشته ای که در نقد حاکمیت است عصبانی شده و جوّ سازی می کنند.

گاهی وقت ها احساس می کنم نباید بنویسم و نباید نقد کنم چون می دانم همه قومی به موضوع نگاه می کنند؛ حقیقت در ورای همین صف بندی های قومیتی و نژادی گم می شود، بازار حمله بر ارزش های دوستی و وطنداری بخار میگردد و همه چیز تبدیل می شود به جبهه های تنگ و تاریکی که نامش را می توان تعصب گذاشت؛ آنسوتر حکمتیار تریبون اشرف غنی می گردد و اینسوتر احمدضیا مسعود سخن از حکومت موقت می زند؛ بازیگران حاشیه ای، متن پر رنگ تمام این تحولات می شوند و بازار سو استفاده جویی ها همچنان داغ و نفسگیر می شود.

نمی دانم بنویسم یا ننویسم؟ هر جایی که نام حکومت بود "سه نقطه" بگذارم و بر ماهیت مخالفان غنی و عبدالله سکوت کنم و چیزی نگویم. نمیدانم همین نوشته ها با همین سبک را در دورۀ کرزی هم داشتم؛ همین نقد، همین دواندن تیز و تلخ قلم اما نمیدانم چرا اینگونه شد که شرایط گونۀ دیگری به خود گرفت، آدمها در فیسبوک یکدیگر را می خورند، میدرند و تکه تکه می کنند، رفیقانی که رفیقت بودند امروز در مقابلت چشم در چشم دشمنت می شوند... این فضا سخت دلگیر است هموطن، چقدر راحت مهره های بازی می شویم، چقدر ساده کشانده می شویم به سوی هر جایی که برایمان نقشه کشیدند، نابودمان می کنند بدون آنکه بدانیم چگونه نابود میشویم....

مهدی ثاقب

>>>   درین 16سال آنقدر به ضد پستون ها حتی در همین سایت تبلیغ منفی شد که حالا دیگر کسی به حرف های تان باور نمی کند. این حکومت کثیف به اصطلاح پشتونی بزرگترین قربانی را از مردمان پشتون گرفت. امریکا اینها را بمباران می کند، طالبان اینها را قتل عام می کنند، پاکستان همچنین.اقوام غیر پشتون نیز دشمن همین مردم مظلوم و بی دفاع پشتون شده اند. برای اینکه چند تا انسان شرف باخته و وطنفروش از نام این قوم سؤاستفاده می کنند.

>>>   همیشه نقد و تعرض ات به قوم خاص بوده و است اگر وجدان داشته باشی چنین نخواهی کرد اشرف غنی سیاف راکتیار و همه نام دارند ایا ضروریست که لقب قومی و ملیتی اش یاد شود ایا چرا باید پشتونها و یا در کنایه برادران پشتون بنویسی ؟ من که پشتونم اما کاری با این بی وجدانان خاین ندارم چرا بایداهانت شوم؟ تو که تاجک ازبک و یا هزاره هستی چرا باید بخاطر یک شخص و یا اشخاصی اهانت شوی ؟

>>>   شما قلم بازها همه مداری و شیطان هستید یک عبالرحمن جدید درست به دادتان خواهد رسید که انشاالله در راه است.

>>>   من با خودم وعده کرده ام، که هرگز به اقوام شریف وطنم توهین نکنم، ولو به خودم و قومم به حیث پشتون هزار مرتبه توهین شود، که شده است. زیرا با این کار آب در آسیاب دشمنان وطنم می ریزم. همچنان نمی خواهم به خاطر یک شبُش تمام پوستین را بسوزانم. برای من کسی که به اقوام وطنم توهین می کند، بیشتر از یک شبُش نیست.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است