چندی پیش طرحی را برای اعلام حالت اضطرار مطرح کردم. برخی دوستان این طرح را با «حالت نظامی» به اشتباه گرفته و بر من نقد نوشتند.

می‌خواهم اندکی در زمینه توضیح دهم. حالت اضطرار، حالت فوق‌العاده و آماده‌باش معنا می‌دهد. در این حالت دولت‌ها تمام مساعی و منابع خود را برای بهبود وضعیت امنیتی به خرچ می‌دهند. همین حالا در شهر لندن حالت اضطرار و فوق‌العاده مستولی است.

در این حالت شهروندان، جامعهء مدنی، احزاب سیاسی، سکتور اقتصادی و نهادهای عامه تمام فرصت‌ها را برای نهادهای امنیتی مساعد می‌گردانند و رهبران مسوولیت‌های اداری و سیاسی را به‌هم‌کاران نزدیک خویش واگذار می‌کنند تا بتوانند بر وضعیت امنیتی حاکم باشند. هدف اصلی این کار را آماده‌بودنِ ساختارهای ملکی و نظامی برای مهار سازی خطر و وقوع حوادث مرگ‌بار و جلوگیری از آن می‌سازد.

چنین روشی همین اکنون در شهرهای استانبول، انقره و ایزمیر حاکم است. در این حالت قانون اساسی حفظ و خواست‌های شهروندی حرمت گذاشته می‌شود.

ملک ستیز

>>>   پدرام ، امید نسل جوان !
در حیرتم که برای کوبیدن و تخریب کردن و زیر فشار قرار دادن یک نفر چه پولها که به مصرف می رسانند، چه دسیسه ها که می سازند ، چه تبلیغات دیوانه وار که میکنند . در حیرتم که این دولت فاسد ، این دستگاه کشتار ، این فاشیست های اوغان، چه وحشتی ، چه هراسی ، چه نفرتی از داکتر " پدرام " دارند. این مرد چه میگوید و چه میکند که چنین مورد خشم و غضب آنان قرار دارد ؟!
باز ، همین " پدرام " چه کرده است و چه گفته است که بعضی از تاجیکهای بالا نشین خود مان نیز با او بی مهری و حسودی و کینه ورزی و دشمنی می کنند؟! همین ها که حاضرند دست و پای گلبدین راکتیار را ببوسند، حاضرند با تنی و طاقت و گلابزوی و سلیمان لایق و انورالحق احدی و اسماعیل یون و بسیار دیگر سور خلقی ها و افغان ملتی ها و طالبها و گلبدینی ها هزار رشته و معامله و نشست و برخاست و دوستی و رفاقت داشته باشند، اما از گرفتن نام " پدرام " و از یک سلام و علیک عادی با او پرهیز می نمایند . چرا ؟!
خوشبختانه که مردم و به ویژه نسل جوان ، به پدرام ارج می نهند و میدانند که پدرام فریادگر عدالت و آزادیست. به همین سبب هزاران جوان میگویند که تنها امید ما در این کشور ویران ، پدرام می باشد.
برای من ِ تاجیک ، همین بس که پدرام گرامی نخستین شخصیت مطرح سیاسی در افغانستان بود که استوار ایستاد و بلند صدا کرد که : جای تاجیکان در این نظام کجاست؟! پدرام نخستین شخصیت نامدار تاجیک است که اقدام به ساختن شورای عالی همبستگی تاجیکان افغانستان کرد. تنها برای همین کارش هم که باشد ، من تا زنده باشم ازش سپاسگزارم و حمایتش می کنم.
در تجربه تاریخی کنونی جنبش دادخواهی برای تغییر ( رستاخیزتغییر) نیز پدرام ثابت کرد که روشن ترین پیام را دارد و در کنار مردمش استوار ایستاده است.
با سپاس . عمر راوی .

>>>   آقاي ملك ستيز، شما بحيث تحليلگر مسائل سياسي، مگر اينرا نميدانيد كه در افغانستان همه موضوعات سر چپه جريان دارد. شما از كدام دولت سخن ميزنيد؟ از دولت دست نشانده و مزدوريكه خود براي تطبيق پروژه هاي بيگانه استخدام شده است. از دولتيكه خود باعث اين همه بي امني و بد بختي شده است. از دولتيكه خود از مردم خود قرباني ميگيرد. دولت معامله گريگه جوانهاي مارا روزانه در جبهات جنگ قربان ميكند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است