تاریخ انتشار: ۱۲:۵۱ ۱۳۹۶/۴/۲۵ | کد خبر: 135938 | منبع: | پرینت |
همراه با داکتر عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی سفری به بامیان داشتیم.
شهر مهجور حالا تبدیل به یک شهر فرهنگی و سیاسی شده است. انیستیتوت مطالعات داکتر مرادیان نشستی سیاسی و فرهنگی مهمی با عنوان « گفتگوی افغانستان و آسیای میانه» را، راه انداخته بود. ده ها مهمان خارجی و داخلی در این نشست حضور یافته بودند. داکتر عبدالله در این سمینار گفت: تروریست ماهیت اش یکی است و آن را نباید تقسیم بندی به خوب و بد کرد.
در این سفر ساختمان دو دانشکده افتتاح شد و گفتگوهای خوب با اساتید دانشگاه، جامعه مدنی، جامعه زنان، شورای ولایتی و دیگر اقشار اجتماعی صورت گرفت و بعد رفتیم در « بند امیر» منظره حیرت انگیز، آب بندهای طبیعی همانند فیروزه زیبا و نیلگون در دل کوه ها و صحرا. بندامیر اسرار طبیعت است و همه خوبی ها و لطافت های آن را دارد. دیدن بامیان بدون «بند امیر» مثل دیدن هند بدون تاج محل است.
شب بر گشتیم به بامیان محفل موسیقی و دمبوره بود و بعد 18 نوع غذای محلی هزارجات. البته این مدل غذاها با آن سلیقه و نظم که با نوان تنظیم کرده واقعا حیرت انگیز بود. حلوای سرخ، حلوای سفیدک، گوشت کوچه، شیر برنج، کشکیو و... این 18 نوع غذا تبدیل به یک کلیکسیوم غذای خوش مزه و کم نظیر و شاید هم بی نظیر شده بود. بیش از چهل مهمان خارجی آنقدر با ولع و با اشتها غذاها از جمله «کشکیو» می خوردند که به حیرت افتادم و همه خارجی ها امشب کشکیو خور شدند.
غذا و آشپزی نشانه تعالی و تکامل فرهنگی یک جامعه است و این تعالی در این شب نشان داده شد. یک پر فیسور آمریکایی گفت همه چیز در بامیان زیبا است و بعد از صرف غذا محلی با آن مواصفات، صحنه دل انگیز و تصویر سه بعدی «بودا» را دیدیم. چهره اصلی بودا این اعجوبه تاریخ که بخش بزرگ بشریت را تحت تاثیر کلام و دینش قرار داده است. تماشای چهره سه بعدی بودا هوش از سر آدم را می برد. اینها اسرار و رازهای این شهر تاریخی در قلب افغانستان است.
در دو سفری که امسال به بامیان داشتم خوشبختانه فهمیدم که ولایت من والی و مسوولان خوبی دارند. محمدطاهر زهیر والی جوان و با استعداد مردم بامیان است و نکته دیگر هم اینکه بانوان و زنان نقش فوق العاده در خلق همه خوبی ها دارند.
محمد ناطقی
>>> #شریک_سازید
1- پنج میلیون شغل چه شد؟
2- چقدر در دسترخوان مردم تغييرات مثبت ايجاد گرديد؟
3- چرا روز به روز دايره حاكميت حكومت كابل محدود مي شود؟
4- كار بررسي پرونده كابل بانك به كجا رسيد؟
2- ارزش واحد پول افغانی چرا کاهش یافت؟
3- توزیع شناسنامههای الکترونیکی چه شد؟
4- نا امنی چرا افزایش یافت؟
5- تظاهرات های مسالمتآمیز چرا به خون کشیده شدند؟
7- هم گرایی و وحدت نیم بند ملی چرا جای خود را به قبیلهگرایی، سمتگرایی و قوم گرایی داد؟
8- علت مهاجرت های گسترده در چیست؟
9- فقر و بی کاری چرا افزایش یافته است؟
10- برنامه سرمایه گذاری های کلان چه شد؟
11- مبارزه با فساد به کجا رسید؟
12- توزیع زمین برای معلمان چه طور شد؟
13- چرا تا هنوز برخی از وزارت خانه ها و ولایتها با سرپرست ها اداره می شوند؟
14-اگر مسایل ترانزیتی کشور حل شده است، چرا نرخ ها پایین نمی آید؟
15- چه قدر اعتبار پاسپورت کشور بالا رفت؟
16- آیا هنوز هم به شعار« هیچ افغان از افغان دیگر بالاتر و کمتر نیست» باور دارید؟
17- مقرری ها در پست های بالا و مهم، بر اساس کدام معیارها صورت می گیرد، مثلاً سفارت خانه ها؟
و صدها سوال دیگر.....
فتانه گیلانی
>>> من شخصاً موضعگیریهای اخیر استاد عطامحمدنور را تائید میکنم، زیرا یکی از انتقادهای اساسی جوانان منحیث المجموع در چند سال اخیر همین بوده است که چرا بزرگان و رهبران ما در برابر یکهتازیهای چندتا آدم دیسانت شده و بیریشه تا این حد از موضع ترس و جُبن و عدم احساس مالکیت برخورد میکنند. ما از همان اول میگفتیم که اگر پشت چند مقام حکومتی که از مشروعیت لازم سیاسی نیز برخوردار نیستند، کل دنیا هم با تمام امکانات مادی و معنویشان بیایستد و از موضع نادرست آنان حمایت کنند، اما به خواست و مطالبات عموم مردم تمکین نکنند، به زودی ما شاهد افول و زوال شان خواهیم بود.
ازینرو شخصن از موضعگیری اخیر استادعطامحمد نور و در مجموع جریانهای که علیه اسبتداد فردی و ساختاری در کشور قد علم میکنند و بخاطر شکستن طلسم مجازی استبداد قومی و هموارسازی راه برای تغییر نظام سیاسی غیرمتمرکز مبارزه صادقانه میکنند حمایت مى كنم. اما به نظر من این مبارزات نباید تنها به حرف و کلمات محدود بماند و باید مراحل بعدی و عملی آن نیز به منصه اجرا گذاشته شود.
از نظر ما تمرکز قدرت مایه و منبع تمامی از نابسامانی ها در کشور می باشد، بنابرین تاکید میکنم که مشکل اساسی ما در افغانستان بیش از آنکه معطوف به افراد باشد، متوجه ساختارهاست ؛چون شما اگر در همین ساختار مترکز سیاسی هرکسی یا هرفردی را بیاورید، آن فرد با گذشت چند روز به یک دیکتاتور تمام عیار مبدل خواهد شد و تا زمانیکه این ساختار باقی بماند هرنوع تلاش و تقلای سیاسی جهت آوردن اصلاحات و تحقق دموکراسی یک امر عبث و بینتیجه خواهد بود.
هارون معترف
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است