جنرال رازق فرمانده امنیه ولایت قندهار گفته است اگر اشرف غنی حکومت داری خوب برای مردم می تواند ارایه کند، خوب است وگرنه جلوی وی را بگیرید. او گفته است که اگر اشرف غنی را سفارت یا انجویی آورده است، به وی بگویید «پیش رویت خوبی» این اما تنها صدای اعتراض نیست. حدود هفتاد نفر از اعضای مجلس نمایندگان در نشستی در قندهار به حکومت هشدارهایی دادند. آنان می گویند که در دور و اطراف رییس جمهور کسانی هستند که نه تنها به مسایل قومی دامن می زنند بلکه به مسایل قومی در میان پشتون ها نیز دامن می زنند. اما چه باعث شد که ارگ، مخاطب حرف ها و اعتراضات بسیار تند نماینده های مجلس در قندهار، گردد و این اختلاف ها که اکثرا رنگ قومی دارند، بالاخره سرنوشت افغانستان، بویژه حکومت وحدت ملی را به کجا خواهد کشانید. دلایل و عوامل چه هستند و فشارهای موجود چه سرنوشتی را برای حکومت وحدت ملی در آینده، ترسیم خواهد کرد؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، صادقی زاده نیلی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «بازنگاه» گفت: این اختلافات به ارگ ریاست جمهوری افغانستان برمی گردد،این روزها شاهد گردهمایی هایی هستیم که در شهرهای افغانستان و در ولایت های افغانستان، به خاطر عملکردهایی که ارگ نشینان دارند، شکل گرفته است. چند روز قبل، شاهد تظاهرات و تحصن هایی بودیم. گردهمایی هایی در قندهار و در شهرهای دیگر، به خاطر نحوه برخورد و مدیریت کشور بوجود آمد.

وی، در خصوص اوضاع درون ارگ بیان داشت: دو چیز در ارگ ریاست جمهوری به صورت واضح و روشن وجود دارد، یکی اینکه به شدت انحصار طلبی وجود دارد. رییس جمهور همه وظایف و صلاحیت ها را از وزارتخانه و مسوولین گرفته، یا در دست خود رییس جمهور است و یا در دست اطرافیان نزدیک وی است. یا افراد مورد اعتماد وی در وزارتخانه ها هستند که نفوذ زیادی دارند. در مواردی حتی شاهد هستیم که شخصی در درجه دو و سه قرار دارد اما در وزارتخانه ها بزرگ و علم شده اند که بارها از یک وزیر صلاحیت بیشتری دارد و برخلاف اصول اداری، خود را مستقیما به رییس جمهور پاسخگو می دانند و با وی در ارتباط هستند. بحث دومی که باعث اعتراض ها شده است خاصیت و روحیه ای است که جناب رییس جمهور دارد. روحیه ای که رییس جمهور دارد باعث شده است که اطراف وی از افراد مناسب خالی شود و کسانی در اطراف وی مانده اند که فقط بله قربان گوی وی هستند و به درد مصالح مملکت نمی خورند. امروز شاهد هستیم که وزیر خارجه در کنار وی نیست، معاون هایش در کنارش نیستند، والی اش در کنارش نیستند. رییس اجرایی اش اعتراضاتی دارد و معاون اولش در حال تبعید به سر می برد. پیامدی که این اوضاع دارد، این است که چاپلوسی را در ارگ بیشتر تقویت خواهد کرد.

صادقی زاده نیلی، معتقد است، ارگ دیکتاتور شده است و اصلا شبیه نظام های دموکرات عمل نمی کند و افزود: رییس جمهور گفته است که ارگ جای دیکتاتوری نیست. اما باید گفت هر جایی که قدرت وجود دارد، همانجا جای دیکتاتوری است، قدرت که در کوچه و بازار وجود ندارد. مردم فقیر، بیچاره ومظلومی که دنبال یک لقمه نان خوردن خود از صبح تا شب، سرگردان هستند، نمی توانند دیکتاتور باشند. اگر رییس جمهور می خواهد دیکتاتور نباشد باید کارهایی را انجام دهد به طور مثال برود و افکار عمومی را بسنجد، سخنان نمایندگان مردم را گوش کند، سخنان معترضان را گوش کند.

نماینده مجلس افزود: اینکه ارگ می گوید ما انحصار طلب نیستیم، ادعا است. تمام شواهد و ماجراها نشان می دهند که ارگ به شدت انحصار طلب است. در حالیکه یک رییس جمهور در چنین نظامی نباید انحصار طلب باشد بلکه باید کارهایش بر اساس قانون اساسی باشد.

وی، در ارتباط با دلیل در انحصار گرفتن قدرت توسط رییس جمهور اظهار کرد: متاسفانه قدرتمندان همیشه دنبال این هستند که تمام صلاحیت ها را در اختیار خود بگیرند و رییس جمهور هم جزو همین افراد است. روحیه و روان رییس جمهور، بگونه ای است که سخت است بتواند با افراد دیگر بسازد. رییس جمهور به بهانه اینکه من همه اینکارها را در اختیار خود می گیرم تا بهتر انجام شود، بی توجه به این است که در اختیار گرفتن همه کارها به دست خود، مشکلات بیشتری برای کشور به وجود آورده است. یک فرد به تنهایی نمی تواند یک کشور با سی میلیون جمعیت را اداره کند و تمام کارهایش را انجام دهد.

نیلی، در ارتباط با روش انحصارگرایانه رییس جمهور گفت: رییس جمهور فردی است که نه حرفی از معاون خود می شنود و نه حرفی از پارلمان می شنود. در حال حاضر هم با این کارهایی که می کند، اقوام افغانستان از هم فاصله پیدا می کنند و اختلافات میان آنها زیاد می شود، به هر اندازه ای که اقوام افغانستان، از هم فاصله پیدا کنند به همان پیمانه، حکومت هم آسیب می بیند. با کمال تاسف زمامداران افغانستان همیشه از این موضوع به عنوان یک وسیله و حربه استفاده می کنند. ارگ هم به عنوان یک وسیله استفاده می کند و کسانی که ایتلافی هم می سازند از این موضوع به عنوان عنوان یک وسیله و حربه استفاده کنند. امیدوار هستم که از این روش پیشتر نرویم و استفاده بیش از این نشود. روش ایجاد فتنه میان مردم و ایجاد فاصله میان مردم، به عنوان قوم و سمت و مذهب و جغرافیا، به نفع افغانستان نیست. امیدوار هستم هر کسی هر چه دارد، همان واقعیت های خود را به میدان بیندازد و از مردم افغانستان تقاضای کمک کند. یقینا اگر از این روش استفاده شود به خیر و صلاح مردم افغانستان خواهد بود.

کد (30)

>>>   Zahir Ariaie
مردم بايد بپرسند كه چيگونه شد كه داكتر عبدالله به مدافع سرسخت اشرف غنى تبديل شد و نهاد اجرايه را نه تنها وارد سيستم نخواست بسازد بلكه در توطيه عليه انهايكه نقش كليدى در ساخت نهاد أجرايه داشتند ، نقش مركزى را بازى ميكند؟
نهاد رياست اجرايه مربوط به مردم و راى چند ميليون راى دهنده ميشود اما امروز ديده ميشود اين نهاد ربوده شده و تبديل به سنگر داخلى عليه جبهه مردمى و مانع عمده اصلاحات شده است.

>>>   كليم الله همسخن
شمار زیادی از مکتب و دانشگاه خوانده های افغانستانی برخلاف فهم و درک و درس خواندگی خویش سخن می گویند، به ویژه در فیس بوک- اگر با این آدم ها در خلوت گفتگو کنید هزار و یک شکایت از حق تلفی و دزدی و گرگی به اصطلاح رهبران دارند؛ از همین رهبرانی که به سخن سعدی 《هردم خیال دیگری دارند》اما، در فیس بوک مدافع پر طمطراق تصمیم آنها (رهبران) هستند.
این روزها که 《ائتلاف نجات》بر سر زبان هاست شمار زیادی را می بینم قلم می چرخانند. دفاع می کنند و دلیل می آورند که گویا این آدمان علیه ی فاشیسم می ایستند. از این جهت قابل دفاع هستند. اما، دوستان می نمی دانند که همین آقایون با آن فاشیسمی که می گویند ریشه ای مخالفت نکرده اند و نمی کنند. تصور کنید، برای دوستم پرونده نساخته بودند، پول های استاد عطا را منجمد نکرده بودند و چند کرسی بیشتر می دادند و آقای ربانی را در وزارت خارجه آرام گذاشته بودند. و به آقای محقق امتیاز بیشتر قایل می شدند آیا این شخصیت های گرامی باز هم با غنی در می آمیختند؟ جرئت داشتند در باب هویت، زبان، ساختار سیاسی و اقتصادی و در نهایت تغییرات اساسی سخن بگویند و موضع بگیرند؟
انتظار حد اقلی من این است که: جامعه را در چند آدم خلاصه نکنید. در پای آدمانی که خود از جیب مردم خرج می کنند- این آدم ها بارها کمر فاشیسم را بسته اند و در صدها پروژه ی اقتصاد مافیای با همان فاشیسمی که خوش تان نمی آیند منافع مشترک شخصی دارند و حتا دختر داده اند و دختر گرفته اند؛ خویشاوندی و خون شریکی سیاسی دارند.

>>>   تاجیک ۴۲ فیصد
پشتون ۳۴ فیصد
هزاره ۱۴ فیصد
ازبک و ترکمن ۷ فیصد
و دیگران ۳ فیص

ترکیب ملیت ها در سال ۱۹۷۹
براساس نفوس شماری حکومت وقت کابل به رهبری نور محمد تره‌کی وحفیظ الله امین ، در سال 1979 میلادی ترکیب قومی ملیت های ساکن کشور ما به قرار ذیل ارائه شده بود.:
ــ تاجیکان 42 درصد
ــ پشتون ها 34 درصد
ــ هزاره ها 14 درصد
ــ ازبکها وترکمانها 7 درصد
ــ دیگران 3 درصد (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(1) ــ رجوع شود به کتاب :
" مناسبات شوروی با افغانستان از همکاری تا اشغال (1947 تا 1984 میلادی) "
نویسنده : پیرمیژ (PIERRE METGE) فرانسوی ، (CIERPES , Paris , 1986) ، ص 28 .

روگرفت از: دکتر کامجو.

>>>   Qadiry
یا با ماستی یا علیه ما؟!

با ما: بی‌خار بی‌گرد و هیچ محدودیتی نداری!

علیه ما: دوسیه سیاسی، فشار رسانه‌ای نفوذی‌های ما و ... شبیه سایه دنبالت می‌آیند

با ماستی همه چیز از جمله منافع ملی تامین است

با ما نیستی مخرب، جنگ‌سالار، فاسد، ناقض معرفی‌ات می‌کنیم

با ماستی دنیا گل و گل‌زار است

با ما نیستی دنیا را سرت تاریک می‌کنیم

حالا بگو با ماستی یا علیه ما؟!

>>>   کلمرغ روز به روز منزوی تر و منفور تر شده میرود۰ این کوچی بیی مغز که بعد از کودتای تقلب توسط بادار امریکائی اش بقدرت رسانیده شد خیانت دزدی و اختلاس را به حد اعظم آن رسانده و با حمایت از تروریست ها بخاطر قوم کشور را به خطر تجزیه و جنگ داخلی مواجه ساخته۰

>>>   بخاطریکه جلودزدان وبدماشان رامیگیرد بد آدم است درغیرآن هیچ بدی ندارد

>>>   اگر رئیس صاحب جمهور جلالتماب اشرف غنی دیکتاتور و انحصار طلب نه میبود باز چقدر به تندی لحن از او یاد میکردید و به مثل آقای کرزی توحین و تحقیر می نمودید. خوب است باشد بعضی اشخاص برای بعضی که همدیگر را بشناسند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است