به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان((afghanpaper، شمال و شرق کشور در آتش جنگ می سوزد و تیوره یک باره فاجعه قندوز را در غارت و وحشی گری طالب زنده کرد و می ماند مردمی بی دفاع که در تیرباران، کشتار و هراس یا جان می دهند و یا در انتظار مرگ هستند، در همین حال چند روز قبل جناب رییس جمهور، گردشگری در افغانستان را به عنوان ابزاری برای مقابله با هراس افکنی می داند که سبب صلح و امنیت می شود.

بلندپایه ترین مقام حکومت که با خود لقب دومین متفکر جهان را یدک می کشد پی نبرده که اولین گزینه برای گردشگری در هر جای این دنیا، امنیت است و در کشوری که حتی امنیتی ترین نهادهای آن با یک انتحاری فلج می شود، بزرگترین پایگاه نظامی شمال در حمله طالبان بیشترین تلفات را می دهد و ولسوالی ها یکی پس از دیگری صحنه جنایات وحشیانه تروریستان، چگونه می خواهد از گردشگران برای صلح استفاده کند؟

رییس جمهور با تیم متفکر ارگ می خواهد از گردشگران خارجی سد انسانی در برابر هراس افکنان بسازد و طالبان نیز با چنین تدبیری سلاح های خود را تحویل و راهی توافقنامه صلح شوند؟

هرچند طی دو سال و نیم گذشته اشرف غنی بارها وعده صلح و امنیت به مردم داده اما در عمل راه را بر ترورستان باز کرد، چشم بر نفوذی های حکومتی بست و مقام های مهم امنیتی و دولتی را به هر بی صلاحتیی حواله کرد، چنین گفته های آنهم در جهت رشد گردشگری در افغانستان، یاوه گویی بیش نیست.

اینکه افغانستان بهترین زمینه های گردشگری را دارد و از طبیعت گرفته تا آثار باستانی تبدیل به رویای مسافران شده است اما زمانی که هیچ یک از مردم در هیچ گوشه ای از این سرزمین امنیت جانی ندارد و حتی کارمندان خارجی با وجود تدابیر امنیتی توسط مخالفان مسلح ربوده و یا به قتل می رسند، اشرف غنی از کدام توریست می گوید و معنایش از صلح چیست!

اگر چه دیگر شنیدن حرف اصولی از رییس جمهور حکومت وحدت ملی دور از انتظار است اما همچنان که کابل بار دیگر در حمله انتحاری به خون کشیده شد، اطلاعیه از سوی رییس جمهور که خبر از پربار شدن پرونده طالبان در پیشگاه خدا می گوید و در برابر جنایات تیوره سکوت می کند که انگار هیچ رویدادی رخ نداده، باز هم شوک آور است و تلخی حقایق این سرزمین را به رخ می کشد.

رییس جمهوری که در پی ساختن افغانستان برای صد سال آینده است و مردم را عاجز از درک آن می داند در حباب بزرگی زندگی می کند، باشندگان شهرها و ولایت ها با به خطر انداختن جان خود به پای صندوق های رای رفتن تا بار دیگر امید را زنده کنند اما تقلب و معامله ها، شخصی را به ریاست جمهوری رساند که کاری جز تفرقه و نفاق نکرد و افغانستان را یا در جنگ داخلی تباه می کند یا به دست تروریستان می سپارد.

زمانی که بلندپایه ترین هایِ حکومتی در برابر سلطه جویی رییس جمهور دست به افشاگری زده و اختلاف ها را رسانه ای می کنند، مقام های به دور مانده از قدرت در تقلایِ ماندن، ایتلاف تشکیل می دهند و مردم خسته از ناامنی ها راهی خیابان ها می شود که ارگ با شلیک و سرکوب پاسخ می دهد و تروریستان در بهترین فرصت در پی رسیدن به امارت هستند

حکومتی که با تقلب و دورویی به قدرت رسید همچنان با یاوه گویی های یک ذهن توهمی بر عمق هرج و مرج ها می افزاید، اینکه کشور گنجایش پنج میلیون گردشگر را در سال دارد جدای از اینکه حقیقت در دوران ثبات می باشد اما غنی که در میان امنیت دیوارهای ارگ به سر می برد از یاد برده که همین پنج میلیون باشنده پایتخت هر روز در ناامنی ها یا کشته می دهند یا عزادار.

ریاست جمهوری به مانند حکومت کرزی برای رسیدن به اهداف خود، قومیت های رانده شده پاکستان را برای برهم زدن نظم ولایت ها و بالا بردن رقم جمعیتی تبار خود در مناطق مختلف افغانستان جابه جا می کنند که سبب بروز اختلاف و ناامنی های بسیاری شده است.

با توجه به سخنان غنی در "همایش چالش های دهشت گری در برابر گردشگری" باید گفت که امنیت افغانستان در چنین جنگ گسترده رقم نخواهد خود و می ماند منظور وی از گردشگر که همان قومیت های همیشه ناسازگار پاکستان که با رقم بالا وارد افغانستان می شود و برای طالبان نیز هم تامین کننده نیرو است و هم حمایت های مالی.

کد (18)

>>>   پشتونهای مهاجر 300سال است که با نیرنگ قدرت رادر دست دارند وبا تفرقه افکنی اقوام اصیل این کشور یعنی تاجیک وهزاره وازبک را از قدرت دور نگه داشته اند .ملامت خود ما هستيم که این قوم وحشی را راه داده واز کوچیگری به حکومت رساندیم .ای کاش حکومت داری را یاد میداشتند حکومت داریشان وطن فروشی وخیانت است .دلیلش این است که هیچ صاحب خانه ای خانه خود را خراب نمیکند .
چون انها مهاجر هستند هیچ دلبستگی نسبت به وطنشان ندارند.

>>>   شما تاجیکهااف ها و پشتون سینک های مهاجر کاری که کاری نتوانستید .
وطن را به صاحب بان اصلی اش یعنی ترکها وترک تبار( هزاره ها وازبک ها واگذارید )از چاپان وچین هم پیشرفته تر میسازند.شما دیگر در سر روی هم نمیزنید ومثل انسانها ی متمدن زندگی خواهید کرد .
ودر جهان شما را بعنوان انتحاری ودزد ووندی یاد نخواهند کرد.

>>>   دیگر آن زمان ها را خواب ببینید که گردشگران و توریست های خارجی با نیکر های کوتاه خود در شهر کابل گشت و گذار میکردند و در دکان های عتیقه فروشی شهر نو و کارته پروان و چهار راهی صدارت، خریداری میکردند.
حالا توریست دیوانه نیست که در یک کشور اسلامی و مذهبی که پر از نا امنی و انفجار و انتحار و نفرت از خارجی ها است، برای گردش بیاید. مگر در خواب ببینید.

>>>   یک لوده میزوف که تمام شاگردان هر روز بالایش ریشخندی میکردند بنام متفکر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است