>>>   در افغانستان هر ناممکنی، ممکن می شود.

>>>   همه چيز از بيچارگي است، مردم بايد خودشان هر كاره باشند.

>>>   اصلاً شغل اول اين فرد نرسنگ بوده اما از اين كه تعداد نرس ها بسيار زياد شده و بازار نرسنگ هم كساد گرديده ، اين ادم به موچي گري و پينه دوزي ، روي اورده است. اين كار وي قابل اغماض است اما گناه كبيرهء اين شخص اينست كه زرق دوا را در راه عام و در كنار جاده ؛ انجام ميدهد !

>>>   اختراع کفش ازطرف یکی ازکفش دوزان کشور
واقعاًخنده آوراست .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است