هرچند قرار شده است نیروهای نظامی تازه نفس امریکایی به افغانستان اعزام شوند در حالیکه در نشست اخیر شورای امنیت ملی آمریکا دونالد ترامپ رییس جمهور آمریکا، طرح پیشنهادی افزایش نیروهای نظامی در افغانستان را رد کرد و منابع نزدیک به کاخ سفید گفته است که آقای ترامپ درمورد چگونگی تاثیرگذاری نیروی پیشنهاد شده از جانب وزیر دفاع آمریکا در بحث جنگ افغانستان ابراز شک و تردید کرد و گفته است که باید دید این نیرو تا چه میزان بر اوضاع جنگی افغانستان تاثیربگذارد؟

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، داکتر محمد اکرم عارفی، استاد دانشگاه در برنامه «تحول» گفت: همانطور که تمام کارشناسان نظامی راجع به افغانستان اظهار نظر کرده اند، چه مقام های افغانی، چه مقام های ناتو چه آمریکایی ها و چه کسانی دیگر، به یک جمع بندی رسیده اند و آن این است که جنگ افغانستان فعلا راه حل نظامی ندارد و اگر هم راه حل نظامی نداشته باشد افزایش نیروی نظامی در یک سطح محدودی نمی تواند سرنوشت جنگ را تغییر دهد. پس به جای تلاش بیشتر در جهت تشدید جوانب جنگ یا جبهات جنگ باید در عرصه های سیاسی تلاش هایی صورت بگیرد.

وی، ادامه داد: به نظر می رسد که دولت ترامپ با توجه به تجربه هایی که در دوران اوباما صورت گرفت و افزایش نیروهای کافی که آمریکایی ها و ناتو در افغانستان داشتند به این جمع بندی رسیده است که این مقدار نیروی اضافی نمی تواند در تهیه سرنوشت جنگ تاثیرگزار باشد. بنابراین بهتر است که هیچ اقدامی برای افزایش تعداد نیروهای محدودی بین سه تا پنج هزار یا چهار نفرصورت نگیرد. این می تواند دلیل اصلی باشد. حتی ما می توانیم بگوییم که حتی اگر آمریکا نیروهای خود را افزایش می داد ما دچار یک تردید می شدیم که از یک طرف اگر جنگ راه حل نظامی ندارد چگونه بازهم به سوی تشدید جبهات جنگ و فضای جنگی، اقداماتی صورت می گیرد. آمریکا باید یک نوع مکانیزم بدیل را انتخاب کند وگرنه یک نوع سردرگمی در استراتژی می تواند تلقی شود.

عارفی، معتقد است، یقینا تصمیم گیری راجع به افغانستان، خیلی پیچیده است و افزود: به این معنا که در اینجا چه نظم ها و مجموعه های امنیتی، چه کشورها به صورت انفرادی که در اطراف افغانستان قرار دارند به چه حد با سیاست ناتو می توانند پیش روند و همسویی کنند. ناتو هم شاید یکی از آرزوهایش این باشد که تا ته فاز نظامی گری را در کنار آمریکا در سطح جهانی پیش ببرد. چرا که اروپایی ها چندان علاقمند به این نیستند که وارد مناقشات بحران های جهانی شوند. در یک موارد محدودی آمریکا وادار کرده است که اروپا یا ناتو وارد بحران های مسلحانه نظامی و جهانی گردد.

استاد دانشگاه معتقد است، سردرگمی جامعه بین الملل در مورد سرنوشت افغانستان وجود دارد و گفت: اروپا و بسیاری از کشورها گفته بودند که آمادگی زیادی برای افزایش نیرو و اعزام نیرو در افغانستان ندارند. اینها هم می توانند، یعنی هم خود ارگان ها و نهادهای دخیل در آمریکا و هم کشورهای منطقه و هم مجموعه هایی که در منطقه هستند به همین قسم ناتو و مجموعه آنها بعید است که به یک راه حل روشن رسیده باشند یعنی ما از اول هم احساس می کردیم که یک سردرگمی و ابهام بین جوامع مختلف، راجع به سیاست شان در افغانستان وجود دارد.

عارفی، معتقد است آمریکا کاملاً در افغانستان سردرگم است و افزود: آمریکا سعی می کند که در تمام نقاط بحران خیز در جنوب افغانستان، که ارتباط با یک سری منطقه حساس آسیایی دارد، ارتباط برقرار کند اما در بعضی جاها آمریکا هم دچار مشکل شده است به این معنا که سیاستی را که در خاورمیانه در پیش می گیرد با آن سیاستی که در جنوب آسیا در حوزه افغانستان در نظر می گیرد فرق دارد. پیدا است که آمریکا هنوز نتوانسته است این سه حلقه را با محوریت افغانستان به هم نزدیک بسازد. من اینطور می توانم بگویم که در حوزه جنوب آسیا اینجا یکی از بازیگران مهم پاکستان بوده است از زمان جهاد به این طرف آمریکا در اینجا نمی تواند دیدگاه پاکستان را در نظر نگیرد. چرا که هر نوع اقدام دراز مدت یا تغییر شرایط سیاسی در منطقه باید با توجه به دیدگاه پاکستان صورت بگیرد. این یک مساله است. چرا که پاکستان یک متحد استراتژیک آمریکا بوده است.

وی، در خصوص تصمیم آمریکا در رابطه با پاکستان بیان داشت: هنوز آمریکایی ها تغییر موضعی نسبت به پاکستان نداده و هنوز هم پاکستان تغییر موضع محسوسی نسبت به آمریکا انجام نداده است به این معنا که شرایط بین الملل تغییر کرده است در گذشته و در دنیای دو قطبی خود پاکستان بیشتر سعی می کرد که توازنش به یک قطب خاصی باشد و این معنادار بود. یعنی هر قدر که لنگر پاکستان و توجه پاکستان به سمت آمریکا بیشتر می شد معنایش این است که آمریکایی ها بیشتر در کنار پاکستان و حمایت پاکستان قرار دارد این یک پیامی را هم برای هند و هم برای روسیه منتقل می کرد ولی در شرایط کنونی که آن قطبیت بر هم ریخته و طرح ها و گزینه های متعددی به وجود آمده پاکستان سعی می کند بازی چندجانبه داشته باشد چرا همیشه خود را وابسته به یک قدرت خاص کند پس سعی می کند که در کنار آمریکا یک حامی جدی تر داشته باشد.

کد (30)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است