هر چند قاچاق موادمخدر در تخار تازگی ندارد و به گذشته های دور پیوند دارد اما این روزها دارد به قلب شهر گشت می زند و میخ اش را بر فرق شهروندان به ویژه جوانان مان می کوبد.

اینجا (چمن شهرداری) یگانه پارک تفریحی و ورزشی شهرمان است و آهسته آهسته دارد به بازار کوچک دست فروشان موادمخدر و پایگاه معتادین مبدل می شود. ادامه این وضعیت بدون شک بر روان و روحیه شهروندان مان به ویژه کودکان، نوجوانان،جوانان و حتی بزرگسالان تاثیر بدی می گذارد و سبب تشویق و روی آوردن آنان به این پدیده زشت می گردد اما آنچه در خور تامل است نادیده گرفتن این وضعیت از سوی پولیس که همه روزه در اطراف اینها گشت می زنند است.

پولیس به عنوان دستگاه محرک حکومت محلی، بسان گرگ چشم به جیب خورده فروشان و قاچاقچیان این مواد دوخته است و دارد بر بادی شهروندان مان را جشن می گیرند. خورده فروشان این مواد در زیر ریش پولیس حیات جوانان مان را به باد هوا می دهند و بر ریش پولیس نیز می خندند و حاکمیت نیروهای کشفی را زیر سوال می برند.

اطلاعات می رساند در برخی موارد پولیس نیز از این وضعیت سود می برد و تحایف بر جیب شان می ریزند. من به عنوان یک شهروند برای سرپرست فرماندهی پولیس تخار آقای سید جهانگیر کرامت پیشنهاد می کنم پیش از این که فاجعه خلق شود و دامنه این وضعیت گسترده شود جلو اینها را بگیرند و نگذارند که چند آدم تجارت پیشه که از خون مردم خود را تغذیه می کنند بر گرده های پولیس و مردم سوار شوند.

همچنین شهروندان عزیزمان نیز مسوولیت دارند تا در برابر این وضعیت مبارزه کنند و با نوشته های شان کارکرد پولیس را در این زمینه به چالش بکشند و نگذارند که آینده جوانان مان را چند آدم خونخوار به لبه پرتگاه ببرند.

شفیق

>>>   اگر پولیس به آنها مداخله کند از جیب خرچ خودش کم میشود

>>>   البته فرهنگ مردم ما همينطور است، كه بايد خانه ما ، كوچه ما، سرك ما، پارك ما ، درياي ما و اكثرً خود ما بايد مردار، گنده، بي سليقه و نا مرتب باشيم، و گرنه پاكستان نفوذش زيادتر از ما است، آب كمتر دارد، گرمتر است ولي باغها و پارك هايشان بسيار خوبتر از ماست،

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است