به گفته دولت وزیری، سخنگوی وزارت دفاع افغانستان، چند روز پیش نشستی سه جانبه میان مقام های پاکستان، ناتو و افغانستان در مورد مبارزه مشترک با داعش و تامین امنیت صورت گرفته است. در این نشست ضمن مباحث مفصل امنیتی مقام های پاکستانی در قسمت جلوگیری از ورود تروریستان به دولت افغانستان تعهد سپرده است. آیا اینگونه نشست ها تاثیری در بهبود وضعیت کشور خواهد داشت و به نفع افغانسان تمام خواهد شد؟

به گزارش شبکه اطلاع رسانی افغانستان (afghanpaper)، حسن رضایی استاد دانشگاه در برنامه «زاویه» گفت: در رابطه با پاکستان و افغانستان باید به چند نکته توجه نشان داد. اولا تجربه روابط معاصر دو کشور است که عمدتا در یک و نیم دهه اخیر که متاسفانه بسیار پیچیده شده و گاهی هم اشکال استخباراتی را به خودش گرفته و از آنجایی که افغانستان از یک موضع ضعیف تر وارد دیالوگ و گفتگو با پاکستان می شود، پاکستانی ها بیشتر به اهرم های فشاری که دارند تکیه می کنند و به همان مجاری استخباراتی که دارند و توان بازی که در منطقه دارند بیشتر به همان تکیه می کنند و چندان توجهی به صحبت های افغانستان یا دیدگاه افغانستان نکرده است و این تجربه ای است که ما شاهد آن بودیم.

وی افزود: نکته دوم این است که بی اعتمادی ها بسیار زیاد شده است. ما شاهد بودیم که مقام های ارشد افغانستان در این یک و نیم دهه اخیر بارها به پاکستان سفر کردند و از پاکستان دیدار کردند و در سطوح عالی با مقام های پاکستانی صحبت شد، با جنرالان پاکستانی صحبت شد. شاهد برگزاری اجلاس های مشترک بودیم که منجر به قرار داد امنیتی و استخباراتی و اطلاعاتی بین دو کشور شد که اینها اطلاعات شان را رد و بدل کنند اما نتیجه ملموس و دستاورد ملموسی تا امروز گرفته نشد و دولت افغانستان همچنان شاکی است که پاکستان به وعده های خودش صادقانه عمل نمی کند.

رضایی در ارتباط با نتیجه این مذاکرات می گوید: به همین دلیل در مراحل اولیه صحبت مستقیم دو کشور نتیجه نخواهد داد. هم به دلیل اینکه پاکستان از یک موضع برتر در این مذاکرات حضور پیدا می کند و هم به دلیل اینکه پل اعتماد بین دو کشور خراب شده و بی اعتمادی ها زیاد شده است. بی اعتمادی ها از طرف پاکستان است به هر دلیل که باشد چه واقعی باشد و چه توهمی باشد به هر حال بی اعتمادی است و این باعث شده است که پاکستانی ها برای خودشان یک کوهی از گله و شکوه را درست کنند که افغانستان این کارها را می کند و آن کارها را می کند و امنیت این مساله ملی ما را در منطقه به خطر می اندازد و افغانستان هم گویا کاری نکرده و پاسخش این است که ما کاری علیه پاکستان نمی کنیم و پاکستان متقاعد نمی شود و به همین دلیل است که بی اعتمادی ها بسیار زیاد شده است. هنگامی که بی اعتمادی ها بین دوطرف در هر سطح مذاکره بسیار زیاد شده باشد به لحاظ روان شناختی پیامد خاصی ندارد جز اینکه هر دو طرف بر سر مسایل به تعارفات بگذرانند هر دو طرف در سطح پایین مذاکره باقی بمانند و هر دو طرف مسایل امنیتی تر را مطرح نتوانند و هر دو طرف بر سر مسایل عمیق تر بحث نتوانند. این تجربه نیم قرن اخیر و روابط پاکستان و افغانستان بوده است.

استاد دانشگاه برای استفاده بهتر افغانستان از اینگونه نشست ها می گوید: بهترین راه این است که در این اجلاس، دولت افغانستان هشیاری خودش را حفظ کند. بهترین راه این است که افغانستان وابسته قدرت های بزرگ که به هر حال در منطقه هم در افغانستان و هم در پاکستان منافع دارد و پاکستان یکی از همپیمانان استراتژیک آمریکا به شمار می رود و هنوز هم در منطقه به شمار می رود بهتر است که از این مجرا وارد شود و از این لحاظ من امکان دارد این مذاکرات مقدماتی و اولیه خوب باشد. آمریکا در حال حاضر همچنان هم، همپیمان استراتژیک آمریکا است و باقی می ماند و در این هیچگونه تردیدی وجود ندارد. پس نمی توانیم انتظار داشته باشیم که آمریکا طبق وعده اش عمل کند و در مذاکرات جانب افغانستان را بگیرد. در این میان کاری که افغانستان می تواند انجام دهد این است که سخت به فکر منافع ملی اش باشد. اگر نمی تواند کاری کند که بسیار به نفع افغانستان باشد حداقل راهی را برای مذاکره انتخاب کند که همه چیز به ضررش هم تمام نشود.

کد (30)

>>>   شوونیست ها میخواهند هم غرب را دراختیار داشته باشند هم شرق را:
سفرآقای کرزی به روسیه ویکی از کشورهای عضو پیمان شانگهای به قصد فضا سازی برای تحقق برنامه های کلان شوونیست ها است. یعنی می خواهند هم غرب را دراختیار داشته باشند هم شرق را. این کوشش های مستمر و سازمان یافته وبرنامه ریزی شده در اوضاع واحوالی رخ مینمایند که بقیه مدعیان وتیکه داران قومی به پست های کوچک و درآمدهای شخصی پول وثروت وحضور سمبولیک درهیرارشی قدرت قانع شده اند وتوان و شهامت مقابله کردن با شوونیزم را درسمت وسوی تغییررادیکال وبنیادین وعدالت خواهانه ندارند .بنا براین پیشاپیش هشدار می دهم جوانان آگاه باشند، برای هرنوع اقدامی که ضرور افتد ودرست تشخیص داده شود، در همه حال دربرابر تمامیت خواهان وبی عدالتی ها وقانون شکنی های شان بی تفاوت نخواهیم ماند.
لطیف پدرام

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است