جنگ در افغانستان از ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۴ (همچنین جنگ آمریکا در افغانستان به دوره‌ای از جنگ در افغانستان اشاره می‌کند که در پی حمله القاعده به رهبری اسامه بن لادن به نیویورک و واشینگتن در ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ آغاز شد. در پی آن جورج دبلیو بوش رییس جمهور آمریکا به گروه طالبان هشدار داد که گروه تروریستی القاعده را از افغانستان تحویل آمریکا دهد.
به دنبال خودداری طالبان از پذیرش درخواست آمریکا فرمان حمله به افغانستان در ۷ اکتبر ۲۰۰۱ میلادی با نام رسمی عملیات بلندمدت آزادی (به انگلیسی: Operation Enduring Freedom) صادر شد.

انگلیس از سال ۲۰۰۲ میلادی فعالیت‌های نظامی مستقل خود را آغاز کرد. هدف اصلی این جنگ، مبارزه و از بین بردن القاعده، طالبان و حامیان آن بود. تقریباً یک ماه بعد رژیم طالبان سقوط کرد و با برگزاری کنفرانس بُن حامد کرزی به قدرت رسید و در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به مقام ریاست جمهوری برگزیده شد. این جنگ ده‌ها هزار تلفات مستقیم غیرنظامی برجا گذاشت. بیش از ۴۰۰۰ سرباز آیساف و پیمانکاران غیرنظامی، ۱۵۰۰۰ نیروهای امنیت ملی افغانستان و همچنین بیش از ۲۰هزار غیرنظامی کشته‌شدند. پس از ۱۳ سال جنگ مداوم، در در ۲۸ دسامبر ۲۰۱۴ ناتو و ایالات متحده رسماً به عملیات جنگی در افغانستان پایان دادند و تمامی مسوولیت‌های امنیتی را به دولت افغانستان واگذار کردند. از این‌رو دورهٔ جدیدی از جنگ در افغانستان از ۲۰۱۵ تاکنون آغاز شد.

بعد از رد طالبان مبنی بر قطع کردن پشتیبانی از القاعده، دولت ایالات متحده عملیات نظامی خود را در ۷ اکتبر ۲۰۰۱ در افغانستان آغاز نمود. تیم‌هایی از بخش عملیات‌های خاص (Special Activities Division)، سیا اولین نیروهای آمریکایی بودند که پای به خاک افغانستان برای جنگ گذاشتند. آنها بعداً همراه با نیروهای ویژه نظامی آمریکا که با نام مستعار «کلاه سبزها» (Green Berets) نیز شناخته می‌شوند، گروه نیروهای ویژه ۵ام و دیگر واحدهای نظامی از فرماندهی نیروهای ویژه ایالات متحده ادغام شدنداین نیروهای بیشتر همراه با نیروهای افغان مخالف طالبان (بیشتر اتحاد شمال) کار می‌کردند. بریتانیا و استرالیا نیز بعداً نیروهای ویژه‌ای را برای حمایت از نیروهای آمریکایی و افغان وارد افغانستان کردند که با حمایت بسیاری از کشورها روبرو شد.

در ۷ اکتبر ۲۰۰۱، حملات هوایی به شهرهای کابل، جلال‌آباد و فرودگاه بین‌المللی قندهار در شهر قندهار که مرکز اصلی رهبر اصلی طالبان ملا عمر بود شروع شد. شبکه سی‌ان‌ان اجرای منحصربه‌فردی را از بمباران کابل به رسانه‌های آمریکایی در ساعت ۵:۰۸ دقیقه روز هفتم اکتبر ۲۰۰۱ عرضه کرد.
در ساعت ۱۷:۰۰ به وقت جهانی، رییس جمهور بوش حملات را در تلویزیون ملی آمریکا تأیید کرد و نخست وزیر پادشاهی متحده تونی بلر بریتانیا را در این جنگ خاطرنشان کرد. بوش اعلام کرد که مراکز نظامی و تربیت تروریستی طالبان را هدف قرار خواهند و همچنین برای زنان، مردان و کودکان افغانستان نیز غذا، دارو و نیازهای عمومی انداخته خواهد شد. ویدئوی از پیش ضبط شده‌ای از اسامه بن لادن پیش از شروع این حملات نیز عرضه شده بود که حملات به افغانستان را محکوم کرده بود. شبکه خبری عربی الجزیره اعلام کرد که این ویدئوها را کمی پیش از شروع حملات دریافت نموده بودند.

از حدود یک ماه جنگ رژیم طالبان سقوط کرد و با برگزاری کنفرانس بُن حامد کرزی به قدرت رسید و در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به مقام ریاست جمهوری برگزیده شد.
نیروهای قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در جریان شورش ۲۰۰۱ هرات، به نیروهای نظامی آمریکایی در فتح هرات و ساقط کردن رژیم امارت اسلامیِ طالبان در آن شهر، یاری رساندند. فرماندهی نیروی‌های ایرانی بر عهده سرلشکر ایرانی، رحیم صفوی بود. مأمورانی از سیا در کنار نیروهای کنترل عملیات، در تهران، به طور مستقیم، عملیات را زیر نظر داشتند.

در پایان سال ۲۰۰۹ تعداد غیرنظامیان این جنگ بیش از ۹۵۰۰ نفر برآوردشد. سازمان ملل متحد در سال تعداد کشته‌های سال ۲۰۰۹ را ۲۴۰۰ نفر اعلام کرد، که تعداد ۱۴۰۰ نفر از آنها به دست طالبان و ۴۶۵ تن به دست نیروهای نظامی بین اللملی کشته شده‌اند. این در حالی است که در همان سال دولت افغانستان تعداد کشته شدگان را ۲۱۰۰ تن و و تعداد زخمی‌ها را ۳۷۰۰ تن اعلام کرد. در حال حاضر آمار دقیقی از تعداد کل کشته شده ها از آغاز این جنک در سال ۲۰۰۱ تا به حال در دست نیست، اما طبق مطالعات پروفسور مارک هرولدکه در روزنامه گاردین منتشر شد، فقط در سه ماه اول جنگ بیش از ۴۰۰۰ تن کشته شده‌اند. تنها در سال ۲۰۰۹ بمب‌های دست ساز و مین‌های کنارجاده‌ای ۱۰۵۴ نفر قربانی گرفته‌است.

سهیلا صمیم

>>>   ازهمان شروع دراز مدت بوده

>>>   این ها را که گفتی درست است اما در اینده همه ملت خیلی هوشیار و موا ظب باشیم مهم ترین
خطر خطر ناک ترین خطر از طرف یک ماری زخمی است داره ملت را تهدید میکند و اون یک ماری زخمی
گلبدین همیشه شکست خورده است
جاغوری

>>>   چه خوب است ژورنا لیستان تحقیقی ما حد اقل همین روایات را مکتوب کنند و از امروز به بعد تا حد ممکن وقایع روزانه ثبت کنند تا مواد خام تاریخ نگاران آینده شود.
یک پروژه تحقیقی اگر راه انداخته شود و تمام آمار و ارقامی را که سخنگویان رسمی نهاد یای امنیتی در اختیار عامه قرار میدهند همراه با آمار هاییکه منابع رسمی طالبان در اختیار قرار میدهند این همه جمع آوری شود و یک تحلیل و تدقیق صورت بگیرد و نتیجه آن به گونه مفصل نشر شود که هم ثواب شود و هم خرما
طارق

>>>   Ayendagan
#_طالب،
با اين لباس در گوچه و بازار ميگردد، در خانه هاى مردم سنگر ميگيرد، ارگ حمايت و پشتيبانى اش ميكند ، تلويزيون ژوندون و شمشاد برايش تبليغ ميكند، كرزى بيشرمانه از آن دفاع ميكند و اتمر مردم را تحديد به مجازات ميكند....

>>>   Moqeem Ahmadi
پانزدهم میزان درست شانزده سال پیش اشغال مستقیم نظامی غرب به رهبری آمریکا که سال ها پیش بوسیله رهبران جهادی و بعدن بوسیله گروه های تروریستی دهشت افگن و به همکاری و حمایت مستقیم پاکستان زمینه سازی گردیده بود آغاز گردید .
این اشغال مدت شانزده سال است که به بهانه مبارزه با تروریزم و با نصب تحمیلی گروه های مزدور شان در حاکمیت ادامه دارد که شور بختانه نه تروریزمی ازبین رفت و نه هم آرامشی در سرزمین ما حکمفرما گردید و هنوز هم در ابهام است که آیا این آرمان مردم مظلوم ما بالاخره پیاده خواهد شد ویا نه ؟
امروز سه پلان شوم کشورهای استعماری جهانی به رهبری آمریکا ، کشور های مغرض منطقه وهمسایه ها و گروه های فاشیستی شیونیست برتریجوی قومی قبیله که با استفاده از فرصت بدست امده(نیرو وامکانات کشور های قدرتمند استعماری) در حال اجرا و عملی شدن است .
نکته قابل مکث اینست که تمامی کشور ها هر کاری که می کنند اگر مداخله و یا اشغال فقط بخاطر تامین منافع ملی شان می کنند .
اما گروه های مزدور حاکم در کشور نام نهاد افغانستان ما همیشه در جریان حاکمیت شان با زیرپا نمودن منافع ملی بخاطر قرار گرفتن در حاکمیت مطلقه مرکزی و تحقق اهداف شوم برتری جویی قومی شان چار دست و چهار پا در خدمت بیگانگان قرار گرفته ، کشور را به میدان رقابت های نظامی و استخباراتی بیگانگان قرارداده و دچار بحران عمیق نموده و به لبه تجزیه و نابودی کشانیده اند .
سوال اینجاست که آیا این گروه های مزدور شیونیست تا چه وقت خواهند توانست به زور بیگانگان بر خلاف منافع ملی خود را بالای مردم مظلوم ما تحمیل نمایند و هم چنان
تا چه وقت این کشور های استعماری خواهند توا نست سرزمین ما را در اشغال داشته باشند ؟

>>>   Kamali
مردم عجب در احساس و عواطف کنک بند مانده اند. گناه شان هم نیست یک کشور عقب مانده فقیر باید همینطور خیالبافی نماید. آنچه عملا" دیده میشود همانا ذلت و بی عزتی کشور های اسلامی میباشد. افغانستان سنگ مسلمان بودن را از همه بیشتر به سینه کوبیدو با لاخره در زیر پای کافران کعصف الماکول گردید. همین حالا افغانستان را نه ایران کمک مینماید و نه عربستان سعودی. فقط افغانستان بکمک مسیحی ها که نه به حدیث باور دارند و نه به پیغمبر نان و روزی داده میشود. شصت و دوفیصد از بودجه دولت افغانستان از پول خیرات کافران تامین میشود. رئیس جمهور افغانستان توسط کافران مقرر میشود. و این برادر ما بعیوض اینکه چشم های خودرا باز کند و به واقعیت های زندگی متوجه شود، در فکر های عجیب و غریب دیگری میباشد. خداوند متعال این برادر مارا بسوی روشنی و کار گرفتن از سنجش و حساب و عقل رهنمائی کند.

>>>   به Kamali :
آدم در عجب می ماند در روحیات شما مردم افغانستان . همیشه همه مردم دنیا را مقصر میدانید . از همه طلب کارید . شما در اداره کردن سرزمین خود درمانده اید این را ذلت و بی عزتی کشورهای اسلامی می دانید . آن شخص دیگر ( Moqeem Ahmadi ) قبل از شما از پلان شوم کشور های مغرض منطقه وهمسایه ها می گوید . شما می گویید :همین حالا افغانستان را نه ایران کمک مینماید و نه عربستان سعودی. من به عربستان کار لدارم . ولی ایران ، چکار می تواند برای شما بکند ؟ وقتی ایران درگیر بزرگترین جنگ تاریخ معاصر خود با صدام بود دولت های شما ببرک کارمل و حفیظ الله امین بهترین رابطه را با صدام داشتند . دولت مجاهدان که دولت مستعجل بود . دولت طالبان که آمد به شدت ابرانی ستیز بود و حتی دیپلمات های ایران را سر بریدند . بعد از طالبان هم که کشورتان متحد استراتژیک آمریکا است که بزرگترین دشمن ملت ایران است .
رسانه هایتان مداوم در حال شایعه پراکنی و تحریک احساسات مردم بر علیه ایران هستند . با اینحال اکثریت مردم ایران نسبت به مردم افغانستان احساس دوستی و همدردی دارند و البته مردم افغانستان هم همین طور هستند . کشور خودتان را با دست های خودتان بسازید و با هر چه دارید سر کنید ، که محتاج کافر و مسلمان نباشید .
شهروند - ایران

>>>   افغانستان حتی نمی تواند نان خالی مردم خود را تاًمیثن کند، زیرا حاکمیت ملی و ثبات سیاسی در افغانستان نیست و در بلبشور خانه هم نمی توان سرمایه گزاری کرد.والله به نظر من آمریکایی بودن و به آزادی و حق حاکمیت مردم و قوانین حقوق بشر جهان معتقد و پایبند بودن هزار بار بهتر از وحشیهای .....مانند طالبان و حکمتیار و غیره در افغانستان می باشد،

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است