ما برای فایق امدن بر دشوارِهای کنونی، نیاز به یک همسویی ملی داریم، همسویی که بتواند تمام حلقات قومی، دینی و سیاسی را دور یک محور جمع کند. اگر نتوانیم این همسویی کلان ملی شکل دهیم، ما محکوم به تکرار شدن همین وضعیت خواهیم بود که الان شاهدم، این قصه ادامه خواهد داشت و ما قربانی های زیاد خواهیم داد.

طالب، داعش و القاعده دشمن یک قوم خاص در این کشور نیست، بلکه دشمن همه کسانی است که در این جغرافیا نفس می کشند. اتفاقات چند سال پسین نشان داده است که هیچ گروه، قومی از وحشت مشتِ کثیف و بی‌وجدان به نام طالب در امان نخواهد بود، این وحشی ها بر زن، کودک، پیر و جوان ما رحم نخواهند کرد، پس بر ماست که متحدانه در برابر این وحشی ها بایستیم و جلو جنایات شان بگیریم.

تجربه چند سال اخیر نشان داده است، که حلقات تروریستی، استخبارات منطقه و باند های جنایی و تبه‌کار از شگاف های قومی، دینی و طبقاتی در این کشور سوی استفاده کرده است، بخش قابل ملاحظه از سربازان و مزدوران شان را با استفاده از همین وضعیت، از مردمان همین خاک گرفته اند، و دو باره در برابر همین خاک و مردم به کار برده اند.

همین ها که دیروز با دو موتر بمب به فرمانده‌ی پکتیا حمله کرده اند، و صدها انسان بی گناه و بیچاره این وطن را به خاک و خون کشیده اند، مطمین باشید که شمار قابل ملاحظه شان از بچه های همین وطن اند، و به ولایت های دور و بَر پکتیا تعلق دارند، و با ابزار قرار گرفتن دشمن، آمدن زن و بچه خود و برادران خود شان را کشتند، و همه را به خاک و خون کشانیدند.

حکومت باید تمام راه های که زمینه را برای ابزار قرار گرفتن بچه های این خاک فراهم می کند، مهار کند، این به باور من مهم است. اگر در این راه کارِ نشود، اگر ما نتوانیم جلوی تفوق طلبی های قومی و سیاسی را بگیریم، اگر شکاف های طبقات و دینی ادامه داشته باشد و... این سیاه روزی ما را هم پایان نخواهد بود و به نوبت خواهیم مُرد و این وطن روی ابادی و رفاه را نخواهد دید.

کیومرث آذریان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است