موضوع هدف قرار گرفتن قوماندانی امنیه پکتیا با هاموی های دولتی بار دیگر اذهان عمومی را درخصوص عدم اراده حکومت و حامیان آمریکایی آنها را در آوردن ثبات مشوش کرده است. روشن است که دست اتهام بردن به سمت دشمن بیرونی راه حلی نیست که بتواند دوام زیادی بیاورد و نیاز مبرم است که در بخش استخبارت کشور، نهادهای امنیتی و کسانیکه این افراد به آنها وابستگی دارند نگاه واقع بینانه و رسیدگی درست بشود.

به گزارش شبکه اطلاع رساني افغانستان(afghanpaper)، محمد آگل مجاهد، آگاه مسایل نظامی درگفتگو با "خط کابل" گفت: جنگ افغانستان، جنگ چهار جنگجوی پا برهنه نیست بلکه جنگی نیابتی میان استخبارات و قدرت های بزرگ است.

مجاهد می گوید: در کنفرانس مسقط، یکبار دیگر تعهدات عملی نشده پاکستان مرور شد، تعهدات همین است که باید مردم را به خاک و خون بنشاند و در این بین ما نیز فرصت ها را یک به یک از دست می دهیم و فریب حرف های پاکستانی را می خوریم.

این نظامی پیشین با تاکید بر اینکه تدابیر امنیتی در کشور ضعیف است اظهار کرد: بارها و بارها تکرار کرده ایم که تازماینکه ارگان های کشفی درست تعلیم، تربیت و تقویت کیفی و کمی نشوند اوضاع به همین شکل ادامه می یابد، این مهم یکی از وظایف مبرم و اصلی امنیت ملی کشور است.

وی، درخصوص هدف قرار گرفتن پولیس در حملات هراس افکنانه می گوید: پولیس ارگانی است که وظیفه اش تنفیذ قانون است. دشمنان توان رویارویی در جبهه های مستقیم با نیروهای امنیتی را ندارند و از طریق حمله بر پولیس می خواهند آن جوانان کشور را مورد تهاجم قرار دهند.

این آگاه نظامی تصریح کرد: تا زمانیکه یک واقعه در نطفه خفه نشود و در میان دشمن نفوذ و از پلان آنها آگاهی نداشته باشیم اینگونه حوادث نه ناامنی اول و نه ناامنی آخر است اما متاسفانه که ما مردم فراموشکاری هستیم و موضوع پکتیا نیز همانند صدها مورد حمله وحشتناکتر چند روز نقل مجالس می شود و سپس فراموش می شود.

مجاهد اضافه کرد: به رییس جمهور کشور بحیث یک نظامی کوچک پیشنهاد می کنم که این مردم حاضرند نان نخورند اما شما استخبارات آنها را تقویت کنید تا از کشتار نجات پیدا کنند.

وی درباره همکاری عده ای در حکومت تحت عنوان ستون پنجم با مخالفان در سازماندهی حملات خونبار بیان کرد: شکی نیست که در به انجام رساندن این حملات دست زورمندان و قدرتمندان وجود دارد. در حمله پکتیا معلوم است که هاموی ها مربوط به کدام ارگان بوده و در کجا بدست نیروهای مخالف افتاده است اما چرا آنها را با یک طیاره هدف قرار نداده ایم؟

این نظامی پیشین کشور تصریح کرد: اینکه چرا هاموی ها هدف قرار داده نشد، به این معنا نیست که ارگان های کشفی همه خواب هستند و هاموی ها بدست دشمن افتاده است! مسوولین باید پاسخ بدهند که هاموی ها در کجا نگهداری، چطور مملو از مواد انفجاری شده و چطور به قوماندانی رسیده است! و چرا جلویش گرفته نشده است؟

مجاهد، معتقد است که دست هایی از داخل در به هدف رساندن حملات دست دارند و بیان می کند: مخالفین دولت روزانه با هاموی ها، تانک ها و رنجرهایی که از وسایط امنیتی گرفته اند در گروه های صد و هزار نفری تجمع می کنند و کنفرانس ها و بیانیه های مختلف می گیرند که رسانه ها نیز آنها را ثبت می کنند و نمایش می دهند؛ آیا حکومت خبردار نمی شود؟ چرا یک طیاره بالا نمی کند و تجمعات را هدف نمی گیرد؟

این آگاه سیاسی تصریح کرد: یک نفر که از جان خود گذشته است دیگران را هدف قرار می دهد هرچند که خود وی هم کشته می شود ولی مهم این است که چرا ما اقدامات پیشگیرانه نمی کنیم. وقتی وکیلی به رسانه می گوید که به استخبارات تلفن زده و گفته است که سه هاموی و دو رنجر در فلان جا توقف کرده اند و آنها با طیاره بزنید، حکومت توجهی نمی کند و همان هاموی ها صدها انسان را به خاک و خون می کشاند این مسایل نشان می دهد که تدبیر درباره حکومت و بزرگان نیاز است.

وی افزود: در راس ارگان های امنیتی باید اقدامات قوی تر صورت بگیرد و برای کسانیکه غفلت می کنند باید مجازات سنگین در نظر گرفته شود چرا که تا زمانیکه سیستم مجازات و مکافات جدی گرفته نشود، این حال ادامه دارد.

کد (26)

>>>   سلام هموطنان گلم شرمنده ام که این حرف هارا میزنم. اولا از همه معذرت. میخواهم اما باید حرفی دلم را بگویم مثلیکه از روزی اول بند ناف ما مردم افغانستان را با خیانت و جنایت بریده اند همین مسله باعث همه ی بد بختی های ملت ما شده است در طول تاریخ معاصر یعنی از روزیکه مملکت ما به اسم افغانستان رسمیت پیدا کرد ما یک رهبر یا بزرگی نداشتیم که به افغانستان از صدق دل خدمت کرده باشد تغیر در طرز فکر و اعمال ما لازم و ضروری است وگر نه تا صد سال دیکه هم همین طور شور بختانه به اینزنددگی ننگین خود ادامه خواهیم داد

>>>   اگر غنی عاملین و همکاران شان را افشا نکند معنی اش این است که خودش با طالبان همدست است.

>>>   Khalid
امرالله صالح در مورد حوادث خونبار اخیر در صفحه اش نوشته است:
من می دانم اما نمی گویم
استاد سیاف هم چندی قبل گفته من میدانم شب نامه و اطلاعیه طالبان در وزیر اکبر تهیه میشود اما افشا نمیکنم.
حاجی در پارلمان گفت اسنادی دارم که نشان میدهد اتمر رهبر داعش است اما نشان نمیدهم
با این نمیگویم نمیگویم گفتن ها جز اینکه خود را نزد ملت بیشتر مسوول بسازید.
یا واقعا حرفی برای گفتن ندارید فقط میخواهید خود ها را بزرگ جلوه بدهید و یا هم از این نمیگویم گفتنها حق السکوت بدست میاروید بگفته معذ.ف { بلا ده پس ملت}

>>>   هروز جلال آبادی
و برای آن جوانان تاجیک چه میگویند که از شمال ، غرب و حتا مشرقی میایند و در هلمند ، ارزگان و پکتیا از عزت و شرف و ناموس پشتونها دفاع میکنند و جان های شیرین خوده فدا میکنند ؟

>>>   راحم‎
مجیب الرحمن رحیمی سخنگوی ریاست اجرایه بعد از حادثه پکتیا ، غزنی و کندهار نوشته بود : همراه با ریس اجرایه به گردیز رفتیم شفاخانه گردیز پر از زخمی ها بود ، اما همه میگفتند تا خون در رگ ماست از وطن دفاع میکنیم و بعدش همان شعر مشهور قهار عاصی را در اخیر نوشته اش علاوه کرده بود که به خانه خانه رستمی به خانه خانه آرشی چی سربلند مردمی .
من با خواندن آن نوشته حد اقل توانایی حکومت را حس کردم که اینها برای مردم دیگر حرفی ندارند بجز از تشویق مردم برای مردن
حالا منتظر هستم که بعد از دو حمله در مسجد یکی در کابل که برادران اهل تشیع را به خون کشاند و دیگر در غور که به شمول شهادت سی هموطن غوری ، یکی از فرماندهان ارشد حزب جمعیت که در قلب طالبها هراس می افروخت نیز به شهادت رسید ، جناب رحیمی باز چگونه مردم را تشویق به مردن میکند ، و ضعف و ناتونایی خودشان را گاهی در عقب دیوان عاصی و گاهی چیزی دیگر پنهان میکند .

>>>   حالا من فهمیدم که چرا امریکایی ها وسایطی را که در جنگ باقی می ماند بمبارد می کرد تا از استفاده باز ماند.

>>>   پاسخ به بهروزجلاابادی !
شماازخوددفاع کنید تاجک هیچ وقت ازپشتونها دفاع نکرده ولی پشتونهااست که شماهستید اگرنی نام ات بهروزوف میبود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است