رکس تیلرسون وزیرخارجۀ امریکا به بگرام مرکز نظامی امریکایی ها در کابل آمد، متاسفانه کسی به اشرف غنی خبر نداد که ایشان از راه هوا تشریف می آورند؛ همین شد که اشرف غنی از راه زمین رفت و دست لطیف و نرم داکتر عبدالله را گرفت و از حنیف اتمر تا چایدار باشی داخل ارگ را گفت برویم دیدن تیلرسون که ثواب دارد...

داکتر عبدالله هم با لبخند ژوکوند قبول کرد و حتی به مشوره های چایدار باشی داخل ارگ که معتقد بود این دو نفر باید عُرف دیپلوماتیک را رعایت کنند گوش ندادند.

اشرف غنی در ابتدا در ملاقات با رکس گفت: جناب اعلاحضرت به پیش ما خوش آمدید، بعد متوجه شد که باید بگوید ما پیش شما خوش آمدیم و اینکه در سرزمین شما یعنی بگرام آمدیم در پوست خودمان نمی گنجیم، بعد احساس کرد که بگرام در کابل است و کابل هم در افغانستان....

عجب افکار لجوجانه ذهن رییس جمهور را آزار می داد به همین خاطر رو به چایدار باشی داخل ارگ کرد و گفت: ما آدم های چندان خودخواهی نیستیم؛ اگر رکس پیش ما نیامد ما پیشش می رویم، بگرام و ارگ ندارد؛ هر دو پانزده یک سی است و از اینکه ایشان ما را در ملکیت خودشان به حضور پذیرفتند خوشحالیم.

در ضمن این چایدار باشی هم همین حالا باید از وظیفه برکنار شود تا در مورد صلاح الدین تیلرسون وزیر خارجۀ عزیز ما چیزی نگوید ...

مهدی ثاقب

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است