سال 2006 کنفرانسی از سوی ناتو برای هماهنگی نهادهای نظامی و غیرنظامی در شهر بروکسل راه اندازی شده بود. در این کنفرانس رهبران برخی از نهادهای مهم حامی افغانستان سخن گفتند و سپس گفت‌وشنودی راه اندازی گردید.

در این کنفرانس دو شهروند افغانستان دعوت شده بودند که یکی آقای آصف رحیمی والی فعلی هرات و دیگری من بودم. ما هر دو بر حمایت جامعه جهانی برای بهبود زیرساختارهای افغانستان تاکید داشتیم. به باور ما زیر ساخت‌ها به ویژه راه‌های زمینی و هوایی نقش مهمی برای تامینات اجتماعی داشت.

به یاد دارم آقای سمیت پاولسن که در آن‌زمان معاون بانک جهانی در امور حمایت‌های بین‌الملل بود سخنرانی کرد و گفت که این نهاد نزدیک به دوصد میلیون‌دالر را برای خرید برق از آسیای میانه به دولت افغانستان ویژه کرده است. این سخنرانی مورد استقبال زیاد قرار گرفت اما ذهن مرا مشغول پرسش‌های زیادی ساخت.

من در ضیافتی که برای‌ما راه اندازی شده بود با آقای پاولسن که شهروند فنلاند بود داخل صحبت شدم. پس از مفاهمه و سپاسگزاری از حمایت‌های آن نهاد پرسیدم:«فکر نمی‌کنید به جای خرید از منابع برقی آسیای میانه، بهتر باشد همین مخارج بالا را برای بازسازی و یا اعمار بندهای تولید برق بر فراز رودخانه‌های افغانستان مصرف کنید.»

پاسخی که من از پاولسن گرفتم خیلی عجیب بود. او گفت:«بیشترین پول‌های بانک جهانی در مالکیت امریکا است. استفاده از منابع آن باید با این پالیسی‌ها هم‌آواز باشد».

آنگاه پی بردم که امریکایی‌ها با این کار آسیای میانه و افغانستان را در انحصار فکری و سیاسی خود محصور خواهد کرد. ورنه با دو سال خرید برق آز آسیای میانه، بندهای برق افغانستان خودکفا می‌شدند.

به یاد گفته معروفی از اولاف پالمه نخست وزیر فقید سویدن افتادم که در سال 1986 به گونه مرموزی ترور شد:«غرب با انحصار اقتصادی، جهان سوم را گروگان گرفته است». حالا هر زمانی‌که پرچوی‌های برق را در کابل می‌بینم، پاولسن یادم می‌آید.

ستیز

>>>   در آن زمان بخاطر رفع عاجل عدم موجودیت برق در افغانستان، انتقال برق از خارج ضرور بود.
اما بعدآ باید دربودجه انکشافی دولت، سالانه مقدار معینی بودجه غرض ساخت بند های برق آبی و بادی و آفتابی و غیره در نظر گرفته میشد که به مرور زمان از واردات برق از خارج بی نیاز میشدیم.
شما یک بار در نظر بگیرید که بند سلما در چند سال در افغانستان ساخته شد؟آیا باید مدت ده سال منتظر تکمیل شدن یک بند برق میشدید تا خانه های مردم روشن میشد؟
و یا این که مثل سرک ها بند های برق را نیز به قرار دادی میدادید و عاجل ساخت و ساز میشد و چند سال بعد با در نظر داشت کیفیت پایین ساخت ساز، بند برق خراب میشد و سیل جاری میشد و خانه های مردم را آب میبرد و برق نیز قطع میشد.
بنأ این یک کار موقت بود ،نه دایمی.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است