آیا وضعیتی برآمده از دل چنین «افتضاح» سزاوار مردم افغانستان است؟ حالا خوشبختانه رابطه ما با جهان خیلی گسترده شده است. حداقل 30 درصد جمعیت افغانستان در خارج از کشور زندگی می‌کند و 10درصد هم‌میهنان ما روزانه از طریق رسمی و یا رسانه‌ای با جهان در تماس است. رسانه‌های اجتماعی جهان‌ را کوچک‌تر از دهکده‌ای ساخته است. تجارب جهان حتی کشورهای بدنامی چون پاکستان نشان داده‌است حکومت‌هایی‌که بر بنیاد تقلب شکل گرفته‌ اند، مسیر مشروعیت نظام‌های سیاسی را دچار آسیب‌های جبران ناپذیر می‌سازد. کوچک‌ترین تلقب در روند دولت‌سازی سبب رفتن حکومت‌ها و مداخله ساختارهای نظارت و تنفیذ قانون می‌شود. ارتش، پولیس و استخبارات ضامن اراده ملی و سلامت نظام‌های سیاسی در جهان هستند.

اما در کشور ما مقامات دست اول حکومت‌ کرزی پرده از روی تقلب‌های کلان که هم‌ردیف خیانت ملی هستند، بر می‌دارند. آنها می‌خواهند بگویند که این حکومت از طریق تقلب ساختارمند توسط حکومت، بر گرده مردم نشسته‌اند. آنها می‌گویند شما رییسان پوشالی و تقلبی هستید که عملکردتان مشروعیت، مقبولیت و رضاییت مردم را با خود ندارد اما آب از آب تکان نمی‌خورد مثل اینکه عالیجنابان(که از همین انتخابات تقلبی زاده‌ شده‌اند)، حتی یک واکنش نشان نمی‌دهند. معنای این کار چنین است:«شما مردم گوسفندی سزوار حکومتداری ما هستید. ما باز هم می‌آییم و شما به ما رای خواهید داد» از اینرو یکی رفتن به امریکا، روسیه و لندن را با ژست‌های «رهبرانه» ترجیح می‌دهد و دیگری ادعای سرقوماندانی اعلی را عمری برای خود ضمانت کرده است.

واقعیت این است که ما از نبود فرهنگ سیاسی سازنده رنج می‌بریم. احزاب سیاسی که مبتذل‌ترین «اپوزسیون» را می‌سازند، نیز خاموش هستند. چون این به اصطلاح اپوزسیون با یکی از جوانب جنایت هم‌کاسه است. پارلمان که مشغول پاک‌سازی افتضاحات خود است کوچک‌ترین دستاوردی که شفافیت‌زا باشد، ارایه نکرده است. نهادهای قضایی و عدلی منتظر هستند تا سرقوماندان اعلی چه سفارش می‌دهد. سابق‌ها می‌گفتیم که اگر جامعه جهانی در زمینه کاری کند. حالا که آقای ترامپ گفته ما را به دولتداری تان غرضی نیست فهمیده می‌شود که چنین حالتی امریکا را نیز خوش‌نود ساخته است.

ملک ستیز

>>>   داکتر صاحب : چند مراتبه مردم به خیابان ها برامدند و خواستهای مشروع شان را بطور مسالمت آمیز در موارد مختلف ابراز کردند . چه شد در همه تظاهرات مردم بیگناه به خاک و خون بنام داعش و طالب کشانیده شد. و نه داعشی را کسی پیدا کرد و نه طالبی را.
این حوادث مهندسی شده توان و جرات را از مردم را گرفته و کسی نیست که باز به سرک هابرامده تظاهرات نمایندو خواست خود را مطرح کنند . در مورد اپوزیسیون باید گفت که آنها همه با پول و چوکی تطمیع می شوند زیرا مخالفت آنها نه به منظور اصلاح بلکه به منظور وند است و بس و غنی هم آدمی که وند را بهترین وسیله دریافته است.

>>>   آقای ستیز درود بر شما ، کشور افغانستان در لبه پرت گاهی قرار دارد که هر لحظه در شرف افتادن و خیزش است ، افتادن که سالها است در تعصب کور کورانه اجنبی های داخلی و خارجی در تقلا است که خودشه نجات بده ، توانایی همچو کاری رو در خودشه نمی بیند و نمی تواند ، خیزش که خود جوش باشد وجود ندارد چون که همه حقوق بگیر اند از هر ۱۰ نفر یک نفر خود فروخته تشریف دارد پس منتظر یه سکوت طولانی و سراسری باید بود و این سکوت گر چه حرفی زیادی برای گفتن است ،اما بالاخره بغض این سکوت می ترکد ، انون زمان تغیان است که مانند سیل همه رو با خودش خواهد برد منتظر بمان .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است