آقای نبیل، رییس پیشین امنیت ملی از تقلب گسترده و صنعتی در انتخابات گذشته سخن گفت. این واقعیت، برای یک مدتی طولانی پوشیده نماند. حتی امریکایی ها در یک دوره در مقابل سرسختی غنی به او گفته بوده اند که اگر کار به پاک سازی درست آرا برسد، آرای داکتر عبدالله بسیار بیشتر از او است، پس بهتر همان است که تفاهم با داکتر عبدالله را بپذیرد.
آنچه در سخنان نبیل جالب و نو است این است که اول، وی خودش اطلاع کامل از آن تقلب صنعتی و در زمان اجرای آن داشته است. پس خودش، وجدانا، به نحوی در این جنایت شریک است، چون سکوت کرد و به کارش ادامه داد. همچنان از سخنان ایشان پیدا است که آن تقلب صنعتی، با آگاهی کامل حامد کرزی و داکتر سپنتا انجام شده است، چون ایشان ادعا می کند که هر دو را در همان زمان در جریان گذاشته است.

از حامد کرزی و نبیل که بگذریم از آقای داکتر سپنتا اما می توان توقع داشت که بیایند به جای حمله های عوامفریبانه به این و یا آن کشور خارجی، توضیح بدهند که چرا در مقابل آن تقلب صنعتی که آرای ملیون ها انسان را برباد داد، علی رغم آگاهی کامل، سکوت کردند. حرف مفت گفتن و مبارزه با آقایی که معاش آدم را قطع نمی کند آسان است. مشکل اما زمانی پیش می آید که دلبستگی ها و منافع آدم ها به خطر می افتد.

ملت بیچاره و بی خبر از پلان فرزندان ارگ نشینش، سرگرم رای دادن بوده است، و این فرزندان که وظیفه ی پاسداری از اعتماد و آرای ملت را به عهده داشتند، در پس پرده و با آگاهی کامل از جریان تقلب صنعتی به ریش ملت می خندیده اند. یکی از آن فرزندان خندان، آقای داکتر رنگین دادفر سپنتا بوده است. دادفر !

داستان خیانت آدم ها که این اعتراف ها به ما می گوید اما کمتر حیرت انگیز و با اهمیت است. آنچه که واقعا حیرت انگیز، با اهمیت و در درازمدت دگرگون کننده است، داستانی است که آن انتخابات و آن تقلب صنعتی و این اعتراف ها از ترکیب نفوس افغانستان به ما می گوید. و خلاصه ی آن داستان حیرت انگیز این است که سهم نفوس تاجیک ها و هزاره ها در ترکیب نفوس افغانستان، بسیار تعیین کننده تر، بزرگتر و غیر قابل باورتر از آن است که تا کنون تصور می شود.

این ترکیب نفوس اما در حال حاضر (دردراز مدت کاساز است) به چه دردی می خورد وقتی اکثر رهبران سیاسی این دو جامعه در محدوده ی جیب شان سیاست می کنند؟ سخنان اخیر آقای محقق را همه شنیدیم. به باور من، آن سخنان سنجیده شده بود اما ریشه در همین "سیاست در محدوده ی جیب " داشت. زندگی های شکوهمند و قارونی بسیاری از رهبران این دو جامعه به جریان پیوسته ی پول نیاز دارد، و سرچشمه ی این پول است که سخنان و موضع گیری های این ها را شکل می دهد.

عبدالله وطندار

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است